Year: 2022

பாடல் #1384: நான்காம் தந்திரம் – 13. நவாக்கிரி சக்கரம் (ஒன்பது சக்திகளின் திருமேனியாக இருக்கும் அட்சரங்களைக் கொண்ட சக்கரம்)

கண்ணுடை நாயகி தன்னரு ளாம்வழி
பண்ணுயர் நாதம் பகையற நின்றிடில்
விண்ணமர் சோதி விளங்கிடி றீங்கார
மண்ணுடை நாயகி மண்டல மாகுமே.

திருமந்திர ஓலைச் சுவடி எழுத்துக்கள்:

கணணுடை நாயகி தனனரு ளாமவழி
பணணுயர நாதம பகையற நினறிடில
விணணமர சொதி விளஙகிடி றீஙகார
மணணுடை நாயகி மணடல மாகுமெ.

சுவடி எழுத்துக்களை பதம் பிரித்தது:

கண் உடை நாயகி தன் அருள் ஆம் வழி
பண் உயர் நாதம் பகை அற நின்று இடில்
விண் அமர் சோதி விளங்க இடில் ஹ்ரீம் காரம்
மண் உடை நாயகி மண்டலம் ஆகுமே.

பதப்பொருள்:

கண் (ஞானக் கண்ணை) உடை (நெற்றியில் உடைய) நாயகி (இறைவியானவள்) தன் (தனது) அருள் (திருவருளால்) ஆம் (அருளிய) வழி (வழியின் படியே நடந்து)
பண் (இசைகளிலே) உயர் (உயர்வான) நாதம் (நாதமாகிய இறைவனை) பகை (அடைவதற்கு தடையாக இருக்கின்ற அகங்கார எண்ணங்கள்) அற (இல்லாமல்) நின்று (தமக்குள்) இடில் (வைத்து இருந்தால்)
விண் (விண்ணுலகத்தில்) அமர் (வீற்றிருக்கும்) சோதி (பேரொளியான இறைவன்) விளங்க (தமக்குள் வீற்றிருக்கும் படி) இடில் (சாதகர் வைத்து) ஹ்ரீம் (‘ஹ்ரீம்’ எனும்) காரம் (பீஜத்திலேயே தியானித்து இருந்தால்)
மண் (பூமியை) உடை (உடையவளாகிய) நாயகி (இறைவியின்) மண்டலம் (சக்தி மண்டலமாகவே) ஆகுமே (சாதகரைச் சுற்றி இருக்கும்).

விளக்கம்:

பாடல் #1383 இல் உள்ளபடி தனது நெற்றியில் ஞானக் கண்ணை உடைய இறைவியானவளின் திருவருளால் அருளிய வழியின் படியே நடந்து இசைகளிலே உயர்வான நாதமாகிய இறைவனை அடைவதற்கு தடையாக இருக்கின்ற அகங்கார எண்ணங்கள் இல்லாமல் தமக்குள் வைத்து இருந்தால் விண்ணுலகத்தில் வீற்றிருக்கும் பேரொளியான இறைவன் தமக்குள் வீற்றிருக்கும் படி சாதகர் வைத்து ‘ஹ்ரீம்’ எனும் பீஜத்திலேயே தியானித்து இருந்தால் பூமியை உடையவளாகிய இறைவியின் சக்தி மண்டலமாகவே சாதகரைச் சுற்றி இருக்கும்.

பாடல் #1385: நான்காம் தந்திரம் – 13. நவாக்கிரி சக்கரம் (ஒன்பது சக்திகளின் திருமேனியாக இருக்கும் அட்சரங்களைக் கொண்ட சக்கரம்)

மண்டலத் துள்ளே மலர்ந்தெழு தீபத்தைக்
கண்டகத் துள்ளே கருதி யிருந்திடும்
விண்டகத் துள்ளே விளங்கி வருதலாற்
றண்டகத் துள்ளவை தாங்கலு மாகுமே.

திருமந்திர ஓலைச் சுவடி எழுத்துக்கள்:

மணடலத துளளெ மலரநதெழு தீபததைக
கணடகத துளளெ கருதி யிருநதிடும
விணடகத துளளெ விளஙகி வருதலாற
றணடகத துளளவை தாஙகலு மாகுமெ.

சுவடி எழுத்துக்களை பதம் பிரித்தது:

மண்டலத்து உள்ளே மலர்ந்து எழு தீபத்தை
கண்டு அகத்து உள்ளே கருதி இருந்திடும்
விண்டு அகத்து உள்ளே விளங்கி வருதலால்
தண்டு அகத்து உள்ளவை தாங்கலும் ஆமே.

பதப்பொருள்:

மண்டலத்து (சாதகரைச் சுற்றி இருக்கின்ற சக்தி மண்டலத்தின்) உள்ளே (உள்ளிருந்து) மலர்ந்து (மலர் போல விரிந்து) எழு (எழுகின்ற) தீபத்தை (ஜோதியை)
கண்டு (தரிசித்து) அகத்து (அதைத் தமக்கு) உள்ளே (உள்ளே வைத்து) கருதி (அந்த ஜோதியும் தானும் வேறு வேறு இல்லை எனும் எண்ணத்திலேயே) இருந்திடும் (தியானத்தில் வீற்றிருந்தால்)
விண்டு (பரந்து விரிந்து இருக்கின்ற ஆகாயத்தில்) அகத்து (இருக்கின்ற அனைத்து தத்துவங்களையும்) உள்ளே (தமக்கு உள்ளேயே) விளங்கி (தெளிவாகப் புரிந்து கொள்ளும் படி) வருதலால் (கிடைக்கப் பெறுவதால்)
தண்டு (அதன் பிறகு சாதகரின் உடலுக்கு நடுவில் இருக்கின்ற சுழுமுனை நாடியின்) அகத்து (அடியிலிருந்து உச்சி வரை இருக்கின்ற இடத்திற்கு) உள் (உள்ளேயே) அவை (பரந்து விரிந்து இருக்கின்ற ஆகாயத்தில் இருக்கின்ற அனைத்தையும்) தாங்கலும் (தாங்கிக் கொண்டு வீற்றிருக்கின்ற இயல்பை) ஆமே (சாதகர் அடைந்து விடுவார்).

விளக்கம்:

பாடல் #1384 இல் உள்ளபடி சாதகரைச் சுற்றி இருக்கின்ற சக்தி மண்டலத்தின் உள்ளிருந்து மலர் போல விரிந்து எழுகின்ற ஜோதியை தரிசித்து அதைத் தமக்கு உள்ளே வைத்து அந்த ஜோதியும் தானும் வேறு வேறு இல்லை எனும் எண்ணத்திலேயே தியானத்தில் வீற்றிருந்தால் பரந்து விரிந்து இருக்கின்ற ஆகாயத்தில் இருக்கின்ற அனைத்து தத்துவங்களையும் தமக்கு உள்ளேயே தெளிவாகப் புரிந்து கொள்ளும் படி கிடைக்கப் பெறும். அதன் பிறகு சாதகரின் உடலுக்கு நடுவில் இருக்கின்ற சுழுமுனை நாடியின் அடியிலிருந்து உச்சி வரை இருக்கின்ற இடத்திற்கு உள்ளேயே பரந்து விரிந்து இருக்கின்ற ஆகாயத்தில் இருக்கின்ற அனைத்தையும் தாங்கிக் கொண்டு வீற்றிருக்கின்ற இயல்பை சாதகர் அடைந்து விடுவார்.

பாடல் #1386: நான்காம் தந்திரம் – 13. நவாக்கிரி சக்கரம் (ஒன்பது சக்திகளின் திருமேனியாக இருக்கும் அட்சரங்களைக் கொண்ட சக்கரம்)

தாங்கிய நாவித் தடமலர் மண்டலத்
தோங்கி யெழுங்கலைக் குள்ளுணர் வானவ
ளேங்க வரும்பிறப் பெண்ணி யறுத்திட
வாங்கிய னாதம் வலியுட னாகுமே.

திருமந்திர ஓலைச் சுவடி எழுத்துக்கள்:

தாஙகிய நாவித தடமலர மணடலத
தொஙகி யெழுஙகலைக குளளுணர வானவ
ளெஙக வருமபிறப பெணணி யறுததிட
வாஙகிய னாதம வலியுட னாகுமெ.

சுவடி எழுத்துக்களை பதம் பிரித்தது:

தாங்கிய நாவி தட மலர் மண்டலத்து
ஓங்கி எழும் கலைக்கு உள் உணர்வு ஆனவள்
ஏங்க வரும் பிறப்பு எண்ணி அறுத்திட
வாங்கிய நாதம் வலியுடன் ஆகுமே.

பதப்பொருள்:

தாங்கிய (ஆகாயத்தில் இருக்கின்ற அனைத்தையும் தமக்குள்ளே தாங்கி இருக்கின்ற) நாவி (சாதகரின் தொப்புள் கொடியிலிருக்கும் மணிப்பூரகச் சக்கரத்தின்) தட (தாமரை) மலர் (மலர் போன்ற) மண்டலத்து (மண்டலத்தில் இருந்து)
ஓங்கி (வேகமாக மேலே) எழும் (எழுந்து வரும்) கலைக்கு (நவாக்கிரி சக்கரத்தின் கலைக்கு) உள் (உள்ளே இருக்கின்ற) உணர்வு (உணர்வு வடிவமாக) ஆனவள் (இருக்கின்ற இறைவியானவளை)
ஏங்க (இனி வருகின்ற பிறவிகள் நீங்கி எப்போது சென்று அடைவோமோ என்று ஏங்கி இருந்து) வரும் (இனிமேல் வருகின்ற) பிறப்பு (பிறப்புகளை எல்லாம்) எண்ணி (இறைவியையே எண்ணி இருந்து) அறுத்திட (அறுத்து விட)
வாங்கிய (அதன் பிறகு சாதகர் தமக்குள் பேரன்பின் உருவமாக வைத்திருந்த) நாதம் (நாத வடிவான இறைவன்) வலியுடன் (மிகவும் வலிமையுடன்) ஆகுமே (வீற்றிருப்பார்).

விளக்கம்:

பாடல் #1385 இல் உள்ளபடி பரந்து விரிந்து இருக்கின்ற ஆகாயத்தில் இருக்கின்ற அனைத்தையும் தமக்குள்ளே தாங்கி இருக்கின்ற சாதகரின் தொப்புள் கொடியிலிருக்கும் மணிப்பூரகச் சக்கரத்தின் தாமரை மலர் போன்ற மண்டலத்தில் இருந்து வேகமாக மேலே எழுந்து வரும் நவாக்கிரி சக்கரத்தின் கலைக்கு உள்ளே இருக்கின்ற உணர்வு வடிவமாக இருக்கின்ற இறைவியானவளை இனி வருகின்ற பிறவிகள் நீங்கி எப்போது சென்று அடைவோமோ என்று ஏங்கி இருந்து இனிமேல் வருகின்ற பிறப்புகளை எல்லாம் இறைவியையே எண்ணி இருந்து அறுத்து விட வேண்டும். அதன் பிறகு பாடல் #1383 இல் உள்ளபடி சாதகர் தமக்குள் பேரன்பின் உருவமாக வைத்திருந்த நாத வடிவான இறைவன் மிகவும் வலிமையுடன் வீற்றிருப்பார்.

பாடல் #1387: நான்காம் தந்திரம் – 13. நவாக்கிரி சக்கரம் (ஒன்பது சக்திகளின் திருமேனியாக இருக்கும் அட்சரங்களைக் கொண்ட சக்கரம்)

நாவுக்கு நாயகி நன்மணிப் பூணாரம்
பூவுக்கு நாயகி பொன்முடி யாடையாள்
பாவுக்கு நாயகி பாலொத்த வண்ணத்த
ளாவுக்கு நாயகி யங்கமர்ந் தாளே.

திருமந்திர ஓலைச் சுவடி எழுத்துக்கள்:

நாவுககு நாயகி நனமணிப பூணாரம
பூவுககு நாயகி பொனமுடி யாடையாள
பாவுககு நாயகி பாலொதத வணணதத
ளாவுககு நாயகி யஙகமரந தாளெ.

சுவடி எழுத்துக்களை பதம் பிரித்தது:

நாவுக்கு நாயகி நல் மணி பூண் ஆரம்
பூவுக்கு நாயகி பொன் முடி ஆடை ஆள்
பாவுக்கு நாயகி பால் ஒத்த வண்ணத்தள்
ஆவுக்கு நாயகி அங்கு அமர்ந்தாளே.

பதப்பொருள்:

நாவுக்கு (நாக்கிற்கு / நவாக்கிரி சக்கரத்தில் இருக்கின்ற பீஜ மந்திரங்களை சொல்லும் சாதகரின் வாக்கிற்கு) நாயகி (தலைவியான இறைவி) நல் (நல்ல / நன்மையைக் கொடுக்கும்) மணி (நவரத்தினங்களை / பிரகாசத்தினால் ஈர்க்கின்ற) பூண் (பதித்து இருக்கும் / தேஜஸை) ஆரம் (மாலையை அணிந்து இருக்கின்றாள் / கொண்டு விளங்குகின்றாள்)
பூவுக்கு (மலர் வடிவான / போல மென்மையான சக்கரத்திற்கு) நாயகி (தலைவியான இறைவி) பொன் (தங்கம் போல் தகதகக்கும் / சாதகருக்கு உள்ளிருந்து பிரகாசமாக) முடி (தலை முடியிலிருந்து கீழ் வரை) ஆடை (ஆடையை / சூரியக் கதிர்களைப் போல பிரகாசமாக) ஆள் (அணிந்து இருக்கின்றாள் / வெளிப்பட்டு வருவாள்)
பாவுக்கு (பாடல்களுக்கு / நவாக்கிரி சக்கரத்தில் இருக்கின்ற மந்திரத்தின்) நாயகி (தலைவியான இறைவி) பால் (பாலைப் / சாதகரின் சாதகத் தன்மைக்கு) ஒத்த (போன்ற / ஏற்ற) வண்ணத்தள் (வெண்மையான நிறம் கொண்டு இருக்கின்றாள் / விதத்தில் அருளுபவளாக இருக்கின்றாள்)
ஆவுக்கு (ஆன்மாவிற்கு) நாயகி (தலைவியான அவளே) அங்கு (சாதகரின் ஆன்மாவோடு அங்கேயே) அமர்ந்தாளே (வீற்றிருக்கின்றாள்).

விளக்கம்:

நாக்கிற்கு தலைவியான இறைவி நல்ல நவரத்தினங்களை பதித்து இருக்கும் மாலையை அணிந்து இருக்கின்றாள். மலர் வடிவான சக்கரத்திற்கு தலைவியான இறைவி தலை முடியிலிருந்து கீழ் வரை தங்கம் போல் தகதகக்கும் ஆடையை அணிந்து இருக்கின்றாள். பாடல்களுக்கு தலைவியான இறைவி பாலைப் போன்ற வெண்மையான நிறம் கொண்டு இருக்கின்றாள். ஆன்மாவிற்கு தலைவியான அவளே சாதகரின் ஆன்மாவோடு அங்கேயே வீற்றிருக்கின்றாள்.

உட் கருத்து:

நவாக்கிரி சக்கரத்தில் இருக்கின்ற பீஜ மந்திரங்களை சொல்லும் சாதகரின் வாக்கிற்கு தலைவியான இறைவி நன்மையைக் கொடுக்கும் பிரகாசத்தினால் ஈர்க்கின்ற தேஜஸை கொண்டு விளங்குகின்றாள். மலர் போல மென்மையான சக்கரத்திற்கு தலைவியான இறைவி சாதகருக்கு உள்ளிருந்து பிரகாசமாக தலை முடியிலிருந்து கீழ் வரை சூரியக் கதிர்களைப் போல பிரகாசமாக வெளிப்பட்டு வருவாள். நவாக்கிரி சக்கரத்தில் இருக்கின்ற மந்திரத்தின் தலைவியான இறைவி சாதகரின் சாதகத் தன்மைக்கு ஏற்ற விதத்தில் அருளுபவளாக இருக்கின்றாள். ஆன்மாவிற்கு தலைவியான அவளே சாதகரின் ஆன்மாவோடு அங்கேயே வீற்றிருக்கின்றாள்.

பாடல் #1388: நான்காம் தந்திரம் – 13. நவாக்கிரி சக்கரம் (ஒன்பது சக்திகளின் திருமேனியாக இருக்கும் அட்சரங்களைக் கொண்ட சக்கரம்)

அன்றிரு கையி லளந்த பொருண்முறை
யின்றிரு கையி லெடுத்த வெண்குண்டிகை
மன்றது காணும் வழியது வாகவே
கண்டங் கிருந்த வக்காரணி காணுமே.

திருமந்திர ஓலைச் சுவடி எழுத்துக்கள்:

அனறிரு கையி லளநத பொருணமுறை
யினறிரு கையி லெடுதத வெணகுணடிகை
மனறது காணும வழியது வாகவெ
கணடங கிருநத வககாரணி காணுமெ.

சுவடி எழுத்துக்களை பதம் பிரித்தது:

அன்று இரு கையில் அளந்த பொருள் முறை
இன்று இரு கையில் எடுத்த வெண் குண்டிகை
மன்று அது காணும் வழி அது ஆகவே
கண்டு அங்கு இருந்த அக் காரணி காணுமே.

பதப்பொருள்:

அன்று (ஆதியில் உயிர்களைப் படைக்கும் போதே) இரு (தனது இரண்டு) கையில் (திருக்கரங்களாலும்) அளந்த (அவரவர்களின் அளந்து கொடுத்த) பொருள் (இன்பமும் துன்பமுமாகிய போகங்களை) முறை (வினைகளுக்கு ஏற்ற முறைப்படி கொடுத்து உயிர்கள் அதை அனுபவிக்க அருளினாள்)
இன்று (இப்போது நவாக்கிரி சக்கர சாதகத்தை செய்யும் சாதகர்களுக்கு) இரு (தனது இரண்டு) கையில் (திருக்கரங்களிலும்) எடுத்த (எடுத்துக் கொண்ட) வெண் (மாயை முதலிய மல அழுக்குகளை நீக்கி தூய்மையாக்கி பேரறிவு ஞானத்தைக் கொடுத்து) குண்டிகை (கமண்டலத்திலிருக்கும் நீரினால் பாவங்களை நீக்கி இனிமேல் வரும் பிறவிகளையும் அழித்து)
மன்று (இறைவன் ஆடுகின்ற அம்பலத்தை) அது (தனக்குள்ளே) காணும் (தரிசிக்கும்) வழி (வழியாகவே) அது (இவைகளை இறைவி அருளுகின்றாள்) ஆகவே (என்பதை சாதகர்)
கண்டு (கண்டு கொண்டு) அங்கு (அதையே எண்ணிக்கொண்டு) இருந்த (தியானத்தில் இருந்து) அக் (இறைவனை அடைவதற்கு) காரணி (காரணமாக) காணுமே (நவாக்கிரி சக்கரத்தில் இருக்கின்ற இறைவியே இருக்கின்றாள் என்பதை தமக்குள் கண்டு அறிந்து கொள்வார்).

விளக்கம்:

ஆதியில் உயிர்களைப் படைக்கும் போதே தனது இரண்டு திருக்கரங்களாலும் அவரவர்களின் வினைகளுக்கு ஏற்ற முறைப்படி இன்பமும் துன்பமுமாகிய போகங்களை அளந்து கொடுத்து உயிர்கள் அதை அனுபவிக்க அருளினாள். இப்போது நவாக்கிரி சக்கர சாதகத்தை செய்யும் சாதகர்களுக்கு தனது இரண்டு திருக்கரங்களாலும் சாதகரிடமிருந்து மாயை முதலிய மல அழுக்குகளை நீக்கி தூய்மையாக்கி பேரறிவு ஞானத்தைக் கொடுத்து கமண்டலத்திலிருக்கும் நீரினால் பாவங்களை நீக்கி இனிமேல் வரும் பிறவிகளையும் அழித்து அருளுகின்றாள். இறைவன் ஆடுகின்ற அம்பலத்தை தனக்குள்ளே தரிசிக்கும் வழியாகவே இவைகளை இறைவி அருளுகின்றாள் என்பதை சாதகர் கண்டு கொண்டு அதையே எண்ணிக்கொண்டு தியானத்தில் இருந்து தாம் இறைவனை அடைவதற்கு நவாக்கிரி சக்கரத்தில் இருக்கின்ற இறைவியே காரணமாக இருக்கின்றாள் என்பதை தமக்குள் கண்டு அறிந்து கொள்வார்.

பாடல் #1389: நான்காம் தந்திரம் – 13. நவாக்கிரி சக்கரம் (ஒன்பது சக்திகளின் திருமேனியாக இருக்கும் அட்சரங்களைக் கொண்ட சக்கரம்)

காரணி சத்திக ளைம்பத் திரண்டெனக்
காரணி கன்னிக ளைம்பத் திருவராய்க்
காரணி சக்கரத் துள்ளே கரந்தெங்குங்
காரணி தன்னரு ளாகிநின் றாளே.

திருமந்திர ஓலைச் சுவடி எழுத்துக்கள்:

காரணி சததிக ளைமபத திரணடெனக
காரணி கனனிக ளைமபத திருவராயக
காரணி சககரத துளளெ கரநதெஙகுங
காரணி தனனரு ளாகிநின றாளெ.

சுவடி எழுத்துக்களை பதம் பிரித்தது:

காரணி சத்திகள் ஐம் பத்து இரண்டு என
காரணி கன்னிகள் ஐம் பத்து இருவராய்
காரணி சக்கரத்து உள்ளே கரந்து எங்கும்
காரணி தன் அருள் ஆகி நின்றாளே.

பதப்பொருள்:

காரணி (சாதகர் தமது மலங்களும் கர்மங்களும் நீங்கி இறைவனை அடைவதற்கு காரணமாக இருக்கின்ற) சத்திகள் (சக்திகளானது) ஐம் (ஐந்தும்) பத்து (பத்தும்) இரண்டு (இரண்டும் கூட்டி மொத்தம் ஐம்பத்து இரண்டு) என (பேர்களாக பிரிந்து இருக்கின்றனர்)
காரணி (சாதகர் தமது மலங்களும் கர்மங்களும் நீங்கி இறைவனை அடைவதற்கு காரணமாக இருக்கின்ற) கன்னிகள் (என்றும் இளமையுடன் சிறிதும் அருளில் குறைவின்றி இருக்கின்ற சக்திகள்) ஐம் (ஐந்தும்) பத்து (பத்தும்) இருவராய் (இரண்டும் கூட்டி மொத்தம் ஐம்பத்து இரண்டு பேர்களாக இருக்கின்றனர்)
காரணி (சாதகர் தமது மலங்களும் கர்மங்களும் நீங்கி இறைவனை அடைவதற்கு காரணமாக இருக்கின்ற) சக்கரத்து (நவாக்கிரி சக்கரத்திற்கு) உள்ளே (உள்ளேயே நின்று) கரந்து (சாதகரின் மும்மலங்களாகிய அழுக்குகளையும் இனி வரும் பிறவிகளுக்கு காரணமாக இருக்கின்ற கர்மங்களையும்) எங்கும் (முழுவதுமாக நீக்கி இறைவியிடமே சேர்த்து விடுகின்றனர்)
காரணி (சாதகர் தமது மலங்களும் கர்மங்களும் நீங்கி இறைவனை அடைவதற்கு காரணமாக இருக்கின்ற) தன் (இறைவியே தனது) அருள் (பேரருளால்) ஆகி (ஐம்பத்து இருவரும் ஒன்றாக ஆகி) நின்றாளே (நிற்கின்றாள்).

விளக்கம்:

பாடல் #1388 இல் உள்ளபடி சாதகர் தமது மலங்களும் கர்மங்களும் நீங்கி இறைவனை அடைவதற்கு காரணமாக இருக்கின்ற சக்திகளானது மொத்தம் ஐம்பத்து இரண்டு பேர்களாக பிரிந்து இருக்கின்றனர். இந்த சக்திகள் என்றும் இளமையுடன் சிறிதும் அருளில் குறைவின்றி ஐம்பத்து இரண்டு பேர்களாக இருக்கின்றனர். இவர்கள் அனைவரும் நவாக்கிரி சக்கரத்திற்கு உள்ளேயே நின்று சாதகரின் மும்மலங்களாகிய அழுக்குகளையும் இனி வரும் பிறவிகளுக்கு காரணமாக இருக்கின்ற கர்மங்களையும் முழுவதுமாக நீக்கி இறைவியிடமே சேர்த்து விடுகின்றனர். சாதகர் இறைவனை அடைவதற்கு காரணமாக இருக்கின்ற இறைவியே தனது பேரருளால் இந்த ஐம்பத்து இரண்டு சக்திகளும் ஒன்றாக ஆகி நிற்கின்றாள்.

பாடல் #1390: நான்காம் தந்திரம் – 13. நவாக்கிரி சக்கரம் (ஒன்பது சக்திகளின் திருமேனியாக இருக்கும் அட்சரங்களைக் கொண்ட சக்கரம்)

நின்ற விச்சத்தி நிலைபெற நின்றிடிற்
கண்டவிவ் வன்னி கலந்திடு மோராண்டிற்
கொண்ட விரதநீர் குன்றாம னின்றிடின்
மன்றினி லாடு மணியது காணுமே.

திருமந்திர ஓலைச் சுவடி எழுத்துக்கள்:

நினற விசசததி நிலைபெற நினறிடிற
கணடவிவ வனனி கலநதிடு மொராணடிற
கொணட விரதநீர குனறாம னினறிடின
மனறினி லாடு மணியது காணுமெ.

சுவடி எழுத்துக்களை பதம் பிரித்தது:

நின்ற இச் சத்தி நிலை பெற நின்றிடில்
கண்ட இவ் வன்னி கலந்திடும் ஓர் ஆண்டில்
கொண்ட விரத நீர் குன்றாமல் நின்றிடில்
மன்றினில் ஆடும் மணி அது காணுமே.

பதப்பொருள்:

நின்ற (ஐம்பத்து இருவரும் ஒன்றாக ஆகி நிற்கின்ற) இச் (இந்த) சத்தி (இறைவியானவள்) நிலை (சாதகருக்குள் நிலையாக) பெற (உறுதியுடன்) நின்றிடில் (நின்று விட்டால்)
கண்ட (சாதகர் தமக்குள் தரிசித்த) இவ் (இந்த) வன்னி (அக்னி வடிவான இறைவியோடு) கலந்திடும் (சாதகருக்குள் இருக்கும் நவாக்கிரி சக்கரமும் கலந்து விடும்) ஓர் (ஒரு) ஆண்டில் (வருடம் உறுதியுடன் சாதகத்தை செய்தால்)
கொண்ட (அதன் பிறகும் தாம் எடுத்துக் கொண்ட நவாக்கிரி சக்கரத்தின்) விரத (சாதகத்தை) நீர் (நீங்கள்) குன்றாமல் (ஒரு குறையும் இல்லாமல்) நின்றிடில் (தொடர்ந்து செய்து வந்தால்)
மன்றினில் (சாதகருக்குள் இருக்கும் அம்பலத்தில்) ஆடும் (ஒன்றாக ஆடுகின்ற) மணி (வைரக் கல்லாகிய இறைவனையும் அதன் ஒளியாகிய சக்தியையும்) அது (தமக்குள்) காணுமே (தரிசிக்கலாம்).

விளக்கம்:

பாடல் #1389 இல் உள்ளபடி ஐம்பத்து இருவரும் ஒன்றாக ஆகி நிற்கின்ற இந்த இறைவியானவள் சாதகருக்குள் நிலையாக உறுதியுடன் ஒரு வருடம் நின்று விட்டால் சாதகர் தமக்குள் தரிசித்த இந்த அக்னி வடிவான இறைவியோடு சாதகருக்குள் இருக்கும் நவாக்கிரி சக்கரமும் கலந்து விடும். அதன் பிறகும் தாம் எடுத்துக் கொண்ட நவாக்கிரி சக்கர சாதகத்தை சாதகர் ஒரு குறையும் இல்லாமல் தொடர்ந்து செய்து வந்தால் அவருக்குள் இருக்கும் அம்பலத்தில் ஒன்றாக ஆடுகின்ற பாடல் #383 இல் உள்ளபடி வைரக் கல்லாகிய இறைவனையும் அதன் ஒளியாகிய சக்தியையும் தரிசிக்கலாம்.

பாடல் #1391: நான்காம் தந்திரம் – 13. நவாக்கிரி சக்கரம் (ஒன்பது சக்திகளின் திருமேனியாக இருக்கும் அட்சரங்களைக் கொண்ட சக்கரம்)

கண்டவிச் சத்தி யிருதய பங்கயங்
கொண்டவித் தத்துவ நாயகி யானவள்
பண்டையவ் வாயுப் பகையை யறுத்திட
வின்றென் மனத்து ளினிதிருந் தாளே.

திருமந்திர ஓலைச் சுவடி எழுத்துக்கள்:

கணடவிச சததி யிருதய பஙகயங
கொணடவித தததுவ நாயகி யானவள
பணடையவ வாயுப பகையை யறுததிட
வினறென மனதது ளினிதிருந தாளெ.

சுவடி எழுத்துக்களை பதம் பிரித்தது:

கண்ட இச் சத்தி இருதய பங்கயம்
கொண்ட இத் தத்துவ நாயகி ஆனவள்
பண்டை அவ் வாயு பகையை அறுத்திட
இன்று என் மனத்துள் இனிது இருந்தாளே.

பதப்பொருள்:

கண்ட (சாதகர் தமக்குள் தரிசித்த) இச் (இந்த) சத்தி (இறைவியானவள்) இருதய (சாதகரின் இதயத்) பங்கயம் (தாமரையை தனது இருப்பிடமாக)
கொண்ட (கொண்டு வீற்றிருக்கும்) இத் (இந்த) தத்துவ (தத்துவங்களுக்கு எல்லாம்) நாயகி (தலைவியாக) ஆனவள் (இருக்கின்றாள்)
பண்டை (ஆதியிலிருந்தே) அவ் (உயிர்களைத் தொடர்ந்து வருகின்ற) வாயு (மனமாகிய) பகையை (எண்ணங்களை) அறுத்திட (முழுவதுமாக நீக்கி விட்டால்)
இன்று (முழுவதுமாக நீங்கிய அன்றே) என் (சாதகரின்) மனத்துள் (எண்ணங்கள் இல்லாத மனதிற்குள்) இனிது (இறைவியானவள் இன்பமுடன்) இருந்தாளே (வீற்றிருப்பாள்).

விளக்கம்:

பாடல் #1390 இல் உள்ளபடி சாதகர் தமக்குள் தரிசித்த இந்த இறைவியானவள் சாதகரின் இதயத் தாமரையை தனது இருப்பிடமாக கொண்டு வீற்றிருப்பாள். அப்படி அவள் வீற்றிருக்கும் முறைக்கு வேண்டிய அனைத்து தத்துவங்களுக்கும் அவளே தலைவியாக ஆகின்றாள். அவளை எண்ணிக் கொண்டே இருந்து ஆதியிலிருந்தே உயிர்களைத் தொடர்ந்து வருகின்ற மனமாகிய எண்ணங்களை சாதகர் தம்மிடமிருந்து முழுவதுமாக நீக்கி விட்டால் அது முழுவதுமாக நீங்கிய அன்றே சாதகரின் எண்ணங்கள் இல்லாத மனதிற்குள் இறைவியானவள் இன்பமுடன் வீற்றிருப்பாள்.

பாடல் #1392: நான்காம் தந்திரம் – 13. நவாக்கிரி சக்கரம் (ஒன்பது சக்திகளின் திருமேனியாக இருக்கும் அட்சரங்களைக் கொண்ட சக்கரம்)

இருந்தவிச் சத்தி யிருநாலு கையிற்
பரந்தவிப் பூக்கிளி பாச மழுவாழ்
கரந்த கடகுடன் வில்லம்பு கொண்டங்
குரந்தங் கிருந்தவன் கூத்துகந் தாளே.

திருமந்திர ஓலைச் சுவடி எழுத்துக்கள்:

இருநதவிச சததி யிருநாலு கையிற
பரநதவிப பூககிளி பாச மழுவாழ
கரநத கடகுடன விலலமபு கொணடங
குரநதங கிருநதவன கூத்துகந தாளெ.

சுவடி எழுத்துக்களை பதம் பிரித்தது:

இருந்த இச் சத்தி இரு நாலு கையில்
பரந்த இப் பூ கிளி பாசம் மழு வாள்
கரந்திடும் கடகு உடன் வில் அம்பு கொண்டு அங்கு
உரந்து அங்கு இருந்தவள் கூத்து உகந்தாளே.

பதப்பொருள்:

இருந்த (சாதகரின் எண்ணங்கள் இல்லாத மனதிற்குள் இன்பமுடன் இருந்த) இச் (இந்த) சத்தி (இறைவியானவள்) இரு (இரண்டும்) நாலு (நான்கும் பெருக்கி வரும் மெத்தம் எட்டு எண்ணிக்கையில் இருக்கும்) கையில் (தனது திருக்கரங்களில்)
பரந்த (பரந்து விரிந்து இருக்கும்) இப் (இந்த) பூ (பூமித் தாமரையையும்) கிளி (ஆன்மாவாகிய கிளியையும்) பாசம் (பாசமாகிய கயிறையும்) மழு (அந்த பாசத்தை அறுக்கின்ற மழுவையும்) வாள் (உலகத்தை சார்ந்து இருக்கின்ற [உணவு, நீர், காற்று] பகைகளை வாளால்)
கரந்திடும் (அழிக்கின்ற படியும்) கடகு (காக்கின்ற கேடயத்தையும்) உடன் (அதனுடன் சேர்ந்து) வில் (இனி வரும் பிறவிகளை அழிக்கின்ற வில்லையும்) அம்பு (அம்பையும்) கொண்டு (ஏந்திக் கொண்டு) அங்கு (சாதகருக்குள்)
உரந்து (முழுவதும் பரவி) அங்கு (அவருக்குள்ளேயே) இருந்தவள் (வீற்றிருந்த அவள்) கூத்து (சாதகரின் அனைத்து கர்மங்களையும் அழிக்கின்ற தாண்டவத்தை) உகந்தாளே (விருப்பமுடன் ஆடுகின்றாள்).

விளக்கம்:

பாடல் #1391 இல் உள்ளபடி சாதகரின் எண்ணங்கள் இல்லாத மனதிற்குள் இன்பமுடன் இருந்த இந்த இறைவியானவள் தனது எட்டு திருக்கரங்களிலும் 1. பரந்து விரிந்து இருக்கும் இந்த பூமித் தாமரையையும், 2. ஆன்மாவாகிய கிளியையும், 3. பாசமாகிய கயிறையும், 4. அந்த பாசத்தை அறுக்கின்ற மழுவையும், 5. உலகத்தை சார்ந்து இருக்கின்ற உணவு, நீர், காற்று ஆகிய பகைகளை அழிக்கின்ற வாளையும், 6. காக்கின்ற கேடயத்தையும், 7. அதனுடன் சேர்ந்து இனி வரும் பிறவிகளை அழிக்கின்ற வில்லையும், 8. அம்பையும் ஏந்திக் கொண்டு சாதகருக்குள் முழுவதும் பரவி அவருக்குள்ளேயே வீற்றிருந்து சாதகரின் அனைத்து கர்மங்களையும் அழிக்கின்ற தாண்டவத்தை விருப்பமுடன் ஆடுகின்றாள்.

பாடல் #1393: நான்காம் தந்திரம் – 13. நவாக்கிரி சக்கரம் (ஒன்பது சக்திகளின் திருமேனியாக இருக்கும் அட்சரங்களைக் கொண்ட சக்கரம்)

உகந்தனள் பொன் முடிமுத் தாரமாகப்
பரந்த பவளமும் பட்டாடை சாத்தி
மலர்ந்தெழு கொங்கை மணிக்கச் சணிந்து
தழைந்தங் கிருந்தவள் தான்பச்சை யாமே.

திருமந்திர ஓலைச் சுவடி எழுத்துக்கள்:

உகநதனள பொன முடிமுத தாரமாகப
பரநத பவளமும படடாடை சாததி
மலரநதெழு கொஙகை மணிககச சணிநது
தழைநதங கிருநதவள தானபசசை யாமெ.

சுவடி எழுத்துக்களை பதம் பிரித்தது:

உகந்தனள் பொன் முடி முத்து ஆரம் ஆக
பரந்த பவளமும் பட்டு ஆடை சாத்தி
மலர்ந்து எழு கொங்கை மணி கச்சு அணிந்து
தழைந்து அங்கு இருந்தவள் தான் பச்சை ஆமே.

பதப்பொருள்:

உகந்தனள் (சாதகருக்குள் விருப்பமுடன் வீற்றிருக்கும் இறைவியானவள்) பொன் (தங்க நிறத்தில் சூரியக் கதிர்களைப் போல ஒளி வீசுகின்ற) முடி (தலை முடியிலிருந்து அடிவரை நிறைந்தும்) முத்து (முத்துக்களும்) ஆரம் (மாலை) ஆக (போல)
பரந்த (பரந்து விரிந்து இருக்கும் கழுத்தில்) பவளமும் (பவளங்களும் பதித்து இருக்கின்ற மாலையையும்) பட்டு (மிக உன்னதமான பட்டால்) ஆடை (ஆகிய ஆடையையும்) சாத்தி (சாத்திக் கொண்டு இருக்கின்றாள்)
மலர்ந்து (அவளுடைய மலர் போல மலர்ந்து) எழு (எழுந்து இருக்கும்) கொங்கை (திருமார்பகங்களின் மீது) மணி (நவரத்தினக் கற்கள் பதிக்கப்பட்ட) கச்சு (மார்புக் கச்சையை) அணிந்து (அணிந்து கொண்டு இருக்கின்றாள்)
தழைந்து (இவ்வாறெல்லாம் அலங்கரித்துக் கொண்டு பேரழகோடு) அங்கு (சாதகருக்குள்) இருந்தவள் (வீற்றிருக்கின்ற) தான் (இறைவியே) பச்சை (பசுமையாக) ஆமே (இருக்கின்றாள்).

விளக்கம்:

பாடல் #1392 இல் உள்ளபடி சாதகருக்குள் விருப்பமுடன் வீற்றிருக்கும் இறைவியானவள் தங்க நிறத்தில் சூரியக் கதிர்களைப் போல ஒளி வீசுகின்ற தலை முடியிலிருந்து அடிவரை நிறைந்தும் முத்துக்களும் பவளங்களும் பதித்து பரந்து விரிந்து இருக்கின்ற மாலையையும் மிக உன்னதமான பட்டால் ஆகிய ஆடையையும் சாத்திக் கொண்டு இருக்கின்றாள். அவளுடைய மலர் போல மலர்ந்து எழுந்து இருக்கும் திருமார்பகங்களின் மீது நவரத்தினக் கற்கள் பதிக்கப்பட்ட மார்புக் கச்சையை அணிந்து கொண்டு இருக்கின்றாள். இவ்வாறெல்லாம் அலங்கரித்துக் கொண்டு பேரழகோடு சாதகருக்குள் வீற்றிருக்கின்ற இறைவியே பசுமையாக இருக்கின்றாள்.