பாடல் #152: முதல் தந்திரம் – 2. யாக்கை நிலையாமை
பந்தல் பிரிந்தது பண்டாரங் கட்டற்ற
ஒன்பது வாசலும் ஒக்க அடைத்தன
துன்புறு காலத் துரிசுவர மேன்மேல்
அன்புடை யார்கள் அழுதகன் றார்களே.
விளக்கம் :
மரண வேதனையில் துன்பப்பட்டுக்கொண்டிருக்கும் கடைசி காலத்தில் ஒரு நாள் மரணம் வந்துவிடும். அப்போது உயிராகிய பொக்கிஷத்தின் மேல் போர்வை போல் இருந்த உடம்பாகிய பந்தல் பிரிந்துவிட உடலோடு இருந்து இதுவரை வழிநடத்திவந்த உயிரும் வெளியேறிவிடும். அவ்வாறு உயிர் வெளியேறியபின் காற்றில்லாத உடலில் ஒன்பது வகை துவாரங்களும் (2 கண், 2 காது, 2 மூக்குத்துவாரங்கள், வாய், பால்குறி, ஆசனவாய்) அடைபட்டுவிடும். அவ்வாறு உயிர்காற்று வெளியேறியபின் அந்த உடலின்மேல் அன்பு கொண்டிருந்தவர்கள் எல்லோரும் வந்து அழுது ஒப்பாரி வைத்துவிட்டு பின்பு சென்றுவிடுவார்கள்.
