பாடல் #1107

பாடல் #1107: நான்காம் தந்திரம் – 6. வயிரவி மந்திரம் (பைரவரின் சக்தியான பைரவியின் மந்திரம்)

உறங்கு மளவின் மனோன்மணி வந்து
கறங்கு வளைக்கை கழுத்தாரப் புல்லி
உறங்கொளிர் தம்பலம் வாயி லுமிழ்ந்திட்டு
உறங்கல்ஐ யாவென் றுபாயந்தந் தாளே.

விளக்கம்:

பாடல் #1106 இல் உள்ளபடி தன்னை மறந்து ஆழ்நிலையில் லயித்து இருக்கும் போது வயிரவியானவள் இறைவனும் இறைவியும் சேர்ந்து இருக்கும் மனோன்மணி எனும் அம்சமாக எமக்குள் வந்து மென்மையாக சத்தம் செய்யும் வளையல்கள் அணிந்த தமது திருக்கரங்களால் எமது கழுத்தை வளைத்துப் பிடித்துக் கொண்டு ஆழ்நிலையில் யாம் லயித்து இருக்கும் நிலையிலேயே எமது வாயில் தாம்பூலத்தை உமிழ்ந்து கொடுத்து விட்டு அனைத்தையும் மறந்த நிலையில் லயித்துக் கொண்டே இருக்காதே அடியவனே என்று கூறி எப்போதும் விழிப்பு நிலையிலேயே பேரின்பத்தில் லயித்து இருக்கும் வழிமுறையையும் தந்து அருளினாள்.

கருத்து:

பாடல் #1106 இல் அனைத்தையும் மறந்த நிலையில் இறைவனும் இறைவியும் ஆடும் ஆட்டத்திலிருந்து வரும் ஓசையிலேயே லயித்து இருக்கும் எமக்கு இறைவனும் இறைவியும் ஒன்றாக சேர்ந்து இருக்கும் அம்சமான மனோன்மணியானவள் எமது வாயில் அமிழ்தத்தை ஊட்டி அனைத்தையும் அறிந்த நிலையிலும் பேரின்பத்தில் லயித்து இருக்கும் வழிமுறையை தந்தருளினாள்.