பாடல் #1351: நான்காம் தந்திரம் – 13. நவாக்கிரி சக்கரம் (ஒன்பது சக்திகளின் திருமேனியாக இருக்கும் அட்சரங்களைக் கொண்ட சக்கரம்)
தன்னுளு மாகித் தரணி முழுதுங்கொண்
டென்னுளு மாகி யிடம்பெற நின்றவள்
மன்னுளு நீரனல் காலுளும் வானுளுங்
கண்ணுளு மெய்யுளுங் காணலு மாமே.
திருமந்திர ஓலைச் சுவடி எழுத்துக்கள்:
தனனுளு மாகித தரணி முளுதுஙகொண
டெனனுளு மாகி யிடமபெற நினறவள
மனனுளு நீரனல காலுளும வானுளுங
கணணுளு மெயயுளுங காணலு மாமெ.
சுவடி எழுத்துக்களை பதம் பிரித்தது:
தன் உளும் ஆகித் தரணி முழுதும் கொண்டு
என் உளும் ஆகி இடம் பெற நின்றவள்
மண் உளும் நீர் அனல் கால் உளும் வான் உளும்
கண் உளும் மெய் உளும் காணலும் ஆமே.
பதப்பொருள்:
தன் (இறைவியானவள் தனக்கு) உளும் (உள்ளேயும்) ஆகித் (அனைத்தும் ஆகி) தரணி (அண்ட சராசரங்களில் இருக்கின்ற உலகங்கள்) முழுதும் (அனைத்தையும்) கொண்டு (தனக்குள் கொண்டு)
என் (எமக்கு) உளும் (உள்ளேயும்) ஆகி (அனைத்தும் ஆகி) இடம் (எமக்குள் முழுவதும்) பெற (நிறைந்து) நின்றவள் (நிற்கின்றாள்)
மண் (அவளே பஞ்ச பூதங்களில் நிலத்தின்) உளும் (உள்ளேயும்) நீர் (நீரின் உள்ளேயும்) அனல் (நெருப்பின் உள்ளேயும்) கால் (காற்றின்) உளும் (உள்ளேயும்) வான் (ஆகாயத்தின்) உளும் (உள்ளேயும்)
கண் (எமது கண்ணின்) உளும் (உள்ளேயும்) மெய் (எமது உடலுக்கு) உளும் (உள்ளேயும் வீற்றிருக்கிறாள் என்பதை) காணலும் (தரிசிக்க) ஆமே (முடியுமே).
விளக்கம்:
பாடல் #1350 இல் உள்ளபடி அனைத்து உயிர்களையும் தனக்குள் தாங்கி அனைத்துமாகவே இருக்கின்ற இறைவியானவள் அண்ட சராசரங்களில் இருக்கின்ற உலகங்கள் அனைத்தையும் தனக்குள் கொண்டும் இருக்கின்றாள். அவளே எமக்கு உள்ளேயும் அனைத்தும் ஆகி எமக்குள் முழுவதும் நிறைந்து நிற்கின்றாள். அவளே பஞ்ச பூதங்களில் நிலத்தின் உள்ளேயும் நீரின் உள்ளேயும் நெருப்பின் உள்ளேயும் காற்றின் உள்ளேயும் ஆகாயத்தின் உள்ளேயும் இருக்கின்றாள். அவளே எமது கண்ணின் உள்ளேயும் எமது உடலுக்கு உள்ளேயும் வீற்றிருக்கிறாள் என்பதை நவாக்கிரி சக்கரத்தை சாதகம் செய்யும் சாதகர்களால் தரிசிக்கவும் முடியும்.
