பாடல் #1617

பாடல் #1617: ஆறாம் தந்திரம் – 4. துறவு (அனைத்தையும் விட்டு விலகி இருக்கின்ற தவ நிலை)

நெறியைப் படைத்தா னெருஞ்சில் படைத்தா
னெறியில் வழுவில் நெருஞ்சில் முட்பாயு
நெறியில் வழுவா தியங்கவல் லார்க்கு
நெறியில் நெருஞ்சில் முட்பாயகில் லாவே.

திருமந்திர ஓலைச் சுவடி எழுத்துக்கள்:

நெறியைப படைததா னெருஞசில படைததா
னெறியில வழுவில நெருஞசில முடபாயு
நெறியில வழுவா தியஙகவல லாரககு
நெறியில நெருஞசில முடபாயகில லாவெ.

சுவடி எழுத்துக்களை பதம் பிரித்தது:

நெறியை படைத்தான் நெருஞ்சில் படைத்தான்
நெறியில் வழுவில் நெருஞ்சில் முள் பாயும்
நெறியில் வழுவாது இயங்க வல்லார்க்கு
நெறியில் நெருஞ்சில் முள் பாய இல்லாவே.

பதப்பொருள்:

நெறியை (அனைத்தையும் விட்டு விலகி இருக்கின்ற துறவறத்தை மேற்கொள்ளுபவர்கள் கடை பிடிக்க வேண்டிய வழிமுறைகளை) படைத்தான் (படைத்தான் இறைவன்) நெருஞ்சில் (அந்த வழிமுறைகளை சரியாக கடைபிடிக்காத போது அதை உணர்த்துவதற்கு கடினமான முள்ளை போன்ற துன்பங்களையும்) படைத்தான் (படைத்தான் இறைவன்)
நெறியில் (கடை பிடிக்க வேண்டிய வழிமுறைகளில் இருந்து) வழுவில் (சிறிது விலகி நடந்தாலும்) நெருஞ்சில் (அந்த கடினமான) முள் (முள் போன்ற துன்பங்களும்) பாயும் (பாய்ந்து சாதகருக்கு நினைவூட்டும்)
நெறியில் (சிறுதளவும் கூட தாம் கடை பிடிக்க வேண்டிய வழிமுறைகளில் இருந்து) வழுவாது (விலகி விடாமல்) இயங்க (செயல் பட) வல்லார்க்கு (முடிந்தவர்களுக்கு)
நெறியில் (அவர்கள் கடை படிக்கின்ற வழிமுறைகளில்) நெருஞ்சில் (ஒரு பொழுதும் கடினமான) முள் (முள்கள் போன்ற துன்பங்கள்) பாய (பாய்வது) இல்லாவே (இருக்காது).

விளக்கம்:

அனைத்தையும் விட்டு விலகி இருக்கின்ற துறவறத்தை மேற்கொள்ளுபவர்கள் கடை பிடிக்க வேண்டிய வழிமுறைகளை படைத்த இறைவனே அந்த வழிமுறைகளை சரியாக கடைபிடிக்காத போது அதை உணர்த்துவதற்கு கடினமான முள்ளை போன்ற துன்பங்களையும் படைத்தான். கடை பிடிக்க வேண்டிய வழிமுறைகளில் இருந்து சிறிது விலகி நடந்தாலும் அந்த கடினமான முள் போன்ற துன்பங்களும் பாய்ந்து சாதகருக்கு அவர்கள் வழி தவறி செல்வதை நினைவூட்டும். சிறுதளவும் கூட தாம் கடை பிடிக்க வேண்டிய வழிமுறைகளில் இருந்து விலகி விடாமல் செயல் பட முடிந்தவர்களுக்கு அவர்கள் கடை படிக்கின்ற வழிமுறைகளில் ஒரு பொழுதும் கடினமான முள்கள் போன்ற துன்பங்கள் பாய்வது இருக்காது.

பாடல் #1618

பாடல் #1618: ஆறாம் தந்திரம் – 4. துறவு (அனைத்தையும் விட்டு விலகி இருக்கின்ற தவ நிலை)

கேடுங் கடமையுங் கேட்டுவந் தைவரு
நாடி வளைந்தது நான் கடைவேனல
னாடல் விடையுடை யண்ணல் திருவடி
கூடுந் தவஞ்செய்த கொள்கைதந் தானே.

திருமந்திர ஓலைச் சுவடி எழுத்துக்கள்:

கெடுங கடமையுங கெடடுவந தைவரு
நாடி வளைநதது நான கடைவெனல
னாடல விடையுடை யணணல திருவடி
கூடுந தவஞசெயத கொளகைதந தானெ.

சுவடி எழுத்துக்களை பதம் பிரித்தது:

கேடும் கடமையும் கேட்டு வந்த ஐவரும்
நாடி வளைந்த அது நான் கடைவேன் அலன்
ஆடல் விடை உடை அண்ணல் திரு அடி
கூடும் தவம் செய்த கொள்கை தந்தானே.

பதப்பொருள்:

கேடும் (பிறவிக்கு காரணமாக இருக்கின்ற வினைகளையும்) கடமையும் (அந்த வினைகளை தீர்ப்பதற்கு செய்ய வேண்டிய கடமைகளையும்) கேட்டு (இறைவனிடம் பிறவி எடுப்பதற்கு முன்பே கேட்டுக் கொண்டு) வந்த (பிறவியோடு கூட வந்த) ஐவரும் (ஐந்து புலன்களும்)
நாடி (அதனதன் கடமையை செய்வதற்கு ஏற்றபடி ஆசைகளின் வழியே) வளைந்த (வளைந்து என்னை நடக்க) அது (வைக்கின்றதை) நான் (யான்) கடைவேன் (கடைபிடிப்பது) அலன் (இல்லை)
ஆடல் (தில்லையில் ஆடுகின்ற) விடை (விடை வாகனமாகிய நந்தியை) உடை (உடையவனாகிய) அண்ணல் (இறைவனின்) திரு (மதிப்பிற்குரிய) அடி (திருவடிகளை)
கூடும் (சென்று அடைகின்ற) தவம் (தவமுறையான) செய்த (இந்த செயலை) கொள்கை (செய்கின்ற கொள்கையை) தந்தானே (இறைவன் எமக்குத் தந்து அருளினான்).

விளக்கம்:

பிறவிக்கு காரணமாக இருக்கின்ற வினைகளையும் அந்த வினைகளை தீர்ப்பதற்கு செய்ய வேண்டிய கடமைகளையும் இறைவனிடம் பிறவி எடுப்பதற்கு முன்பே கேட்டுக் கொண்டு பிறவியோடு கூட வந்த ஐந்து புலன்களும் அதனதன் கடமையை செய்வதற்கு ஏற்றபடி ஆசைகளின் வழியே வளைந்து என்னை நடக்க வைக்கின்றதை யான் கடைபிடிப்பது இல்லை. தில்லையில் ஆடுகின்ற விடை வாகனமாகிய நந்தியை உடையவனாகிய இறைவனின் மதிப்பிற்குரிய திருவடிகளை சென்று அடைகின்ற தவமுறையான இந்த செயலை செய்கின்ற கொள்கையை இறைவன் எமக்குத் தந்து அருளினான்.

பாடல் #1619

பாடல் #1619: ஆறாம் தந்திரம் – 4. துறவு (அனைத்தையும் விட்டு விலகி இருக்கின்ற தவ நிலை)

உழவனு ழவுழ வானம் வழங்க
வுழவனு ழவினிற் பூத்த குவளை
யுழவனு ழத்தியர் கண்ணொக்கு மென்றிட்
டுழவன தனையுழ வொழிந் தானே.

திருமந்திர ஓலைச் சுவடி எழுத்துக்கள்:

உழவனு ழவுழ வானம வழஙக
வுழவனு ழவினிற பூதத குவளை
யுழவனு ழததியர கணணொககு மெனறிட
டுழவன தனையுழ வொழிந தானெ.

சுவடி எழுத்துக்களை பதம் பிரித்தது:

உழவன் உழ உழ வானம் வழங்க
உழவன் உழவினில் பூத்த குவளை
உழவன் உழத்தியர் கண் ஒக்கும் என்று இட்டு
உழவன் அதனை உழவு ஒழிந்தானே.

பதப்பொருள்:

உழவன் (இறைவன் அருளிய துறவு முறை கொள்கையை கடைபிடிக்கின்ற உழவனாகிய துறவி) உழ (தாம் கடைபிடிக்கின்ற கொள்கையில் சாதகம் செய்ய) உழ (செய்ய) வானம் (ஆகாயத்திலிருந்து இறைவனின்) வழங்க (அருளானது மழை போல் அவருக்கு கிடைத்து)
உழவன் (உழவனாகிய துறவி) உழவினில் (செய்த உழவாகிய சாதனையில்) பூத்த (இறைவனது அருளால் கிடைத்த பக்குவத்தில் மேல் நிலைக்கு செல்ல செல்ல அவரது குண்டலினி சக்தியானது சகஸ்ரதளத்திற்கு ஏறிச் சென்று) குவளை (அங்கே உள்ள ஆயிரம் இதழ் கொண்ட தாமரை மலரை மலரச் செய்கின்றது)
உழவன் (அப்போது உழவனாகிய துறவி) உழத்தியர் (தமது சகஸ்ரதளத்தில் தரிசித்த) கண் (இறை சக்திக்கு) ஒக்கும் (ஒப்பாக தமது பக்குவம் இருக்கின்றது) என்று (என்று) இட்டு (அதை தமது சமாதி நிலைக்கு தொடக்கமாக கொண்டு தொடங்கி)
உழவன் (உழவனாகிய துறவி) அதனை (அந்த சக்தியைக் கொண்டே) உழவு (தான் செய்கின்ற கொள்கையை) ஒழிந்தானே (விட்டு தான் என்கின்ற உணர்வே இல்லாமல் அனைத்தையும் விட்டு விலகி சமாதி நிலையிலேயே வீற்றிருப்பார்).

விளக்கம்:

பாடல் #1618 இல் உள்ளபடி இறைவன் அருளிய துறவு முறை கொள்கையை கடைபிடிக்கின்ற உழவனாகிய துறவி தாம் கடைபிடிக்கின்ற கொள்கையில் சாதகம் செய்ய செய்ய ஆகாயத்திலிருந்து இறைவனின் அருளானது மழை போல் அவருக்கு கிடைக்கின்றது. அப்போது உழவனாகிய துறவி செய்த உழவாகிய சாதனையில் இறைவனது அருளால் கிடைத்த பக்குவத்தில் மேல் நிலைக்கு செல்ல செல்ல அவரது குண்டலினி சக்தியானது சகஸ்ரதளத்திற்கு ஏறிச் சென்று அங்கே உள்ள ஆயிரம் இதழ் கொண்ட தாமரை மலரை மலரச் செய்கின்றது. அதன் பிறகு உழவனாகிய துறவி தமது சகஸ்ரதளத்தில் தரிசித்த இறை சக்திக்கு ஒப்பாக தமது பக்குவம் இருக்கின்றது என்று அதை தமது சமாதி நிலைக்கு தொடக்கமாக கொண்டு தொடங்கி அந்த சக்தியைக் கொண்டே தான் செய்கின்ற கொள்கையை விட்டு தான் என்கின்ற உணர்வே இல்லாமல் அனைத்தையும் விட்டு விலகி சமாதி நிலையிலேயே வீற்றிருப்பார்.

பாடல் #1620

பாடல் #1620: ஆறாம் தந்திரம் – 4. துறவு (அனைத்தையும் விட்டு விலகி இருக்கின்ற தவ நிலை)

மேல்துறந் தண்ணல் விளங்கொளி கூறுவன்
நாள்துறந் தார்க்கவ னண்ப னவாவலி
கார்துறந் தார்க்கவன் கண்ணுத லாய்நிற்கும்
பார்துறந் தார்க்கே பதஞ்செய்ய லாமே.

திருமந்திர ஓலைச் சுவடி எழுத்துக்கள்:

மெலதுறந தணணல விளஙகொளி கூறுவன
நாளதுறந தாரககவ னணப னவாவலி
காரதுறந தாரககவன கணணுத லாயநிறகும
பாரதுறந தாரககெ பதஞசெயய லாமெ.

சுவடி எழுத்துக்களை பதம் பிரித்தது:

மேல் துறந்து அண்ணல் விளங்கு ஒளி கூறுவன்
நாள் துறந்தார்க்கு அவன் நண்பன் அவா வலி
கார் துறந்தார்க்கு அவன் கண் நுதல் ஆய் நிற்கும்
பார் துறந்தார்க்கே பதம் செய்யல் ஆமே.

பதப்பொருள்:

மேல் (துறவின் மேலான நிலையில்) துறந்து (தான் எனும் உணர்வை விட்டு விலகி இருக்கின்ற துறவிகளுக்கு) அண்ணல் (அனைத்தையும் காத்து அருளுபவனாகிய இறைவன்) விளங்கு (உண்மையை காண்பித்து உணர வைக்கின்ற) ஒளி (ஒளியாக) கூறுவன் (உள்ளுக்குள் இருந்து சொல்லிக் கொடுத்து வழி நடத்துவான்)
நாள் (அதன் படியே கடை பிடித்து தமது வாழ்நாளை) துறந்தார்க்கு (விட்டு விலகி இருக்கின்ற துறவிகளுக்கு) அவன் (அந்த இறைவனே) நண்பன் (உற்ற நண்பனாக இருப்பான்) அவா (ஆசைகள்) வலி (எனும் வலிமை மிக்க)
கார் (மாய இருளை) துறந்தார்க்கு (விட்டு விலகி இருக்கின்ற துறவிகளுக்கு) அவன் (அந்த இறைவன்) கண் (ஞானமாகிய) நுதல் (நெற்றிக் கண்) ஆய் (ஆகவே) நிற்கும் (நின்று அருளுவான்)
பார் (அவன் காட்டிய ஞான வழியில் உலகத்தையும் உலக பற்றுக்களையும்) துறந்தார்க்கே (விட்டு விலகி இருக்கின்ற துறவிகளுக்கே) பதம் (இறை நிலையை அடையும் பக்குவத்தை) செய்யல் (செய்து கொடுத்து) ஆமே (அருளுவான் இறைவன்).

விளக்கம்:

பாடல் #1619 இல் உள்ளபடி துறவின் சமாதியாகிய மேலான நிலையில் தான் எனும் உணர்வை விட்டு விலகி இருக்கின்ற துறவிகளுக்கு அனைத்தையும் காத்து அருளுபவனாகிய இறைவன் உண்மையை காண்பித்து உணர வைக்கின்ற ஒளியாக உள்ளுக்குள் இருந்து சொல்லிக் கொடுத்து வழி நடத்துவான். அதன் படியே கடை பிடித்து தமது வாழ்நாளை விட்டு விலகி இருக்கின்ற துறவிகளுக்கு அந்த இறைவனே உற்ற நண்பனாக இருப்பான். ஆசைகள் எனும் வலிமை மிக்க மாய இருளை விட்டு விலகி இருக்கின்ற துறவிகளுக்கு அந்த இறைவன் ஞானமாகிய நெற்றிக் கண்ணாகவே நின்று அருளுவான். அவன் காட்டிய ஞான வழியில் உலகத்தையும் உலக பற்றுக்களையும் விட்டு விலகி இருக்கின்ற துறவிகளுக்கே இறை நிலையை அடையும் பக்குவத்தை செய்து கொடுத்து அருளுவான் இறைவன்.

பாடல் #1621

பாடல் #1621: ஆறாம் தந்திரம் – 4. துறவு (அனைத்தையும் விட்டு விலகி இருக்கின்ற தவ நிலை)

நாகமு மொன்று படமைந்தி னாலது
போகமாழ் புற்றிற் பொருந்தி நிறைந்தது
வாக மிரண்டும் படம்விரித் தாட்டொழிந்
தேக படஞ்செய் துடம்பிட லாமே.

திருமந்திர ஓலைச் சுவடி எழுத்துக்கள்:

நாகமு மொனறு படமைநதி னாலது
பொகமாழ புறறிற பொருநதி நிறைநதது
வாக மிரணடும படமவிரித தாடடொழிந
தெக படஞசெய துடமபிட லாமெ.

சுவடி எழுத்துக்களை பதம் பிரித்தது:

நாகமும் ஒன்று படம் ஐந்தின் ஆல் அது
போகம் ஆழ் புற்றில் பொருந்தி நிறைந்தது
ஆகம் இரண்டும் படம் விரித்து ஆட்டு ஒழிந்து
ஏக படம் செய்து உடம்பு இடல் ஆமே.

பதப்பொருள்:

நாகமும் (உயிர்களின் உடல்) ஒன்று (ஒன்று) படம் (அதன் உணர்வுகள்) ஐந்தின் (பார்த்தல் கேட்டல் சுவைத்தல் மணத்தல் உணர்தல் ஆகிய ஐந்து விதமான புலன்கள்) ஆல் (ஆல்) அது (கட்டி இழுக்கப் பட்டு)
போகம் (அதன் மூலம் உடல் அனுபவிக்கின்ற இன்பத்திலேயே) ஆழ் (ஆழ்ந்து) புற்றில் (ஆசைகளாகிய புற்றில்) பொருந்தி (பொருந்தி) நிறைந்தது (அதிலேயே வாழ்க்கை முழுவதும் நிறைந்து இருந்து)
ஆகம் (தூல உடல் சூட்சும மனம் ஆகிய) இரண்டும் (இரண்டும்) படம் (தமது ஆசைகளின் வழியே படம்) விரித்து (விரித்து) ஆட்டு (ஆடுகின்ற பாம்பைப் போல ஆடி) ஒழிந்து (வாழ்க்கை ஒழிந்து போகின்றது)
ஏக (இதை மாற்ற ஐந்து புலன்களையும் ஒரே) படம் (உடலாகிய மனம் அடக்கி ஆளும் படி) செய்து (செய்து) உடம்பு (அதை தமது உடலின்) இடல் (கட்டுப் பாட்டில் வைத்து தியானத்தில்) ஆமே (வீற்றிருக்கலாம்).

விளக்கம்:

உயிர்களின் உடல் ஒன்று அதன் உணர்வுகள் பார்த்தல் கேட்டல் சுவைத்தல் மணத்தல் உணர்தல் ஆகிய ஐந்து விதமான புலன்களால் கட்டி இழுக்கப்பட்டு அதன் மூலம் உடல் அனுபவிக்கின்ற இன்பத்திலேயே ஆழ்ந்து ஆசைகளாகிய புற்றில் பொருந்தி அதிலேயே வாழ்க்கை முழுவதும் நிறைந்து இருக்கின்றது. அதனால் தூல உடல் சூட்சும மனம் ஆகிய இரண்டும் தமது ஆசைகளின் வழியே படம் விரித்து ஆடுகின்ற பாம்பைப் போல ஆடி வாழ்க்கை ஒழிந்து போகின்றது. இதை மாற்ற ஐந்து புலன்களையும் ஒரே உடலாகிய மனம் அடக்கி ஆளும் படி செய்து அதை தமது உடலின் கட்டுப் பாட்டில் வைத்து தியானத்தில் வீற்றிருக்கலாம். இந்த நிலையே துறவு ஆகும்.

பாடல் #1622

பாடல் #1622: ஆறாம் தந்திரம் – 4. துறவு (அனைத்தையும் விட்டு விலகி இருக்கின்ற தவ நிலை)

அகன்றார் வழிமுத லாதிப் பிரானு
மிவன்றா னெனநின் றெளியனு மல்லன்
சிவன்றான் பலபல சீவனு மாகு
நயன்றான் வரும்வழி நாமறி யோமே.

திருமந்திர ஓலைச் சுவடி எழுத்துக்கள்:

அகனறார வழிமுத லாதிப பிரானு
மிவனறா னெனநின றெளியனு மலலன
சிவனறான பலபல சீவனு மாகு
நயனறான வருமவழி நாமறி யொமெ.

சுவடி எழுத்துக்களை பதம் பிரித்தது:

அகன்றார் வழி முதல் ஆதி பிரானும்
இவன் தான் என நின்று எளியனும் அல்லன்
சிவன் தான் பல பல சீவனும் ஆகும்
நயன்று தான் வரும் வழி நாம் அறியோமே.

பதப்பொருள்:

அகன்றார் (அனைத்தையும் விட்டு விலகி நிற்கின்ற துறவிகள்) வழி (தாம் செல்லுகின்ற வழியில் மேன்மை நிலையை அடைந்த) முதல் (அந்த கணம் முதலே) ஆதி (ஆதியிலிருந்தே) பிரானும் (அனைத்திற்கும் தலைவனாக இருக்கின்ற இறைவன்)
இவன் (இந்த துறவியே) தான் (தாம் தான்) என (என்று) நின்று (துறவியாகவே நின்றாலும்) எளியனும் (ஜீவாத்மா போன்ற எளியவன்) அல்லன் (இல்லை. பரமாத்மாவாகவே இருக்கின்றான்)
சிவன் (அந்த பரமாத்மாவாகிய சிவனே) தான் (தான்) பல (பல) பல (பல விதமான) சீவனும் (ஜீவாத்மாக்களாகவும்) ஆகும் (இருக்கின்றான்)
நயன்று (ஆனாலும் அவன் துறவிகளிடத்தில் விரும்பி) தான் (தாமே) வரும் (வருகின்ற) வழி (வழி முறையை) நாம் (நாம்) அறியோமே (அறிவது இல்லை).

விளக்கம்:

அனைத்தையும் விட்டு விலகி நிற்கின்ற துறவிகள் தாம் செல்லுகின்ற வழியில் மேன்மை நிலையை அடைந்த அந்த கணம் முதலே ஆதியிலிருந்தே அனைத்திற்கும் தலைவனாக இருக்கின்ற இறைவன் இந்த துறவியே தாம் தான் என்று துறவியாகவே நின்றாலும் ஜீவாத்மா போன்ற எளியவன் இல்லை. பரமாத்மாவாகவே இருக்கின்றான். அந்த பரமாத்மாவாகிய சிவனே தான் பல பல விதமான ஜீவாத்மாக்களாகவும் இருக்கின்றான். ஆனாலும் அவன் துறவிகளிடத்தில் விரும்பி தாமே வருகின்ற வழி முறையை நாம் அறிவது இல்லை.

கருத்து:

அனைத்து உயிர்களுக்குள்ளும் இறைவன் இருக்கின்றான் என்றாலும் அனைத்தையும் விட்டு விலகி இருக்கின்ற உயிர்களுக்குள் இறைவன் தமது பரமாத்ம நிலையிலியே விருப்பத்தோடு வந்து வீற்றிருக்கின்றான்.

பாடல் #1623

பாடல் #1623: ஆறாம் தந்திரம் – 4. துறவு (அனைத்தையும் விட்டு விலகி இருக்கின்ற தவ நிலை)

தூம்பு துறந்தன வொன்பது வாய்தலு
மாம்பற் குழியி லகஞ்சுழிப் பட்டது
வேம்பேறி நோக்கினென் மீகாமன் கூறையிற்
கூம்பேறிக் கோயில் பழுக்கின்ற வாறே.

திருமந்திர ஓலைச் சுவடி எழுத்துக்கள்:

தூமபு துறநதன வொனபது வாயதலு
மாமபற குழியி லகஞசுழிப படடது
வெமபெறி நொககினென மீகாமன கூறையிற
கூமபெறிக கொயில பழுககினற வாறெ.

சுவடி எழுத்துக்களை பதம் பிரித்தது:

தூம்பு துறந்தன ஒன்பது வாய்தலும்
ஆம்பல் குழியில் அகம் சுழி பட்டது
வேம்பு ஏறி நோக்கின் என் மீகாமன் கூறையில்
கூம்பு ஏறி கோயில் பழுக்கின்ற ஆறே.

பதப்பொருள்:

தூம்பு (தமது துளைகளாகிய கர்மங்களை) துறந்தன (துறந்தன) ஒன்பது (உடலில் உள்ள இரண்டு கண்கள், இரண்டு காதுகள், இரண்டு நாசிகள், வாய், கருவாய், எருவாய் ஆகிய ஒன்பது) வாய்தலும் (கர்மங்களின் செயல்களாகிய நுழை வாயில்கள்)
ஆம்பல் (இதுவரை துன்பக்) குழியில் (குழியில்) அகம் (ஆன்மாவனது) சுழி (தனது கர்மங்களை அனுபவிக்கின்ற வாழ்க்கை சுழலிலேயே) பட்டது (அகப் பட்டுக் கொண்டு இருந்தது)
வேம்பு (கர்மங்களை துறந்த பிறகு சுழுமுனை நாடியின் வழியே) ஏறி (குண்டலினி சக்தியானது மேல் நோக்கி ஏறி) நோக்கின் (பார்க்கும் போது) என் (அங்கே எமது ஆன்மாவை) மீகாமன் (காக்கின்றவனாகிய இறைவனை) கூறையில் (எனது ஆன்மாவை மூடியிருந்த திரையை விலக்கிப் பார்த்து)
கூம்பு (சுழுமுனையின் உச்சித் துளைக்கு மேலே இருக்கின்ற சகஸ்ரதளத்தில்) ஏறி (ஏறி) கோயில் (அங்கே கோயில் கொண்டு வீற்றிருந்து) பழுக்கின்ற (முக்தியை அளிக்கின்ற பேரோளியாகிய இறைவனை) ஆறே (அடைகின்ற வழி கிடைத்தது).

விளக்கம்:

இதுவரை துன்பக் குழியில் ஆன்மாவனது தனது கர்மங்களை அனுபவிக்கின்ற வாழ்க்கை சுழலிலேயே அகப் பட்டுக் கொண்டு இருந்தது. அனைத்தையும் விட்டு விலகி துறவு எனும் தவ நிலையில் மேன்மை நிலையை அடையும் போது தமது உடலில் உள்ள இரண்டு கண்கள், இரண்டு காதுகள், இரண்டு நாசிகள், வாய், கருவாய், எருவாய் ஆகிய ஒன்பது துளைகளாகிய கர்மங்களின் செயல்களை துறந்து விடுகின்றது. அதன் பிறகு பிறகு சுழுமுனை நாடியின் வழியே குண்டலினி சக்தியானது மேல் நோக்கி ஏறி பார்க்கும் போது அங்கே அவரது ஆன்மாவை காக்கின்றவனாகிய இறைவனை அவரது ஆன்மாவை மூடியிருந்த திரையை விலக்கிப் பார்த்து சுழுமுனையின் உச்சித் துளைக்கு மேலே இருக்கின்ற சகஸ்ரதளத்தில் ஏறி அங்கே கோயில் கொண்டு வீற்றிருந்து முக்தியை அளிக்கின்ற பேரோளியாகிய இறைவனை அடைகின்ற வழி அவருக்கு கிடைத்தது.

பாடல் #1605

ஞாதுரு ஞான ஞேயம் முன்னுரை:

பார்க்கின்றவன் என்பது சாதகரை குறிக்கும். சாதகர் தமது ஆன்மாவை மாயை நீங்கிய ஞானத்தோடு பார்க்கும் போது அது சிவமாகத் தெரிகின்றது. அதுவே ஞானத்தின் மூலம் பார்க்கப் படுகின்ற பொருளாகும். தமது ஆன்மா சிவமாக இருப்பதை ஞானத்தினால் பார்த்து உணர்ந்த சாதகருக்கு ‘நான்’ என்ற அகங்காரம் நீங்கி விடுகின்றது.

பாடல் #1605: ஆறாம் தந்திரம் – 3. ஞாதுரு ஞான ஞேயம் (பார்க்கின்றவனும் ஞானத்தால் பார்க்கப் படுகின்ற பொருளும்)

நீங்கார் சிவானந்த நேயத்தே நின்றிடப்
பாங்கான பாசம் படராப் படரினு
மாங்கார நீங்கி யதனிலை நிற்கவே
நீங்கா வமுத நிலைபெற லாமே.

திருமந்திர ஓலைச் சுவடி எழுத்துக்கள்:

நீஙகார சிவானநத நெயததெ நினறிடப
பாஙகான பாசம படராப படரினு
மாஙகார நீஙகி யதனிலை நிறகவெ
நீஙகா வமுத நிலைபெற லாமெ.

சுவடி எழுத்துக்களை பதம் பிரித்தது:

நீங்கார் சிவ ஆனந்த நேயத்தே நின்றிட
பாங்கு ஆன பாசம் படரா படரினும்
ஆங்காரம் நீங்கி அதன் நிலை நிற்கவே
நீங்கா அமுத நிலை பெறல் ஆமே.

பதப்பொருள்:

நீங்கார் (நீங்காமல்) சிவ (சிவப் பரம்பொருளின்) ஆனந்த (பேரானந்தத்தில்) நேயத்தே (தூய்மையான அன்பிலே) நின்றிட (நின்று இருப்பார்கள்)
பாங்கு (அப்படி நிற்கின்ற பாவனை) ஆன (விட்டுவிடாமல் இருக்கும் போது) பாசம் (பாசத் தளைகள்) படரா (மூடி விடாமல் இருக்கும்) படரினும் (பிறகு உலக நன்மைக்காக செயல்கள் செய்யும் போது பாசம் வந்தால் கூட)
ஆங்காரம் (நான் என்கின்ற அகங்காரம்) நீங்கி (நீங்கி விட்டதால்) அதன் (பாசத் தளைகளால் மறுபடியும் மாயையில் மூழ்கிவிடாத) நிலை (நிலையிலேயே) நிற்கவே (நிலைத்து நிற்பார்கள்)
நீங்கா (அப்போது எப்போதும் நீங்காத) அமுத (சமாதி நிலையில் அமிழ்தத்தை பருகிக் கொண்டே பேரின்பத்தில் திளைத்து நிற்கின்ற) நிலை (நிலையை) பெறல் (அவர்களால் பெற) ஆமே (முடியும்).

விளக்கம்:

திருவடி பேற்றை பெற்ற அடியவர்கள் நீங்காமல் சிவப் பரம்பொருளின் பேரானந்தத்தில் தூய்மையான அன்பிலே நின்று இருப்பார்கள். அப்படி நிற்கின்ற பாவனை விட்டுவிடாமல் இருக்கும் போது பாசத் தளைகள் மூடி விடாமல் இருக்கும். பிறகு உலக நன்மைக்காக செயல்கள் செய்யும் போது பாசம் வந்தால் கூட நான் என்கின்ற அகங்காரம் நீங்கி விட்டதால் பாசத் தளைகளால் மறுபடியும் மாயையில் மூழ்கிவிடாத நிலையிலேயே நிலைத்து நிற்பார்கள். அப்போது எப்போதும் நீங்காத சமாதி நிலையில் அமிழ்தத்தை பருகிக் கொண்டே பேரின்பத்தில் திளைத்து நிற்கின்ற நிலையை அவர்களால் பெற முடியும்.

பாடல் #1606

பாடல் #1606: ஆறாம் தந்திரம் – 3. ஞாதுரு ஞான ஞேயம் (பார்க்கின்றவனும் ஞானத்தால் பார்க்கப் படுகின்ற பொருளும்)

ஞேயத்தே நின்றோர்க்கு ஞானாதி நீங்கிடும்
ஞேயத்தில் ஞாதுரு ஞேயத்தில் வீடாகும்
ஞேயத்தின் ஞேயத்தை ஞேயத்தை யுற்றவ
ராயத்தி னின்ற வறிவறி வோரே.

திருமந்திர ஓலைச் சுவடி எழுத்துக்கள்:

ஞெயததெ நினறொரககு ஞானாதி நீஙகிடும
ஞெயததில ஞாதுரு ஞெயததில வீடாகும
ஞெயததின ஞெயததை ஞெயததை யுறறவ
ராயததி னினற வறிவறி வொரெ.

சுவடி எழுத்துக்களை பதம் பிரித்தது:

ஞேயத்தே நின்றோர்க்கு ஞான ஆதி நீங்கிடும்
ஞேயத்தில் ஞாது உரு ஞேயத்தில் வீடு ஆகும்
ஞேயத்தின் ஞேயத்தை ஞேயத்தை உற்றவர்
ஆயத்தின் நின்ற அறிவு அறிவோரே.

பதப்பொருள்:

ஞேயத்தே (ஞானத்தினால் பார்க்கப் படுகின்ற ஆன்மாவை சிவப் பரம்பொருளாக உணர்ந்து) நின்றோர்க்கு (நின்றவர்களுக்கு) ஞான (தாமே சிவம் என்பதை உணர்கின்ற ஞானத்தை) ஆதி (ஆராய்கின்ற அறிவு) நீங்கிடும் (நீங்கி விடும்)
ஞேயத்தில் (ஞானத்தினால் பார்க்கப் படுகின்ற ஆன்மாவில் சிவப் பரம்பொருளை) ஞாது (பார்க்கின்ற) உரு (உருவமே) ஞேயத்தில் (பார்க்கப்படுகின்ற பரம்பொருளில்) வீடு (முக்தி நிலை) ஆகும் (ஆகும்)
ஞேயத்தின் (ஞானத்தினால் பார்க்கப் படுகின்ற ஆன்மாவாக உள்ள சிவப் பரம்பொருளில்) ஞேயத்தை (பரம்பொருளாக இருக்கின்ற) ஞேயத்தை (பரமாத்மாவோடு) உற்றவர் (சேர்ந்து இருக்கின்ற)
ஆயத்தின் (அடியவர் கூட்டத்துடன்) நின்ற (தாமும் சேர்ந்து நிற்கின்ற) அறிவு (அறிவை) அறிவோரே (அவர்கள் அறிந்து கொள்ளுவார்கள்).

விளக்கம்:

ஞானத்தினால் பார்க்கப் படுகின்ற ஆன்மாவை சிவப் பரம்பொருளாக உணர்ந்து நின்றவர்களுக்கு தாமே சிவம் என்பதை உணர்கின்ற ஞானத்தை ஆராய்கின்ற அறிவு நீங்கி விடும். ஞானத்தினால் பார்க்கப் படுகின்ற ஆன்மாவில் சிவப் பரம்பொருளை பார்க்கின்ற உருவமே பார்க்கப்படுகின்ற பரம்பொருளில் முக்தி நிலை ஆகும். ஞானத்தினால் பார்க்கப் படுகின்ற ஆன்மாவாக உள்ள சிவப் பரம்பொருளில் பரம்பொருளாக இருக்கின்ற பரமாத்மாவோடு சேர்ந்து இருக்கின்ற அடியவர் கூட்டத்துடன் தாமும் சேர்ந்து நிற்கின்ற அறிவை அவர்கள் அறிந்து கொள்ளுவார்கள்.

பாடல் #1607

பாடல் #1607: ஆறாம் தந்திரம் – 3. ஞாதுரு ஞான ஞேயம் (பார்க்கின்றவனும் ஞானத்தால் பார்க்கப் படுகின்ற பொருளும்)

தானென் றவனென் றிரண்டாகுந் தத்துவந்
தானென் றவனென் றிரண்டுந் தனிற்கண்டு
தானென் றபூவை யவனடி சாத்தினால்
நானென் றவனென்கை நல்லதொன் றன்றே.

திருமந்திர ஓலைச் சுவடி எழுத்துக்கள்:

தானென றவனென றிரணடாகுந தததுவந
தானென றவனென றிரணடுந தனிறகணடு
தானென றபூவை யவனடி சாததினால
நானென றவனெனகை நலலதொன றனறெ.

சுவடி எழுத்துக்களை பதம் பிரித்தது:

தான் என்று அவன் என்று இரண்டு ஆகும் தத்துவம்
தான் என்ற அவன் என்ற இரண்டும் தனில் கண்டு
தான் என்ற பூவை அவன் அடி சாத்தினால்
நான் என்று அவன் என்கை நல்லது ஒன்று அன்றே.

பதப்பொருள்:

தான் (தான்) என்று (என்று தனியாகவும்) அவன் (இறைவன்) என்று (என்று தனியாகவும்) இரண்டு (இரண்டு விதம்) ஆகும் (ஆக பிரித்து வைத்து பார்க்கின்ற) தத்துவம் (தத்துவமானது)
தான் (தான்) என்ற (என்று எண்ணப்படுகின்ற பொருள்) அவன் (இறைவன்) என்ற (என்று எண்ணப்படுகின்ற பொருள்) இரண்டும் (ஆகிய இரண்டையும்) தனில் (தமக்குள்ளேயே) கண்டு (கண்டு உணர்ந்து)
தான் (தான்) என்ற (என்று எண்ணப்படுகின்ற பொருளாகிய ஆன்மாவை) பூவை (ஒரு பூவாக பாவித்து) அவன் (தமக்குள் இருக்கின்ற இறைவனின்) அடி (திருவடிகளில்) சாத்தினால் (அதை சாத்தி வணங்கித் தொழுதால்)
நான் (அடியவர் நான்) என்று (என்று எதை எண்ணுகின்றாரோ அதை) அவன் (இறைவன்) என்கை (என்று உணர்வதே) நல்லது (நல்லதான) ஒன்று (ஒன்றாக) அன்றே (அன்றிலிருந்தே உணர்ந்து கொள்ளுவார்).

விளக்கம்:

தான் என்று தனியாகவும் இறைவன் என்று தனியாகவும் இரண்டு விதமாக பிரித்து வைத்து பார்க்கின்ற தத்துவமானது, தான் என்று எண்ணப்படுகின்ற பொருள் இறைவன் என்று எண்ணப்படுகின்ற பொருள் ஆகிய இரண்டையும் தமக்குள்ளேயே கண்டு உணர்ந்து, தான் என்று எண்ணப்படுகின்ற பொருளாகிய ஆன்மாவை ஒரு பூவாக பாவித்து தமக்குள் இருக்கின்ற இறைவனின் திருவடிகளில் அதை சாத்தி வணங்கித் தொழுதால், அடியவர் நான் என்று எதை எண்ணுகின்றாரோ அதை இறைவன் என்று உணர்வதே நல்லதான ஒன்றாக அன்றிலிருந்தே உணர்ந்து கொள்ளுவார்.