பாடல் #1776

பாடல் #1776: ஏழாம் தந்திரம் – 7. சிவ லிங்கம் (பேரருளாக இருக்கின்ற பரம்பொருளின் வடிவம்)

மலர்ந் தயன்மாலு முருத்திர மகேசன்
பலந்தெழு மைமுகன் பரவிந்து நாதம்
நலந்தரு சத்தி சிவன் வடிவாகிப்
பலந்தரு லிங்கம் பராநந்தி யாமே.

திருமந்திர ஓலைச் சுவடி எழுத்துக்கள்:

மலரந தயனமாலு முருததிர மகெசன
பலநதெழு மைமுகன பரவிநது நாதம
நலநதரு சததி சிவன வடிவாகிப
பலநதரு லிஙகம பராநநதி யாமெ.

சுவடி எழுத்துக்களை பதம் பிரித்தது:

மலர்ந்த அயன் மாலும் உருத்திரன் மகேசன்
பலந்து எழும் ஐம் முகன் பர விந்து நாதம்
நலம் தரும் சத்தி சிவன் வடிவு ஆகி
பலம் தரும் இலிங்கம் பரா நந்தி ஆமே.

பதப்பொருள்:

மலர்ந்த (திருமாலின் தொப்புள் கொடியின் தாமரை மலரிலிருந்து வெளிப்படுகின்ற) அயன் (பிரம்மாவும்) மாலும் (திருமாலும்) உருத்திரன் (உருத்திரனும்) மகேசன் (மகேஸ்வரனும்)
பலந்து (அருளை வழங்குவதற்கு தம்மை பலவிதமாக பிரிந்து) எழும் (எழுகின்ற) ஐம் (ஐந்து) முகன் (முகங்களைக் கொண்ட சதாசிவனும்) பர (பரம்பொருளாகிய) விந்து (வெளிச்சத்திலும்) நாதம் (சத்தத்திலும் இருந்தே வெளிப்படுகின்றனர்)
நலம் (அந்த வெளிச்சமும் சத்தமும் அனைத்து நன்மைகளையும்) தரும் (தருகின்ற) சத்தி (வெளிச்ச வடிவாகிய இறைவி மற்றும்) சிவன் (சத்த வடிவாகிய இறைவனின்) வடிவு (வடிவங்களாக) ஆகி (ஆகி)
பலம் (இந்த ஐந்து தெய்வங்களுக்கும் சக்தியை) தரும் (தருகின்ற) இலிங்கம் (சிவ இலிங்க வடிவமாகவும்) பரா (அனைத்திற்கும் மேலான அசையா சக்தியாகவும்) நந்தி (குருநாதனாகவும் இருந்து அருளுகின்ற) ஆமே (ஆதிப் பரம்பொருளாகவும் இருக்கின்றது).

விளக்கம்:

அனைத்திற்கும் மேலான அசையா சக்தியாகிய சதாசிவமூர்த்தி எனும் பரம்பொருளே சிவ இலிங்க வடிவமாக இருந்து தனது பேரருளால் வெளிச்சத்தின் வடிவமாகிய இறைவி, சத்தத்தின் வடிவமாகிய இறைவன், அவர்களுக்கு கீழே ஐந்து விதமான தொழில்களை புரிகின்ற பிரம்மன், திருமால், உருத்திரன், மகேஸ்வரன், சதாசிவன் ஆகிய ஐந்து தெய்வங்களாகவும் இருந்து அனைவருக்கும் சக்தி கொடுத்து வழி நடத்துகின்ற குருநாதனாகவும் இருக்கின்றான்.

பாடல் #1777

பாடல் #1777: ஏழாம் தந்திரம் – 7. சிவ லிங்கம் (பேரருளாக இருக்கின்ற பரம்பொருளின் வடிவம்)

மேவி யெழுகின்ற செஞ்சுட ரூடுசென்
றாவி யெழுமள வன்றே யுடலுற
மேவப் படுவதும் விட்டு நிகழ்வதும்
பாவித் தடக்கிற் பரகெதி தானே.

திருமந்திர ஓலைச் சுவடி எழுத்துக்கள்:

மெவி யெழுகினற செஞசுட ரூடுசென
றாவி யெழுமள வனறெ யுடலுற
மெவப படுவதும விடடு நிகழவதும
பாவித தடககிற பரகெதி தானெ.

சுவடி எழுத்துக்களை பதம் பிரித்தது:

மேவி எழுகின்ற செம் சுடர் ஊடு சென்று
ஆவி எழும் அளவு அன்றே உடல் உற
மேவ படுவதும் விட்டு நிகழ்வதும்
பாவித்து அடக்கில் பர கெதி தானே.

பதப்பொருள்:

மேவி (அசையா சக்திக்குள் கலந்து இருக்கின்ற ஆசைகளாகிய அசையும் சக்தியும் சேர்ந்து) எழுகின்ற (எழுகின்ற) செம் (சிகப்பான) சுடர் (சுடராகிய பேரொளியை) ஊடு (ஊடுருவிச்) சென்று (சென்று)
ஆவி (ஆசைகளை அனுபவிப்பதற்கு ஏற்ற வலிமை பெற்ற ஆன்மாவாக பலவாறாக பிரிந்து) எழும் (எழுந்து) அளவு (அதனதன் ஆசைகளின் அளவுக்கு ஏற்ப) அன்றே (அப்போதே) உடல் (அவற்றுக்கு ஏற்ற உடலை) உற (தமது அருளால் உருவாக்கி கொடுத்து)
மேவ (அதற்குள் பொருந்தி இருந்து) படுவதும் (செயல் படுவதும்) விட்டு (அந்த ஆன்மாக்களை விட்டு அனைத்திற்கும் மேலாக இருந்து) நிகழ்வதும் (தமது பேரருளால் அனைத்தையும் இயக்குவதையும் செய்கின்ற பரம்பொருளாகிய இறைவனின்)
பாவித்து (தன்மைகளை தமக்குள்ளே உணர்ந்து தாமும் அவராகவே பாவனை செய்து) அடக்கில் (தமது ஐந்து புலன்களை அடக்கி எண்ணங்கள் அற்ற நிலையை அடைந்தால்) பர (அனைத்திற்கும் மேலான) கெதி (இறை நிலையை) தானே (தாமும் அடைய முடியும்).

விளக்கம்:

அசையா சக்திக்குள் கலந்து இருக்கின்ற ஆசைகளாகிய அசையும் சக்தியும் சேர்ந்து எழுகின்ற சிகப்பான சுடராகிய பேரொளியை ஊடுருவிச் சென்று, ஆசைகளை அனுபவிப்பதற்கு ஏற்ற வலிமை பெற்ற ஆன்மாவாக பலவாறாக பிரிந்து எழுந்து, அதனதன் ஆசைகளின் அளவுக்கு ஏற்ப அப்போதே அவற்றுக்கு ஏற்ற உடலை தமது அருளால் உருவாக்கி கொடுத்து, அதற்குள் பொருந்தி இருந்து செயல் படுவதும், அந்த ஆன்மாக்களை விட்டு அனைத்திற்கும் மேலாக இருந்து தமது பேரருளால் அனைத்தையும் இயக்குவதையும் செய்கின்ற பரம்பொருளாகிய இறைவனின் தன்மைகளை தமக்குள்ளே உணர்ந்து தாமும் அவராகவே பாவனை செய்து, தமது ஐந்து புலன்களை அடக்கி எண்ணங்கள் அற்ற நிலையை அடைந்தால், அனைத்திற்கும் மேலான இறை நிலையை தாமும் அடைய முடியும்.

கருத்து:

இறைவனோடு எப்போதும் சேர்ந்தே இருந்த ஆன்மாவானது தமது ஆசைகளால் பிறவி எடுப்பதும், அதனதன் ஆசைகளுக்கு ஏற்ற வலிமை பெற்ற உடலும் உயிருமாக பிறப்பதும், வாழ்வில் பல வித செயல்களை புரிந்து ஆசைகளை தீர்த்துக் கொள்வதும், பின்பு இறைவனை தமக்குள் உணர்வதும், அதன் பயனால் ஆசைகளற்ற நிலைக்கு செல்வதும், எண்ணங்கள் அற்ற அந்த நிலையில் தாமே சிவமாக ஆகி விடுவதும், ஆகிய இவை அனைத்தும் சிவ இலிங்க வடிவமாக இருக்கின்ற இறைவனின் பேரருளால் ஆகும்.

    பாடல் #1763

    பாடல் #1763: ஏழாம் தந்திரம் – 6. ஞான லிங்கம் (உருவம், அருவம், அருவுருவம் ஆகிய மூன்றுமாக இருக்கின்ற சதாசிவத்தை ஞான இலிங்கமாக உணர்வது)

    உருவு மருவு மருவோ டுருவு
    மருவும் பரசிவன் மன்பல் லுயிர்க்குக்
    குருவு மெனநிற்குங் கொள்கைய னாகுந்
    தருவென நல்குஞ் சதாசிவன் தானே.

    திருமந்திர ஓலைச் சுவடி எழுத்துக்கள்:

    உருவு மருவு மருவொ டுருவு
    மருவும பரசிவன மனபல லுயிரககுக
    குருவு மெனநிறகுங கொளகைய னாகுந
    தருவென நலகுஞ சதாசிவன றானெ.

    சுவடி எழுத்துக்களை பதம் பிரித்தது:

    உருவும் அருவும் அருவோடு உருவும்
    அருவும் பர சிவன் மன் பல் உயிர்க்கு
    குருவும் என நிற்கும் கொள்கையன் ஆகும்
    தரு என நல்கும் சதா சிவன் தானே.

    பதப்பொருள்:

    உருவும் (உருவமாகவும்) அருவும் (உருவமில்லாத அருவமாகவும்) அருவோடு (அருவத்தோடு நிற்கின்ற) உருவும் (உருவமாகவும் [அருவுருவம் / இலிங்க வடிவம்])
    அருவும் (அருவமாக இருக்கின்ற) பர (பரம்பொருளாகிய) சிவன் (சிவம்) மன் (உலகத்தில் உள்ள) பல் (பல விதமான) உயிர்க்கு (உயிர்களுக்கு)
    குருவும் (உள்ளுக்குள் இருக்கின்ற குருவும்) என (தாமே என்று) நிற்கும் (நிற்கின்ற) கொள்கையன் (தம்மை அடைவதை கொள்கையாக கொண்ட அடியவர்களுக்கு) ஆகும் (கொள்கையாக உடையவனும் ஆகும்)
    தரு (கற்பகத் தரு) என (போல) நல்கும் (அவர்கள் வேண்டிய அனைத்தையும் கொடுத்து அருளுகின்றவனும்) சதா (சதா) சிவன் (சிவப் பரம்பொருள்) தானே (தான்).

    விளக்கம்:

    அருவமாக இருக்கின்ற பரம்பொருளாகிய சிவமே உருவமாகவும், உருவமில்லாத அருவமாகவும், அருவத்தோடு நிற்கின்ற உருவமாகவும் [அருவுருவம் / இலிங்க வடிவம்], உலகத்தில் உள்ள பல விதமான உயிர்களில் தம்மை அடைவதையே கொள்கையாக கொண்ட அடியவர்களுக்கு உள்ளுக்குள் குருவுமாகவும் நின்று கற்பகத் தரு போல அவர்கள் வேண்டிய அனைத்தையும் கொடுத்து அருளுகின்றான். அவனே சதா சிவப் பரம்பொருள் ஆகும்.

    பாடல் #1764

    பாடல் #1764: ஏழாம் தந்திரம் – 6. ஞான லிங்கம் (உருவம், அருவம், அருவுருவம் ஆகிய மூன்றுமாக இருக்கின்ற சதாசிவத்தை ஞான இலிங்கமாக உணர்வது)

    நாலான கீழது ருவநடு நிற்க
    மேலான நான்கு மருவமிகு நாப்ப
    ணூலான வொன்று மருவுரு நண்ணலாற்
    பாலா மிவையாவும் பரசிவன் தானே.

    திருமந்திர ஓலைச் சுவடி எழுத்துக்கள்:

    நாலான கீழது ருவநடு நிறக
    மெலான நானகு மருவமிகு நாபப
    ணூலான வொனறு மருவுரு நணணலாற
    பாலா மிவையாவும பரசிவன றானெ.

    சுவடி எழுத்துக்களை பதம் பிரித்தது:

    நால் ஆன கீழ் அது உருவம் நடு நிற்க
    மேல் ஆன நான்கும் அருவம் மிகு நா பண்
    நூல் ஆன ஒன்று அரு உரு நண்ணல் ஆல்
    பால் ஆம் இவை யாவும் பர சிவன் தானே.

    பதப்பொருள்:

    நால் (பிரம்மா, திருமால், உருத்திரன், மகேஸ்வரன் என்கின்ற நான்கு) ஆன (தெய்வங்கள் ஆக) கீழ் (கீழே) அது (இருக்கின்றது) உருவம் (உருவங்களாகும்) நடு (நடுவில்) நிற்க (அருவுருவமாக சதாசிவம் நிற்க)
    மேல் (மேலே இருக்கின்றது) ஆன (ஆகிய) நான்கும் (சத்தம் [நாதம்], வெளிச்சம் [விந்து], சக்தி, சிவம் ஆகிய நான்கும்) அருவம் (அருவங்களாகும்) மிகு (இவை அனைத்தும் மிகுந்து இருப்பது) நா (நான்கு விதமான) பண் (மந்திரங்களால் பாடப் பெற்ற)
    நூல் (ரிக்கு, யஜூர், சாமம், அதர்வணம் ஆகிய நான்கு நூல்களாகிய வேதங்களின்) ஆன (மூலப் பொருளாகிய) ஒன்று (ஒன்றே) அரு (மேலே இருக்கின்ற நான்கு விதமான அருவங்களாகவும்) உரு (கீழே இருக்கின்ற நான்கு விதமான உருவங்களாகவும்) நண்ணல் (இருந்து அருளுகின்றது) ஆல் (ஆதலால்)
    பால் (அந்த அருவங்களையும் உருவங்களையும் சார்ந்து) ஆம் (இருக்கின்ற) இவை (வடிவங்கள்) யாவும் (அனைத்தும்) பர (பரம்பொருளாகிய) சிவன் (சிவம்) தானே (ஒன்றே ஆகும்).

    விளக்கம்:

    உருவமாக கீழே இருக்கின்ற பிரம்மா, திருமால், உருத்திரன், மகேஸ்வரன் ஆகிய நான்கு தெய்வங்களாகவும், அருவுருவமாக நடுவில் இருக்கின்ற சதாசிவமூர்த்தியாகவும், அருவமாக மேலே இருக்கின்ற சத்தம் [நாதம்], வெளிச்சம் [விந்து], சக்தி, சிவம் ஆகிய நான்கு சக்திகளாகவும், இவை அனைத்தும் மிகுந்து இருக்கின்ற நான்கு விதமான மந்திரங்களால் பாடப் பெற்ற ரிக்கு, யஜூர், சாமம், அதர்வணம் ஆகிய நான்கு நூல்களாகிய வேதங்களின் மூலப் பொருளாகவும் இருந்து அருவங்களாகவும், உருவங்களாகவும், அருவுருவங்களாகவும், இவற்றை சார்ந்து இருக்கின்ற அனைத்துமாகவும் அருளுவது பரம்பொருளாகிய சிவம் ஒன்றே ஆகும்.

    பாடல் #1765

    பாடல் #1765: ஏழாம் தந்திரம் – 6. ஞான லிங்கம் (உருவம், அருவம், அருவுருவம் ஆகிய மூன்றுமாக இருக்கின்ற சதாசிவத்தை ஞான இலிங்கமாக உணர்வது)

    தேவர் பிரானைத் திசைமுக நாதனை
    நால்வர் பிரானை நடுவுற்ற நந்தியை
    யேவர் பிரானென் றிறைஞ்சுவர் ரவ்வழி
    யாவர் பிரானடி யண்ணலு மாமே.

    திருமந்திர ஓலைச் சுவடி எழுத்துக்கள்:

    தெவர பிரானைத திசைமுக நாதனை
    நாலவர பிரானை நடுவுறற நநதியை
    யெவர பிரானென றிறைஞசுவர ரவவழி
    யாவர பிரானடி யணணலு மாமெ.

    சுவடி எழுத்துக்களை பதம் பிரித்தது:

    தேவர் பிரானை திசை முக நாதனை
    நால்வர் பிரானை நடு உற்ற நந்தியை
    ஏவர் பிரான் என்று இறைஞ்சுவர் அவ் வழி
    ஆவர் பிரான் அடி அண்ணலும் ஆமே.

    பதப்பொருள்:

    தேவர் (தேவர்களுக்கெல்லாம்) பிரானை (தலைவன்) திசை (பத்து திசைகளையும்) முக (தனது திருமுகங்களாக கொண்ட) நாதனை (தலைவன்)
    நால்வர் (பிரம்மா, திருமால், உருத்திரன், மகேஸ்வரன் ஆகிய நான்கு தெய்வங்களுக்கும்) பிரானை (தலைவன்) நடு (அருவமாகிய மேலுக்கும் உருவமாகிய கீழுக்கும் நடுவில்) உற்ற (வீற்றிருக்கின்ற) நந்தியை (குருநாதனாகிய இறைவன்)
    ஏவர் (எவருக்கும்) பிரான் (தலைவன்) என்று (என்றெல்லாம் போற்றி) இறைஞ்சுவர் (வழிபடுகின்ற) அவ் (அடியவர்களின்) வழி (நெறி முறையை)
    ஆவர் (பின்பற்றி தாமும் அப்படியே வழிபடுகின்ற அடியவர்களது) பிரான் (தலைவனாகவும்) அடி (தமது திருவடியை அருளி) அண்ணலும் (அடியவர்க்கும் அடியவனாகவும் அவர்களை காத்து அருளுபவனாக) ஆமே (ஞான இலிங்க வடிவான இறைவன் இருக்கின்றான்).

    விளக்கம்:

    தேவர்களுக்கெல்லாம் தலைவன், பத்து திசைகளையும் தனது திருமுகங்களாக கொண்ட தலைவன், பிரம்மா, திருமால், உருத்திரன், மகேஸ்வரன் ஆகிய நான்கு தெய்வங்களுக்கும் தலைவன், அருவமாகிய மேலுக்கும் உருவமாகிய கீழுக்கும் நடுவில் வீற்றிருக்கின்ற குருநாதனாகிய இறைவன், எவருக்கும் தலைவன் என்றெல்லாம் போற்றி வழிபடுகின்ற அடியவர்களின் நெறி முறையை பின்பற்றி தாமும் அப்படியே வழிபடுகின்ற அடியவர்களது தலைவனாகவும், தமது திருவடியை அருளி அடியவர்க்கும் அடியவனாகவும், அவர்களை காத்து அருளுபவனாக ஞான இலிங்க வடிவான இறைவன் இருக்கின்றான்.

    பாடல் #1766

    பாடல் #1766: ஏழாம் தந்திரம் – 6. ஞான லிங்கம் (உருவம், அருவம், அருவுருவம் ஆகிய மூன்றுமாக இருக்கின்ற சதாசிவத்தை ஞான இலிங்கமாக உணர்வது)

    வேண்டி நின்றேதொழு தேன்வினை போயற
    வாண்டொரு திங்களும் நாளு மளக்கின்ற
    காண்டகை யானோடும் கன்னி யுணரினு
    மூண்டகை மாறினு மொன்றது வாமே.

    திருமந்திர ஓலைச் சுவடி எழுத்துக்கள்:

    வெணடி நினறெதொழு தெனவினை பொயற
    வாணடொரு திஙகளும நாளு மளககினற
    காணடகை யானொடுங கனனி யுணரினு
    மூணடகை மாறினு மொனறது வாமெ.

    சுவடி எழுத்துக்களை பதம் பிரித்தது:

    வேண்டி நின்றே தொழுதேன் வினை போய் அற
    ஆண்டு ஒரு திங்களும் நாளும் அளக்கின்ற
    காண் தகை ஆன் ஓடும் கன்னி உணரினும்
    ஊண் தகை மாறினும் ஒன்று அது ஆமே.

    பதப்பொருள்:

    வேண்டி (இறைவனை வேண்டி) நின்றே (நின்று) தொழுதேன் (வணங்கினேன்) வினை (எனது வினைகள் அனைத்தும்) போய் (நீங்கி) அற (அழிந்து விடும் படி)
    ஆண்டு (ஆண்டுகள்) ஒரு (ஒவ்வொன்றையும்) திங்களும் (மாதங்கள்) நாளும் (நாட்கள்) அளக்கின்ற (என்று இருக்கின்ற உயிர்களின் வாழ் நாளை அளந்து அருளுபவனை)
    காண் (கண்டு தரிசிக்கும்) தகை (இயல்போடு) ஆன் (இருக்கின்ற நாயகனாகிய) ஓடும் (இறைவனோடு எப்போதும் சேர்ந்தே இருக்கின்ற) கன்னி (என்றும் இளமையான இறைவியையும்) உணரினும் (உணர்ந்து தொழுதாலும்)
    ஊண் (தமது உடலின்) தகை (இயல்பை கடினமான சாதகங்களால்) மாறினும் (மாற்றி யோகத்தின் மூலம் உணர்ந்தாலும்) ஒன்று (இரண்டுமே ஒன்றான) அது (ஞான இலிங்கத்தின் வழியாகவே) ஆமே (இருக்கின்றது).

    விளக்கம்:

    எனது வினைகள் அனைத்தும் நீங்கி அழிந்து விடும் படி இறைவனை வேண்டி நின்று வணங்கினேன். ஆண்டுகள் ஒவ்வொன்றையும் மாதங்கள், நாட்கள் என்று இருக்கின்ற உயிர்களின் வாழ் நாளை அளந்து அருளுபவனை கண்டு தரிசிக்கும் இயல்போடு இருக்கின்ற நாயகனாகிய இறைவனோடு எப்போதும் சேர்ந்தே இருக்கின்ற என்றும் இளமையான இறைவியையும் உணர்ந்து தொழுதாலும், தமது உடலின் இயல்பை கடினமான சாதகங்களால் மாற்றி யோகத்தின் மூலம் உணர்ந்தாலும், இரண்டுமே ஒன்றான ஞான இலிங்கத்தின் வழியாகவே இருக்கின்றது.

    பாடல் #1767

    பாடல் #1767: ஏழாம் தந்திரம் – 6. ஞான லிங்கம் (உருவம், அருவம், அருவுருவம் ஆகிய மூன்றுமாக இருக்கின்ற சதாசிவத்தை ஞான இலிங்கமாக உணர்வது)

    ஆதிபர தெய்வ மண்டத்து நற்றெய்வஞ்
    சோதி யடியார் துடரும் பெருந்தெய்வம்
    நீதியுள் மாதெய்வ நின்மல னெம்மிறை
    பாதியுள் மன்னும் பராசத்தி யாமே.

    திருமந்திர ஓலைச் சுவடி எழுத்துக்கள்:

    ஆதிபர தெயவ மணடதது நறறெயவஞ
    சொதி யடியார துடரும பெருநதெயவம
    நீதியுள மாதெயவ நினமல னெமமிறை
    பாதியுள மனனும பராசததி யாமெ.

    சுவடி எழுத்துக்களை பதம் பிரித்தது:

    ஆதி பர தெய்வம் அண்டத்து நல் தெய்வம்
    சோதி அடியார் தொடரும் பெரும் தெய்வம்
    நீதி உள் மா தெய்வம் நின் மலன் எம் இறை
    பாதி உள் மன்னும் பரா சத்தி ஆமே.

    பதப்பொருள்:

    ஆதி (ஆதியிலிருந்தே இருக்கின்ற) பர (பரம்பொருளாகிய) தெய்வம் (இறைவன்) அண்டத்து (அண்டங்களுக்கு எல்லாம்) நல் (நன்மை செய்கின்ற) தெய்வம் (இறைவன்)
    சோதி (தமக்குள் சோதி வடிவாக இருக்கின்ற இறைவனை உணர்ந்து கொண்ட) அடியார் (அடியவர்களை) தொடரும் (எப்போதும் பிரியாமல் சேர்ந்தே இருக்கின்ற) பெரும் (மாபெரும்) தெய்வம் (இறைவன்)
    நீதி (தர்மங்கள் அனைத்திற்கும்) உள் (மூலப் பொருளாக இருக்கின்ற) மா (மாபெரும்) தெய்வம் (இறைவன்) நின் (இப்படி எந்தவிதமான) மலன் (குற்றங்களும் குறைகளும் இல்லாத தூய்மையான) எம் (எமது) இறை (இறைவன்)
    பாதி (அவனுடைய திருமேனியில் சரிபாதியாக) உள் (உள்ளே) மன்னும் (எப்போதும் நிலைபெற்று சேர்ந்தே இருக்கின்ற) பரா (அசையும் சக்தியாகிய) சத்தி (இறைவியோடு) ஆமே (சேர்ந்தே இருக்கின்றான்).

    விளக்கம்:

    ஆதியிலிருந்தே இருக்கின்ற பரம்பொருளாகிய இறைவன், அண்டங்களுக்கு எல்லாம் நன்மை செய்கின்ற இறைவன், தமக்குள் சோதி வடிவாக இருக்கின்ற இறைவனை உணர்ந்து கொண்ட அடியவர்களை எப்போதும் பிரியாமல் சேர்ந்தே இருக்கின்ற மாபெரும் இறைவன், தர்மங்கள் அனைத்திற்கும் மூலப் பொருளாக இருக்கின்ற மாபெரும் இறைவன், இப்படி எந்தவிதமான குற்றங்களும் குறைகளும் இல்லாத தூய்மையான எமது இறைவன் தனது திருமேனியில் சரிபாதியாக உள்ளே எப்போதும் நிலைபெற்று சேர்ந்தே இருக்கின்ற அசையும் சக்தியாகிய இறைவியோடு ஞான இலிங்கமாக இருக்கின்றான்.

    பாடல் #1768

    பாடல் #1768: ஏழாம் தந்திரம் – 6. ஞான லிங்கம் (உருவம், அருவம், அருவுருவம் ஆகிய மூன்றுமாக இருக்கின்ற சதாசிவத்தை ஞான இலிங்கமாக உணர்வது)

    சத்திக்கு மேலே பராசத்தி தன்னுளே
    சுத்த சிவபதந் தோயாத தூவெளி
    யத்தன் திருவடிக் கப்பாலைக் கப்பாலா
    மொத்தயு மாமீசன் றானான துண்மையே.

    திருமந்திர ஓலைச் சுவடி எழுத்துக்கள்:

    சததிககு மெலெ பராசததி தனனுளெ
    சுதத சிவபதந தொயாத தூவெளி
    யததன திருவடிக கபபாலைக கபபாலா
    மொததயு மாமீசன றானான துணமையெ.

    சுவடி எழுத்துக்களை பதம் பிரித்தது:

    சத்திக்கு மேலே பரா சத்தி தன் உள்ளே
    சுத்த சிவ பதம் தோயாத தூ வெளி
    அத்தன் திரு அடிக்கு அப்பாலைக்கு அப்பால் ஆம்
    ஒத்தயும் ஆம் ஈசன் தான் ஆனது உண்மையே.

    பதப்பொருள்:

    சத்திக்கு (உலகத்தை இயக்கிக் கொண்டு இருக்கின்ற இறை சக்திக்கும்) மேலே (மேலே அண்ட சராசரங்களை இயக்கிக் கொண்டு இருக்கின்ற) பரா (அசையும்) சத்தி (சக்தியாகிய) தன் (இறைவிக்கு) உள்ளே (உள்ளே சரிபாதியாக நிற்கின்ற)
    சுத்த (ஒரு குற்றமும் குறையும் இல்லாத தூய்மையான) சிவ (சிவப் பரம்பொருளின்) பதம் (திருவடியானது) தோயாத (எதிலும் குறைவில்லாததும் எதனாலும் பாதிக்கப் படாததுமாகிய) தூ (தூய்மையான) வெளி (பரவெளியில் வீற்றிருக்கின்றது)
    அத்தன் (அப்படி இருக்கின்ற அனைத்திற்கும் தந்தையாகிய இறைவனின்) திரு (திரு) அடிக்கு (அடிகளானது) அப்பாலைக்கு (அண்ட சராசரங்களையும் தாண்டி) அப்பால் (பரவெளியையும் தாண்டி இருக்கின்ற) ஆம் (எல்லையில்லா இடத்தில்)
    ஒத்தயும் (தனித்தும்) ஆம் (இருக்கின்றான்) ஈசன் (எப்பொருளுக்கும் தலைவனாகிய இறைவன்) தான் (அவன் தானே) ஆனது (அனைத்துமாக இருப்பது) உண்மையே (உண்மையே ஆகும்).

    விளக்கம்:

    உலகத்தை இயக்கிக் கொண்டு இருக்கின்ற இறை சக்திக்கும் மேலே அண்ட சராசரங்களை இயக்கிக் கொண்டு இருக்கின்ற அசையும் சக்தியாகிய இறைவிக்கு உள்ளே சரிபாதியாக நிற்கின்ற ஒரு குற்றமும் குறையும் இல்லாத தூய்மையான சிவப் பரம்பொருளின் திருவடியானது, எதிலும் குறைவில்லாததும் எதனாலும் பாதிக்கப் படாததுமாகிய தூய்மையான பரவெளியில் வீற்றிருக்கின்றது. அப்படி இருக்கின்ற அனைத்திற்கும் தந்தையாகிய இறைவனின் திரு அடிகளானது அண்ட சராசரங்களையும் தாண்டி பரவெளியையும் தாண்டி இருக்கின்ற எல்லையில்லா இடத்தில் தனித்தும் இருக்கின்றான் எப்பொருளுக்கும் தலைவனாகிய இறைவன். அவன் தானே அனைத்துமாக இருப்பது உண்மையே ஆகும்.

    பாடல் #1769

    பாடல் #1769: ஏழாம் தந்திரம் – 6. ஞான லிங்கம் (உருவம், அருவம், அருவுருவம் ஆகிய மூன்றுமாக இருக்கின்ற சதாசிவத்தை ஞான இலிங்கமாக உணர்வது)

    கொழுந்தினைக் காணிற் குவலையந் தோன்று
    மெழுந்தடங் காணி லிருக்கலு மாகும்
    பரந்தடங் காணிற் பராபதி மேலே
    திரண்டெழக் கண்டவர் சிந்தையு ளானே.

    திருமந்திர ஓலைச் சுவடி எழுத்துக்கள்:

    கொழுநதினைக காணிற குவலையந தொனறு
    மெழுநதடங காணி லிருககலு மாகும
    பரநதடங காணிற பராபதி மெலெ
    திரணடெழக கணடவர சிநதையு ளானெ.

    சுவடி எழுத்துக்களை பதம் பிரித்தது:

    கொழுந்தினை காணில் குவலையம் தோன்றும்
    எழுந்த தடம் காணில் இருக்கலும் ஆகும்
    பரந்த தடம் காணில் பரா பதி மேலே
    திரண்டு எழ கண்டவர் சிந்தை உள் ஆனே.

    பதப்பொருள்:

    கொழுந்தினை (தமக்குள்ளிருந்து ஞானமாக வெளிப்படுகின்ற இறைவனின்) காணில் (ஆரம்ப நிலையை தரிசிக்கும் சாதகர்களுக்கு) குவலையம் (உலகங்கள் அனைத்திலும்) தோன்றும் (சூட்சுமமாக அவன் கலந்து இருப்பது தெரியும்)
    எழுந்த (அவன் தமக்குள்ளிருந்து எழுந்து வந்த) தடம் (சுவடை) காணில் (கண்டு உணர்ந்தால்) இருக்கலும் (அதன் மூலம் அவனை அடைந்து எப்போதும் அவனோடு சேர்ந்தே இருப்பதும்) ஆகும் (முடியும்)
    பரந்த (தமக்குள்ளிருந்து தோன்றிய இறைவனே அனைத்து உலகங்களுக்கும் பரவி இருக்கின்ற) தடம் (சுவடை) காணில் (கண்டு உணர்ந்தால்) பரா (பராசக்தியின்) பதி (தலைவனாக) மேலே (அனைத்திற்கும் மேலே அவன் வீற்றிருப்பதை உணரலாம்)
    திரண்டு (அப்படி அனைத்திலும் கலந்து நிற்கின்ற இறைவன் ஒன்றாக திரண்டு) எழ (எழுந்து நிற்பதை) கண்டவர் (கண்டு உணர்ந்த சாதகர்களின்) சிந்தை (அறிவுக்கு) உள் (உள்ளே) ஆனே (அவன் எப்போதும் ஞான இலிங்கமாக வீற்றிருப்பான்).

    விளக்கம்:

    தமக்குள்ளிருந்து ஞானமாக வெளிப்படுகின்ற இறைவனின் ஆரம்ப நிலையை தரிசிக்கும் சாதகர்களுக்கு உலகங்கள் அனைத்திலும் சூட்சுமமாக அவன் கலந்து இருப்பது தெரியும். அவன் தமக்குள்ளிருந்து எழுந்து வந்த சுவடை கண்டு உணர்ந்தால் அதன் மூலம் அவனை அடைந்து எப்போதும் அவனோடு சேர்ந்தே இருப்பதும் முடியும். தமக்குள்ளிருந்து தோன்றிய இறைவனே அனைத்து உலகங்களுக்கும் பரவி இருக்கின்ற சுவடை கண்டு உணர்ந்தால் பராசக்தியின் தலைவனாக அனைத்திற்கும் மேலே அவன் வீற்றிருப்பதை உணரலாம். அப்படி அனைத்திலும் கலந்து நிற்கின்ற இறைவன் ஒன்றாக திரண்டு எழுந்து நிற்பதை கண்டு உணர்ந்த சாதகர்களின் அறிவுக்கு உள்ளே அவன் எப்போதும் ஞான இலிங்கமாக வீற்றிருப்பான்.

    பாடல் #1770

    பாடல் #1770: ஏழாம் தந்திரம் – 6. ஞான லிங்கம் (உருவம், அருவம், அருவுருவம் ஆகிய மூன்றுமாக இருக்கின்ற சதாசிவத்தை ஞான இலிங்கமாக உணர்வது)

    எந்தை பரமனு மென்னம்மை கூட்டமு
    முந்த வுரைத்து முறைசொல்லில் ஞானமாஞ்
    சந்தித் திருந்த விடம்பெருங் கண்ணியை
    யுந்தியின் மேல்வைத்து உகந்திருந் தானே.

    திருமந்திர ஓலைச் சுவடி எழுத்துக்கள்:

    எநதை பரமனு மெனனமமை கூடடமு
    முநத வுரைதது முறைசொலலில ஞானமாஞ
    சநதித திருநத விடமபெருங கணணியை
    யுநதியின மெலவைதது உகநதிருந தானெ.

    சுவடி எழுத்துக்களை பதம் பிரித்தது:

    எந்தை பரமனும் என் அம்மை கூட்டமும்
    உந்த உரைத்து முறை சொல்லில் ஞானம் ஆம்
    சந்தித்து இருந்த இடம் பெரும் கண்ணியை
    உந்தியின் மேல் வைத்து உகந்து இருந்தானே.

    பதப்பொருள்:
    எந்தை (எமது தந்தையாகிய) பரமனும் (பரம்பொருளும்) என் (எமது) அம்மை (தாயாகிய) கூட்டமும் (அனைத்து விதமான சக்திகளும்)
    உந்த (முழுவதுமாக தாம் உணர்ந்ததை) உரைத்து (எடுத்துச் சொல்லி) முறை (தகுதியானவர்களுக்கு உணர்ந்து கொள்ளும் படி) சொல்லில் (சொல்ல முடிந்தால்) ஞானம் (அதுவே உண்மை ஞானம்) ஆம் (ஆகும்)
    சந்தித்து (அப்படி உண்மை ஞானம் பெற்ற ஞானிகளுக்கு இறைவனை சந்தித்து) இருந்த (இருக்கின்ற) இடம் (இடம்) பெரும் (அழகிய பெரும்) கண்ணியை (கண்களை உடைய இறைவி இறைவனோடு சேர்ந்து)
    உந்தியின் (நடுவாகிய நிலைக்கு) மேல் (மேல்) வைத்து (வைத்து இருக்கும் போது அங்கே) உகந்து (இறைவனும் விருப்பத்தோடு ஞான இலிங்கமாக) இருந்தானே (இருப்பான்).

    விளக்கம்:

    எமது தந்தையாகிய பரம்பொருளும், எமது தாயாகிய அனைத்து விதமான சக்திகளும் முழுவதுமாக தாம் உணர்ந்ததை எடுத்துச் சொல்லி தகுதியானவர்களுக்கு உணர்ந்து கொள்ளும் படி சொல்ல முடிந்தால் அதுவே உண்மை ஞானம் ஆகும். அப்படி உண்மை ஞானம் பெற்ற ஞானிகளுக்கு அழகிய பெரும் கண்களை உடைய இறைவி இறைவனோடு சந்தித்து இருக்கின்ற இடமாக பாடல் #1764 இல் உள்ளபடி நடுவாகிய நிலைக்கு மேல் வைத்து இருக்கும் போது அங்கே இறைவனும் விருப்பத்தோடு ஞான இலிங்கமாக இருப்பான்.