பாடல் #178: முதல் தந்திரம் – 4. இளமை நிலையாமை
ஆண்டு பலவும் கழிந்தன அப்பனைப்
பூண்டு கொண்டாரும் புகுந்தறிவா ரில்லை
நீண்டன காலங்கள் நீண்டு கொடுக்கினும்
தூண்டு விளக்கின் சுடருமறி யாரே.
விளக்கம்:
உயிர்கள் பிறந்து பல ஆண்டுகள் உலகத்தில் கழித்தாலும் இறைவனைப் பற்றிக்கொண்டு அவனைத் தமது ஆன்மாவிற்குள் புகுந்து உணர்ந்து அறிபவர்கள் யாரும் இல்லை. எரிகின்ற தீபச் சுடரை எத்தனை காலங்கள் தூண்டு கோலால் திரிநூலை நீட்டி நீட்டி எரிய வைத்தாலும் திரிநூல் தீர்ந்தபின் விளக்கு அணைந்து போகும் என்கின்ற உண்மையை யாரும் அறியாமல் இருக்கின்றார்கள். திரி போன்ற உடலின் உள்ளே தீபம் போல் இருக்கும் உயிர் பிறந்து வளர வளர எரியும் தீபத்தின் திரிநூல் தீர்ந்துவிடுவதுபோல உடலும் இளமை மாறி முதுமை கூடி ஒரு நாள் அழிந்து போய்விடும்.
கருத்து : உடல் என்றும் இளமையுடன் இருக்காது என்ற உண்மையை உணர்ந்து உயிர் பிரிந்து போவதற்குள் இருக்கும் காலத்தில் என்றும் நிலைத்திருக்கும் இறைவனைத் தமக்குள் உணர்ந்து அவனுடன் பேரின்பத்தில் இணைந்து எப்போதும் நிலைத்திருக்க முயற்சி செய்ய வேண்டும்.
