பாடல் #1314

பாடல் #1314: நான்காம் தந்திரம் – 12. புவனாபதி சக்கரம் (உலகத்திற்கு அதிபதியாக விளங்கும் இறைவனும் இறைவியும் சேர்ந்து இருக்கும் சக்கரம்)

மேவிய சக்கர மீது வலத்திலே
கோவை யடைவே குரோங்சுரோங் கென்றிட்டுத்
தாவிலீறீங் காரத்தாற் சக்கரஞ் சூழ்ந்து
பூவை புவனா பதியைப்பின் பூசியே.

திருமந்திர ஓலைச் சுவடி எழுத்துக்கள்:

மெவிய சககர மீது வலததிலெ
கொவை யடைவெ குரொஞ்சுரொங் கெனறிடடுத
தாவிலீறீங காரததாற சககரஞ சுழநது
பூவை புவனா பதியைபபின பூசியெ.

சுவடி எழுத்துக்களை பதம் பிரித்தது:

மேவிய சக்கரம் மீது வலத்திலே
கோவை அடைவே குரோங் சுரோங் என்று இட்டுத்
தாவில் இரீங்காரத்தால் சக்கரம் சூழ்ந்து
பூவை புவனா பதியைப் பின் பூசியே.

பதப்பொருள்:

மேவிய (ஏற்கனவே வரைந்த) சக்கரம் (புவனாபதி சக்கரத்தின்) மீது (மேல்) வலத்திலே (வலது புறத்திலும்)
கோவை (இறைவனது கோயிலாக இருக்கும் சக்கரத்திற்கு நான்கு நுழைவு வாசல்கள் வைத்து) அடைவே (அடையும் படி இடது புறத்திலும்) குரோங் (க்ரோம்) சுரோங் (ஸ்ரோம்) என்று (எனும் பீஜங்களை) இட்டுத் (எழுதி விட்டுத்)
தாவில் (தாமரைப் பூ போன்று இருக்கின்ற வடிவத்தில்) இரீங்காரத்தால் (ஹ்ரீம் எனும் பீஜ எழுத்தினால்) சக்கரம் (ஏற்கனவே வரைந்த சக்கரத்தை) சூழ்ந்து (சுற்றிலும் முழுவதுமாக சுற்றி இருக்கும் படி எழுத வேண்டும்)
பூவை (இந்த முறைகளின்படி வரையப்பட்ட தாமரைப் பூ போல இருக்கின்ற) புவனா (உலகங்களுக்கு) பதியைப் (அதிபதியாக சேர்ந்து இருக்கின்ற இறைவன் இறைவியின் புவனாபதி சக்கரத்தை) பின் (இதன் பிறகு) பூசியே (பூஜை செய்யுங்கள்).

விளக்கம்:

பாடல் #1313 இல் உள்ளபடி வரையப்பட்ட இறைவனது கோயிலாக இருக்கும் புவனாபதி சக்கரத்தைச் சுற்றி அடைத்து இருக்கும் படி நான்கு வாசல்கள் வைத்து இரண்டு வரிகள் கொண்ட ஒரு கட்டத்தை வரைந்து அதில் வலது புறத்திலும் இடது புறத்திலும் ‘க்ரோம்’ ‘ஸ்ரோம்’ எனும் பீஜங்களை எழுதி விட்டுத் தாமரைப் பூ போன்று இருக்கின்ற வடிவத்தில் ‘ஹ்ரீம்’ எனும் பீஜ எழுத்தை மறுபடியும் மறுபடியும் சக்கரத்தை முழுவதுமாக சுற்றி இருக்கும் படி எழுத வேண்டும். பாடல் #1311 இலிருந்து பாடல் #1314 வரை கொடுக்கப்பட முறைகளின்படி வரையப்பட்ட பிறகு தாமரைப் பூ போல இருக்கின்ற உலகங்களுக்கு அதிபதியாக சேர்ந்து இருக்கின்ற இறைவன் இறைவியின் புவனாபதி சக்கரத்தை பூஜை செய்ய வேண்டும்.

பாடல் #1315

பாடல் #1315: நான்காம் தந்திரம் – 12. புவனாபதி சக்கரம் (உலகத்திற்கு அதிபதியாக விளங்கும் இறைவனும் இறைவியும் சேர்ந்து இருக்கும் சக்கரம்)

பூசிக்கும் போது புவனாபதி தன்னை
யாசற் றகத்தினி லாவாகனம் பண்ணிப்
பேசிப் பிராணப் பிரதிட்டை யதுசெய்து
தேசுற் றிடவே தியான மதுசெய்யே.

திருமந்திர ஓலைச் சுவடி எழுத்துக்கள்:

பூசிககும பொது புவனாபதி தனனை
யாசற றகததினி லாவாகனம பணணிப
பெசிப பிராணப பிரதிடடை யதுசெயது
தெசுற றிடவெ தியான மதுசெயயெ.

சுவடி எழுத்துக்களை பதம் பிரித்தது:

பூசிக்கும் போது புவனா பதி தன்னை
ஆசு அற்று அகத்தினில் ஆவாகனம் பண்ணிப்
பேசிப் பிராணப் பிரதிட்டை அது செய்து
தேசு உற்று இடவே தியானம் அது செய்யே.

பதப்பொருள்:

பூசிக்கும் (பூஜையை) போது (செய்யும் போது) புவனா (உலகங்களுக்கு) பதி (அதிபதியாக இருக்கின்ற இறைவனையும் இறைவியையும்) தன்னை (சாதகர் தமது)
ஆசு (மனதினில் எந்த விதமான அழுக்குகளும்) அற்று (இல்லாமல் தூய்மையான) அகத்தினில் (மனதிற்குள் மானசீகமாக) ஆவாகனம் (வெளியில் இருக்கின்ற புவனாபதி சக்கரத்தின் ஆற்றலை உள்ளுக்குள் வரும்படி) பண்ணிப் (செய்து)
பேசிப் (சக்கரத்திலுள்ள மந்திர பீஜங்களை அசபையாக செபித்து) பிராணப் (மூச்சுக் காற்றின் மூலம் உயிர் கொடுத்து) பிரதிட்டை (தமக்குள் வைக்கின்ற) அது (செயலை முறைப்படி) செய்து (செய்த பிறகு)
தேசு (இறையின் பேரொளி பொருந்திய ஆற்றலை) உற்று (மனதிற்குள் வைத்த சக்கரத்தோடு) இடவே (ஒன்றாகப் பொருந்தும் படி செய்து) தியானம் (தியானத்தை) அது (முறைப்படி) செய்யே (செய்ய வேண்டும்).

விளக்கம்:

பாடல் #1314 இல் உள்ளபடி புவனாபதி சக்கரத்தை முறைப்படி வரைந்து அதற்கு பூஜைகள் செய்யும் போது உலகங்களுக்கு அதிபதியாக இருக்கின்ற இறைவனையும் இறைவியையும் சாதகர் தமது மனதினில் எந்த விதமான அழுக்குகளும் இல்லாமல் தூய்மையான மனதிற்குள் மானசீகமாக வெளியில் இருக்கின்ற புவனாபதி சக்கரத்தின் ஆற்றலை உள்ளுக்குள் வரும்படி செய்ய வேண்டும். அதன் பிறகு சக்கரத்திலுள்ள மந்திர பீஜங்களை சத்தமாக உச்சரிக்காமல் அசபையாக மனதிற்குள் செபித்து மூச்சுக் காற்றின் மூலம் அதற்கு உயிர் கொடுத்து தமக்குள் வைக்க வேண்டும். அதன் பிறகு இறையின் பேரொளி பொருந்திய ஆற்றலை மனதிற்குள் வைத்த சக்கரத்தோடு ஒன்றாகப் பொருந்தும் படி செய்து முறைப்படி தியானம் செய்ய வேண்டும்.

பாடல் #1316

பாடல் #1316: நான்காம் தந்திரம் – 12. புவனாபதி சக்கரம் (உலகத்திற்கு அதிபதியாக விளங்கும் இறைவனும் இறைவியும் சேர்ந்து இருக்கும் சக்கரம்)

செய்ய திருமேனி செம்பட் டுடைதானுங்
கையிற் படையங்குச பாசத் தோடவை
மெய்யி லணிகல னிரற்றின மாமேனி
துய்ய முடியு மவையத்தின் ரோற்றமே.

திருமந்திர ஓலைச் சுவடி எழுத்துக்கள்:

செயய திருமெனி செமபட டுடைதானுங
கையிற படையங்குச பாசத தொடவை
மெயயி லணிகல னிரறறின மாமெனி
துயய முடியு மவையததின ரொறறமெ.

சுவடி எழுத்துக்களை பதம் பிரித்தது:

செய்ய திரு மேனி செம் பட்டு உடை தானும்
கையில் படை அங்குசம் பாசத்தோடு அவை
மெய்யில் அணிகலன் இரத்தினம் ஆம் மேனி
துய்ய முடியும் அவ் வையத்தின் தோற்றமே.

பதப்பொருள்:

செய்ய (பூஜை செய்தால்) திரு (இறைவி தனது) மேனி (திருமேனியில்) செம் (செம்மையான) பட்டு (பட்டு போல் பிரகாசிக்கும்) உடை (உடையை) தானும் (அணிந்து கொண்டவளாக)
கையில் (தனது திருக்கரங்களில்) படை (ஆயுதங்களாகிய) அங்குசம் (அங்குசமும் / ஆசையை அடக்கி அருளுவது) பாசத்தோடு (பாசக் கயிறும் / உலகப் பற்றை அறுப்பது) அவை (தரித்துக் கொண்டு)
மெய்யில் (தனது உடலில்) அணிகலன் (நகைகளை அணிந்து கொண்டு) இரத்தினம் (நவரத்தினம்) ஆம் (போல) மேனி (பிரகாசிக்கின்ற உடலோடும்)
துய்ய (தூய்மையான) முடியும் (திருமுடியையும் / கிரீடம் அணிந்து கொண்டு) அவ் (சாதகரின்) வையத்தின் (முன்பு உலகத்தின் அதிபதியான) தோற்றமே (தோற்றமாகவே வந்து நிற்பாள்).

விளக்கம்:

பாடல் #1315 இல் உள்ளபடி பூஜை செய்தால் இறைவனுடன் சேர்ந்து இருக்கும் இறைவியானவள் தனது திருமேனியில் செம்மையான பட்டு போல் பிரகாசிக்கும் உடையை அணிந்து கொண்டு தனது திருக்கரங்களில் ஆசையை அடக்கி அருளும் அங்குசமும் உலகப் பற்றை அறுத்து அருளும் பாசக் கயிறும் தரித்துக் கொண்டு நவரத்தினங்கள் போல பிரகாசிக்கின்ற தனது திருமேனியில் நகைகளை அணிந்து கொண்டு தனது தலையில் தூய்மையான திருமுடியையும் (கிரீடம்) அணிந்து கொண்டு சாதகரின் முன்பு உலகத்தின் தோற்றமாகவே வந்து நிற்பாள்.

பாடல் #1317

பாடல் #1317: நான்காம் தந்திரம் – 12. புவனாபதி சக்கரம் (உலகத்திற்கு அதிபதியாக விளங்கும் இறைவனும் இறைவியும் சேர்ந்து இருக்கும் சக்கரம்)

தோற்போர்வை நீகத் துதித்தடைவிற் பூசித்துப்
பாற்போ னகமந் திரத்தாற் பயின்றேத்தி
நாற்பாய னாரதா யாசுவா காவென்றுச்
சீற்பாகச் சேடத்தை மாற்றிப் பின்சீவியே.

திருமந்திர ஓலைச் சுவடி எழுத்துக்கள்:

தொறபொரவை நீகத துதிததடைவிற பூசிததுப
பாறபொ னகமந திரததாற பயினறெததி
நாறபாய னொதா யாசுவா காவெனறுச
சீறபாகச செடததை மாறறிப பினசீவியெ.

சுவடி எழுத்துக்களை பதம் பிரித்தது:

தோல் போர்வை நீகத் துதித்து அடைவு இல் பூசித்துப்
பால் போன அக மந்திரத்தால் பயின்று ஏத்தி
நாற்பு ஆயன் ஆரதாயா சுவாகா என்றுச்
சீற்பு ஆகச் சேடத்தை மாற்றிப் பின் சீவியே.

பதப்பொருள்:

தோல் (தோலால்) போர்வை (போர்வை போல் முடியிருக்கும் உடம்பின் உணர்ச்சி) நீகத் (இல்லாமல்) துதித்து (போற்றி வணங்கி) அடைவு (தமது உள்ளத்திற்குள் இறைவியின் உருவத்தைப் பதிய வைத்து) இல் (உள்ளே வீற்றிருக்கும் இறைவிக்கு) பூசித்துப் (பூஜைகள் செய்து)
பால் (நான் எனும் பாலுணர்வு) போன (போன பின்பு) அக (உள்ளுக்குள் இருந்து எழுந்து வரும்) மந்திரத்தால் (மந்திரத்தை) பயின்று (செபித்து) ஏத்தி (போற்றி வணங்கி)
நாற்பு (நான்கு திசைகளையும்) ஆயன் (காத்தருள்பவளே) ஆரதாயா (அனைத்து உயிர்களாலும் ஆராதிக்கப் படுபவளே) சுவாகா (உனக்கு இந்த மந்திரத்தை அர்ப்பணிக்கின்றேன்) என்றுச் (என்று நினைத்து)
சீற்பு (சிறப்பு) ஆகச் (ஆகும் படி) சேடத்தை (உருவமாக இருக்கின்றவளை) மாற்றிப் (மாற்றி அருவமாக) பின் (இறைவியை பாவித்த பிறகு) சீவியே (அவளையே போற்றி வணங்குங்கள்).

விளக்கம்:

பாடல் #1316 இல் உள்ளபடி இறைவனோடு சேர்ந்து இருக்கும் இறைவியானவள் சாதகரின் முன்பு தோன்றிய பின் போர்வை தோலால் ஆகிய போர்வை போல் முடியிருக்கும் உடம்பின் உணர்ச்சி (உடல் உணர்ச்சி அற்ற நிலை) போகும் வரை போற்றி வணங்க வேண்டும். அதன் பிறகு தமது உள்ளத்திற்குள் இறைவியின் உருவத்தைப் பதிய வைத்து உள்ளே வீற்றிருக்கும் இறைவிக்கு மானசீகமாக பூஜைகள் செய்ய வேண்டும். பூஜையின் பலனாக நான் எனும் பாலுணர்வு போன பின்பு உள்ளுக்குள் இருந்து எழுந்து வரும் மந்திரத்தை செபித்து போற்றி வணங்க வேண்டும். பின்பு மனதிற்குள் நான்கு திசைகளையும் காத்தருள்பவளே அனைத்து உயிர்களாலும் ஆராதிக்கப் படுபவளே உனக்கு இந்த மந்திரத்தை அர்ப்பணிக்கின்றேன் என்று நினைத்து உருவமாக இருக்கின்றவளை மாற்றி சிறப்பான அருவமாக இறைவியை பாவித்துக் கொண்டு அவளையே போற்றி வணங்குங்கள்.

பாடல் #1318

பாடல் #1318: நான்காம் தந்திரம் – 12. புவனாபதி சக்கரம் (உலகத்திற்கு அதிபதியாக விளங்கும் இறைவனும் இறைவியும் சேர்ந்து இருக்கும் சக்கரம்)

சீவிப் பதன்முன்னே தேவியையுத் துவாகனத்தாற்
பாவித் திதைய கமலத்தே பதிவித்தங்கி
யாவற்கு மெட்டா வியந்திர ராசனை
நீவைத்துச் சேமி நினைந்தெதுந் தருமே.

திருமந்திர ஓலைச் சுவடி எழுத்துக்கள்:

சீவிப பதனமுனனெ தெவியையுத துவாகனததாற
பாவித திதைய கமலததெ பதிவிததஙகி
யாவறகு மெடடா வியநதிர ராசனை
நீவைததுச செமி நினைநததெந தருமெ.

சுவடி எழுத்துக்களை பதம் பிரித்தது:

சீவிப்ப தன் முன்னே தேவியை உத்துவ ஆகனத்தால்
பாவித்து இதைய கமலத்தே பதிவித்து அங்கி
யாவற்கும் எட்டா இயந்திர ராசனை
நீ வைத்துச் சேமி நினைந்தது எதுவும் தருமே.

பதப்பொருள்:

சீவிப்ப (போற்றி வணங்கும்) தன் (சாதகர் தமக்கு) முன்னே (முன்பு எண்ணத்தில் இருக்கும்) தேவியை (இறைவியை) உத்துவ (மனதின்) ஆகனத்தால் (உறுதியோடு)
பாவித்து (உருவமாக இருக்கின்றவளை மாற்றி அருவமாக பாவித்து) இதைய (இதயமாகிய) கமலத்தே (தாமரையில்) பதிவித்து (நிலை பெறச் செய்து) அங்கி (அவளின் நன்மை தரும் நெருப்பு உருவத்தோடு)
யாவற்கும் (எவருக்கும்) எட்டா (எளிதில் கிடைக்காத) இயந்திர (புவனாபதி சக்கரத்தின்) ராசனை (அதிபதியாகிய இறைவனையும் சேர்த்து)
நீ (சாதகர்) வைத்துச் (தமக்குள் வைத்து) சேமி (சக்கரத்திலிருந்து கிடைக்கும் சக்தியை சேமித்து வைத்தால்) நினைந்தது (சாதகர் நினைத்தது) எதுவும் (எதுவாக இருந்தாலும் அதைத்) தருமே (தந்து அருளும்).

விளக்கம்:

பாடல் #1317 இல் உள்ளபடி போற்றி வணங்கும் சாதகர் தமக்கு முன்பு எண்ணத்தில் இருக்கும் இறைவியை மனதில் உறுதியோடு உருவமாக இருக்கின்றவளை அருவமாக மாற்றி பாவித்து இதயத் தாமரையில் நிலை பெறச் செய்ய வேண்டும். அதன் பிறகு அவளின் நன்மை தரும் நெருப்பு உருவத்தோடு எவருக்கும் எளிதில் கிடைக்காத புவனாபதி சக்கரத்தின் அதிபதியாகிய இறைவனையும் சேர்த்து வைக்க வேண்டும். இப்படிச் சேர்த்து வைத்திருக்கும் சக்கரத்திலிருந்து கிடைக்கும் சக்தியை சேமித்து வைத்தால் சாதகர் நினைத்தது எதுவாக இருந்தாலும் அதை புவனாபதி சக்கரம் தந்து அருளும்.

பாடல் #1297

பாடல் #1297: நான்காம் தந்திரம் – 11. சாம்பவி மண்டலச் சக்கரம் (சிவசக்தி சேர்ந்திருக்கும் சிவலிங்கத் திருமேனி சக்கரம்)

சாம்பவி மண்டலச் சக்கரஞ் சொல்லிடில்
ஆம்பத மெட்டாக விட்டிடின் மேலதாங்
காண்பதந் தத்துவ நாலுள் நயனமும்
நாம்பதங் கண்டபின் நாடறிந் தோமே.

விளக்கம்:

சாம்பவி என்கிற சிவமும் சக்தியும் ஒன்றாக வீற்றிருக்கின்ற சிவலிங்க அமைப்பில் அமைகின்ற சக்கரத்தைப் பற்றி சொல்லப் போனால் சக்கர அமைப்பாக இருக்கின்ற அறைகள் ஒரு வரிசைக்கு எட்டாக எட்டு வரிசையில் மொத்தம் அறுபத்து நான்கு அறைகள் கொண்ட சக்கரம் அமைக்க வேண்டும். அதன் பிறகு அதற்கு நடுவில் இருக்கின்ற மேன்மையான நான்கு அறைகளுக்குள் சிவம், சக்தி, விந்து, நாதம் ஆகிய நான்கு தத்துவங்களையும் அமைக்க வேண்டும். இப்படி அறுபத்து நான்கு அறைகள் கொண்ட இந்த சக்கர அமைப்பை மானசீகமாக தமக்குள்ளேயே வரைந்து அதை உணர்ந்து தரிசித்த சாதகர்கள் சிவலிங்க அமைப்பில் இருக்கின்ற சாம்பவி மண்டலச் சக்கரத்தை அறிந்து கொள்ளலாம்.

கருத்து:

சாதகர்கள் மானசீகமாக பாடலில் குறிப்பிட்டு உள்ளபடி அறுபத்து நான்கு அறைகள் கொண்ட சக்கரத்தை அமைத்து அதன் நான்கு மூலைகளிலும் நான்கு சிவலிங்கங்களாக அமைத்து அதற்கு நடுவில் சிவம் சக்தி தத்துவங்களை ஒரே ஒரு சிவலிங்கமாகவும் விந்து தத்துவமாக ஓம் மந்திரத்தை அமைத்து நாத தத்துவமாக அந்த ஓம் மந்திரத்தை அசபையாக சொல்லி தியானித்தால் சாம்பவி மண்டலச் சக்கரத்தை அறிந்து கொள்ளலாம்.

பாடல் #1298

பாடல் #1298: நான்காம் தந்திரம் – 11. சாம்பவி மண்டலச் சக்கரம் (சிவசக்தி சேர்ந்திருக்கும் சிவலிங்கத் திருமேனி சக்கரம்)

நாடறி மண்டலம் நல்லவிக் குண்டத்துக்
கோடற வீதியுங் கொணர்ந்துள் ளிரண்டழி
பாடறி பத்துட னாறு நடுவீதி
ஏடற நாலைந்து இடவகை யாமே.

விளக்கம்:

பாடல் #1297 இல் உள்ளபடி சிவலிங்க அமைப்பில் இருக்கின்ற சக்கரமாக அறிந்து கொண்ட சாம்பவி மண்டலத்தை நன்மையான இந்த நவகுண்டமாகிய உடம்பிற்குள் சக்கரத்தில் வரைந்த கோடுகளை நீக்கி விட்டு அவற்றை சக்தி பாயும் வீதிகளாக கொண்டு வந்து உள் வாங்கிக் கொண்டு சக்கரத்தை இரண்டு பாகமாக பிரித்து வைக்க வேண்டும். இப்படி இரண்டு பாகமாக உண்டாகும் பக்கங்களை அறிந்து கொண்டு பத்து அறைகளுடன் ஆறு அறைகளும் சேர்த்து மொத்தம் பதினாறு அறைகளில் இரண்டு சிவலிங்கங்களையும் நடுவில் இருக்கின்ற நான்கு அறைகளில் உள்ள சிவலிங்கமும் ஓம் மந்திரமும் சேர்த்து வைக்க வேண்டும். அதன் பிறகு மனதில் இறைவனைத் தவிர வேறு எந்த சிந்தனைகளும் இல்லாமல் இருபது அறைகளாக இருக்கின்ற இடது பக்கமும் வலது பக்கமும் ஆகிய பகுதிகளை அமைத்துக் கொள்ளுங்கள்.

குறிப்பு: கீழ் கொடுக்கப்பட்டுள்ள படத்தில் அனைவருக்கும் புரிந்து கொள்ள வேண்டும் என்பதற்காக இருபது எண்களும் இருபது அறைகள் இருக்கின்ற இடம் வலது ஆகிய பக்கங்களை தெரிந்து கொள்ள வேண்டும் என்பதற்காக நீலம் மற்றும் பச்சை கலர்களில் பிரித்து கொடுக்கப்பட்டுள்ளது.

பாடல் #1299

பாடல் #1299: நான்காம் தந்திரம் – 11. சாம்பவி மண்டலச் சக்கரம் (சிவசக்தி சேர்ந்திருக்கும் சிவலிங்கத் திருமேனி சக்கரம்)

நாலஞ் சிடவகை யுள்ளதோர் மண்டலம்
நாலுநல் வீதியுள் நல்ல விலிங்கமாய்
நாலுநற் கோணமும் நன்னா லிலிங்கமாய்
நாலுநற் பூநடு வண்ணலவ் வாறே.

விளக்கம்:

பாடல் #1298 இல் உள்ளபடி இருபது அறைகளாக இருக்கின்ற இடது பக்கமும் வலது பக்கமும் ஆகிய பகுதிகளை சேர்த்து இருக்கும் சாம்பவி மண்டலச் சக்கரத்தில் நன்மையைத் தருகின்ற சக்தி பாயும் வீதிகளாக அறைகளை அமைக்க வேண்டும். அதில் நான்கு திசைகளாக இருக்கின்ற மூலைகளிலும் நான்கு நான்கு இலிங்கங்களாக மொத்தம் பதினாறு இலிங்கங்களை அமைக்க வேண்டும். இப்படி ஒவ்வொரு மூலையிலும் அமைந்திருக்கும் நான்கு இலிங்கங்களுக்கு நடுவிலும் சாதகர்கள் தங்களின் மனதை வைத்து இறைவனைத் தவிர வேறு எந்த சிந்தனைகளும் இல்லாமல் தியானித்தால் இறைவனும் அவர்களின் எண்ணங்களுக்கேற்ப வந்து சக்கரத்தின் நடுவில் வீற்றிருப்பான்.

பாடல் #1300

பாடல் #1300: நான்காம் தந்திரம் – 11. சாம்பவி மண்டலச் சக்கரம் (சிவசக்தி சேர்ந்திருக்கும் சிவலிங்கத் திருமேனி சக்கரம்)

ஆறிரு பத்துநா லஞ்செழுத் தஞ்சையும்
வேறுரு வாக விளைந்து கிடந்தது
தேறிநீ ரும்மிற் சிவாய நமவென்று
கூறுமின் கூறிற் குறைகளு மில்லையே.

விளக்கம்:

ஆதிகாலத் தமிழில் இருக்கும் 51 எழுத்துக்களும் உண்மை ஞானத்தைக் கொடுப்பவை ஆகும். இவை வெவ்வேறு உருவங்களில் (எழுத்து வடிவங்களில்) சூட்சுமமாக சாம்பவி மண்டலச் சக்கரத்தில் வளர்ச்சி பெற்று பரவிக் கிடக்கின்றது. இவற்றின் உண்மைப் பொருளை ஆராய்ந்து உணர்ந்து சாதகர்கள் தமக்குள் ‘சிவாய நம’ எனும் மந்திரத்தை அசபையாகச் செபித்துக் கொண்டே இருந்தால் அவர்களுக்கு எந்தவிதமான குறைகளும் இருக்காது.

பாடல் #1301

பாடல் #1301: நான்காம் தந்திரம் – 11. சாம்பவி மண்டலச் சக்கரம் (சிவசக்தி சேர்ந்திருக்கும் சிவலிங்கத் திருமேனி சக்கரம்)

குறைவது மில்லை குரைகழற் கூடு
மறைவது மாரண மவ்வெழுத் தாகித்
திறமது வாகத் தெளியவல் லார்கட்
கிறவில்லை யென்றென் றியம்பினர் காணே.

விளக்கம்:

பாடல் #1300 இல் உள்ளபடி எந்த விதமான குறைகளும் இல்லாத நிலையை அடைந்த சாதகர்கள் மேன்மையான சாம்பவி மண்டலச் சக்கரத்திற்கு ஏற்ப ஞானமும் அருளும் எப்போதும் குறைவில்லாமல் இருப்பார்கள். ஒலிக்கின்ற சிலம்புகளை அணிந்திருக்கும் இறைவனின் திருவடிகளும் சாதகர்களை விட்டு எப்போதும் பிரியாமல் அவர்களுடனே சேர்ந்து இருக்கும். வேதங்கள் சிறப்பித்து சொல்லுகின்ற உண்மை ஞானமாகவே இருக்கின்ற 51 எழுத்துக்களையும் அதனதன் இயல்புக்கு ஏற்ப முழுவதுமாக அறிந்து உணர்ந்து கொள்ள முடிந்தவர்களுக்கு இறப்பு என்பதே இல்லை என்று இந்த நிலையை அடைந்தவர்கள் உறுதியாக சொல்வார்கள். இதை சாதகர்களும் முழுவதுமாக உணர்ந்து கண்டு கொள்ள வேண்டும்.