பாடல் #170: முதல் தந்திரம் – 3. செல்வம் நிலையாமை
தன்னது சாயை தனக்குத வாதுகண்
டென்னது மாடென் றிருப்பர்கள் ஏழைகள்
உன்னுயிர் போம்உடல் ஒக்கப் பிறந்தது
கண்ணது காணும்ஒளி கண்டுகொ ளீரே.
விளக்கம்:
நமது நிழலாக இருந்தாலும் அது நமக்கு உதவாது (நிழல் நமது கூடவே வந்தாலும் அதில் நாம் ஒதுங்கி இளைப்பாற முடியாது) என்பதைத் தெளிவாக கண்ட பிறகும் நாம் கஷ்டப்பட்டு சேர்த்த செல்வங்கள் நமக்கு எப்போதும் உதவும் என்று நினைத்துக்கொண்டு இருப்பவர்கள் ஏமாளிகளே. நமது உடலோடு ஒன்றாகப் பிறந்த உயிர் கூட நம்மோடு என்றும் நிலைத்திருக்காமல் என்றாவது ஒரு நாள் போய்விடும். இப்படி நிலையில்லாத எதிலும் மனதை வைக்காமல் நமக்குள் மனதைச் செலுத்தி அங்கே ஒளிர்ந்து கொண்டிருக்கும் இறைவனின் திரு ஒளியை அகக் கண்ணால் கண்டு என்றும் நிலையான இறைவனை உணர்ந்து கொள்ளுங்கள்.
