பாடல் #1597: ஆறாம் தந்திரம் – 2. திருவடிப் பேறு (குருவாக வந்த இறைவனின் திருவடிகளால் பெறும் நன்மை)
திருவடி வைத்தென் சிரத்தரு ணோக்கிப்
பெருவடி வைத்தந்தப் பேர்நந்தி தன்னைக்
குருவடி விற்கண்ட கோனையெங் கோவைக்
கருவடி மாற்றிடக் கண்டுகொண் டேனே.
திருமந்திர ஓலைச் சுவடி எழுத்துக்கள்:
திருவடி வைததென சிரததரு ணொககிப
பெருவடி வைததநதப பெரநநதி தனனைக
குருவடி விறகணட கொனையெங கொவைக
கருவடி மாறறிடக கணடுகொண டெனெ.
சுவடி எழுத்துக்களை பதம் பிரித்தது:
திரு அடி வைத்து என் சிரத்து அருள் நோக்கி
பெரு அடி வைத்த அந்த பேர் நந்தி தன்னை
குரு வடிவில் கண்ட கோனை எம் கோவை
கரு வடிவு ஆற்றிட கண்டு கொண்டேனே.
பதப்பொருள்:
திரு (போற்றத்தக்க) அடி (அடிகளை) வைத்து (வைத்து) என் (எமது) சிரத்து (தலையின் மேல்) அருள் (தமது கனிவு கொண்ட அருள் பார்வையால்) நோக்கி (பார்த்து)
பெரு (அனைத்திலும் பெரியதான) அடி (தமது திருவடியை) வைத்த (எம்மேல் வைத்த) அந்த (அந்த) பேர் (பெருமைக்குரிய) நந்தி (குருநாதராகிய) தன்னை (இறைவனை)
குரு (குருவின்) வடிவில் (வடிவத்தில்) கண்ட (யாம் தரிசித்த) கோனை (தலைவனாகிய) எம் (எமது) கோவை (இறைவன்)
கரு (இனி எப்போதும் கருவாக) வடிவு (வந்து பிறக்கும் வழி) ஆற்றிட (இல்லாமல் போகும் படி செய்து அருளியதை) கண்டு (யாம் கொண்டு) கொண்டேனே (கொண்டோமே).
விளக்கம்:
போற்றத்தக்க தமது திருவடிகளை எமது தலையின் மேல் வைத்து, தமது கனிவு கொண்ட அருள் பார்வையால் பார்த்து, அனைத்திலும் பெரியதான தமது திருவடியை எம்மேல் வைத்த அந்த பெருமைக்குரிய குருநாதராகிய இறைவனை, குருவின் வடிவத்தில் யாம் தரிசித்த தலைவனாகிய எமது இறைவன், இனி எப்போதும் கருவாக வந்து பிறக்கும் வழி இல்லாமல் போகும் படி செய்து அருளியதை யாம் கொண்டு கொண்டோமே.
