Year: 2021

பாடல் #1312: நான்காம் தந்திரம் – 12. புவனாபதி சக்கரம் (உலகத்திற்கு அதிபதியாக விளங்கும் இறைவனும் இறைவியும் சேர்ந்து இருக்கும் சக்கரம்)

சட்கோணம் தன்னிற் சிரீயிரீ தானிட்டு
வக்கோண மாறின் றலையிலிரீங் காரமிட்
டெக்கோண முஞ்சூழெ ழில்வட்ட மிட்டுப்பின்
மிக்கீரெட் டக்கர மம்முதல் மேலிடே.

திருமந்திர ஓலைச் சுவடி எழுத்துக்கள்:

சடகொணந தனனிற சிரீயிரீ தானிடடு
வககொண மாறின றலையிலிரீங காரமிட
டெககொண முஞசூழெ ழிலவடட மிடடுபபின
மிககீரெட டககர மமமுதல மெலிடெ.

சுவடி எழுத்துக்களை பதம் பிரித்தது:

சட் கோணம் தன்னில் சிரீம் யிரீம் தான் இட்டு
அக் கோணம் ஆறின் தலையில் இரீங்காரம் இட்டு
எக் கோணமும் சூழ எழில் வட்டம் இட்டுப் பின்
மிக்க ஈர் எட்டு அக்கரம் அம் முதல் மேலிடே.

பதப்பொருள்:

சட் (ஆறு) கோணம் (முக்கோணங்களாக அமைத்த) தன்னில் (இரண்டு பெரிய முக்கோணங்களின் நடுவில்) சிரீம் (ஸ்ரீம்) யிரீம் (ஹ்ரீம்) தான் (ஆகிய பீஜங்களை) இட்டு (எழுதி விட்டு)
அக் (அந்த) கோணம் (முக்கோணங்கள்) ஆறின் (ஆறுக்கும்) தலையில் (முனையில்) இரீங்காரம் (ஹ்ரீம் பீஜத்தை) இட்டு (எழுதி விட்டு)
எக் (அனைத்து) கோணமும் (முக்கோணங்களும்) சூழ (சூழ்ந்து இருக்கும் படி) எழில் (அழகான) வட்டம் (வட்டமாக) இட்டுப் (வரைந்து விட்டு) பின் (பிறகு)
மிக்க (அதற்கு மேலே) ஈர் (இரண்டும்) எட்டு (எட்டும் பெருக்கி வரும் மொத்தம் பதினாறு) அக்கரம் (அட்சரங்களாக) அம் (ஹம்) முதல் (முதலாகிய பதினாறு உயிர் எழுத்துக்களையும்) மேலிடே (மேலே சுற்றி இருக்கும் படி எழுத வேண்டும்).

விளக்கம்:

பாடல் #1311 இல் உள்ளபடி செப்புத் தகட்டில் ஆறு கோணங்கள் வரும்படி இரண்டு பெரிய முக்கோணங்களை வரைந்து அதற்கு நடுவில் ‘ஸ்ரீம்’ மற்றும் ‘ஹ்ரீம்’ ஆகிய இரண்டு பீஜ எழுத்துக்களை எழுத வேண்டும். அந்த ஆறு கோணங்களுக்கும் தலைப்பகுதியாக இருக்கின்ற ஒவ்வொரு முனையிலும் ‘ஹ்ரீம்’ பீஜ எழுத்தை எழுத வேண்டும். இந்த ஆறு கோணங்களையும் சூழ்ந்து இருக்கும் படி அழகான வட்டமாக வரைய வேண்டும். அந்த வட்டத்திற்கு மேல் ஆதி காலத் தமிழ் எழுத்துக்களில் ‘ஹம்’ முதலாக இருக்கும் பதினாறு அட்சர எழுத்துக்களை சுற்றி இருக்கும் படி எழுத வேண்டும்.

குறிப்பு புவானபதி சக்கரம் வரையும் முறை இப்பாடலில் ஆரம்பித்து 3 பாடல்களில் வருகிறது. இப்பாடலுடன் கொடுக்கப்பட்ட புவானபதி சக்கரம் படம் முழுமையான படம் இல்லை அடுத்த 2 பாடல்களிலும் வரையும் முறை தொடரும்.

பாடல் #1313: நான்காம் தந்திரம் – 12. புவனாபதி சக்கரம் (உலகத்திற்கு அதிபதியாக விளங்கும் இறைவனும் இறைவியும் சேர்ந்து இருக்கும் சக்கரம்)

இட்ட விதழ்க ளிடையந் தரத்திலே
யட்ட வாவிட்டதின் மேலே யுவ்விட்டுக்
கிட்ட விதழ்களின் மேலே குரோஞ்சுரோம்
விட்ட வாமாத்தாங் குரோங்கென்று மேவிடே.

திருமந்திர ஓலைச் சுவடி எழுத்துக்கள்:

இடட விதளக ளிடையந தரததிலெ
யடட வாவிடடதின மெலெ யுவவிடடுக
கிடட விதழகளின மெலெ குரொஞசுரொம
விடட வாமாததாங குரொஙகெனறு மெவிடெ.

சுவடி எழுத்துக்களை பதம் பிரித்தது:

இட்ட இதழ்கள் இடை அந்தரத்திலே
அட்ட ஆ இட்டு அதன் மேலே உவ் இட்டுக்
கிட்ட இதழ்களின் மேலே குரோம் சுரோம்
இட்டு ஆம் ஆத்து ஆம் குரோம் என்று மேவிடே.

பதப்பொருள்:

இட்ட (ஏற்கனவே வரைந்த வட்டத்தைச் சுற்றி) இதழ்கள் (இதழ்களை வரைந்து) இடை (அதன் நடுவில்) அந்தரத்திலே (வெற்று இடத்திலே)
அட்ட (எட்டு முறை) ஆ (ஹா எனும் எழுத்தை) இட்டு (வரைந்து) அதன் (அதற்கு) மேலே (உச்சியில்) உவ் (உ எழுத்தை சேர்த்து) இட்டுக் (எழுத வேண்டும்)
கிட்ட (இப்படி நெருக்கமாக வரையப்பட்ட எட்டு) இதழ்களின் (இதழ்களுக்குள் அவை அமர்ந்திருக்கும் வட்டத்திற்கு) மேலே (மேல் இதழ்களை ஒட்டியவாறு) குரோம் (க்ரோம்) சுரோம் (ஸ்ரோம் என்ற பீஜங்களை)
இட்டு (எழுதி விட்டு அந்த இதழ்களுக்கு மேலே) ஆம் (ஹாம்) ஆத்து (ஹாத்) ஆம் (ஹாம்) குரோம் (க்ரோம்) என்று (ஆகிய பீஜங்களை) மேவிடே (எழுத வேண்டும்).

விளக்கம்:

பாடல் #1312 இல் உள்ளபடி வரைந்த பதினாறு அட்சர எழுத்துக்களைக் கொண்ட வட்டத்தைச் சுற்றி எட்டு இதழ்களை வரைந்து அந்த இதழ்களின் நடுவில் இருக்கும் வெற்று இடத்தில் எட்டு முறை ‘ஹா’ எனும் எழுத்தை வரைந்து அதற்கு உச்சியில் ‘உ’ எழுத்தை சேர்த்து எழுத வேண்டும். இப்படி நெருக்கமாக வரையப்பட்ட எட்டு இதழ்களுக்குள் அவை அமர்ந்திருக்கும் வட்டத்திற்கு மேல் இதழ்களை ஒட்டியவாறு ‘க்ரோம்’ ‘ஸ்ரோம்’ என்ற பீஜங்களை எழுதி விட்டு அந்த இதழ்களுக்கு மேலே ‘ஹாம் ஹாத்’ மற்றும் ‘ஹாம் க்ரோம்’ ஆகிய பீஜங்களை எழுத வேண்டும்.

பாடல் #1314: நான்காம் தந்திரம் – 12. புவனாபதி சக்கரம் (உலகத்திற்கு அதிபதியாக விளங்கும் இறைவனும் இறைவியும் சேர்ந்து இருக்கும் சக்கரம்)

மேவிய சக்கர மீது வலத்திலே
கோவை யடைவே குரோங்சுரோங் கென்றிட்டுத்
தாவிலீறீங் காரத்தாற் சக்கரஞ் சூழ்ந்து
பூவை புவனா பதியைப்பின் பூசியே.

திருமந்திர ஓலைச் சுவடி எழுத்துக்கள்:

மெவிய சககர மீது வலததிலெ
கொவை யடைவெ குரொஞ்சுரொங் கெனறிடடுத
தாவிலீறீங காரததாற சககரஞ சுழநது
பூவை புவனா பதியைபபின பூசியெ.

சுவடி எழுத்துக்களை பதம் பிரித்தது:

மேவிய சக்கரம் மீது வலத்திலே
கோவை அடைவே குரோங் சுரோங் என்று இட்டுத்
தாவில் இரீங்காரத்தால் சக்கரம் சூழ்ந்து
பூவை புவனா பதியைப் பின் பூசியே.

பதப்பொருள்:

மேவிய (ஏற்கனவே வரைந்த) சக்கரம் (புவனாபதி சக்கரத்தின்) மீது (மேல்) வலத்திலே (வலது புறத்திலும்)
கோவை (இறைவனது கோயிலாக இருக்கும் சக்கரத்திற்கு நான்கு நுழைவு வாசல்கள் வைத்து) அடைவே (அடையும் படி இடது புறத்திலும்) குரோங் (க்ரோம்) சுரோங் (ஸ்ரோம்) என்று (எனும் பீஜங்களை) இட்டுத் (எழுதி விட்டுத்)
தாவில் (தாமரைப் பூ போன்று இருக்கின்ற வடிவத்தில்) இரீங்காரத்தால் (ஹ்ரீம் எனும் பீஜ எழுத்தினால்) சக்கரம் (ஏற்கனவே வரைந்த சக்கரத்தை) சூழ்ந்து (சுற்றிலும் முழுவதுமாக சுற்றி இருக்கும் படி எழுத வேண்டும்)
பூவை (இந்த முறைகளின்படி வரையப்பட்ட தாமரைப் பூ போல இருக்கின்ற) புவனா (உலகங்களுக்கு) பதியைப் (அதிபதியாக சேர்ந்து இருக்கின்ற இறைவன் இறைவியின் புவனாபதி சக்கரத்தை) பின் (இதன் பிறகு) பூசியே (பூஜை செய்யுங்கள்).

விளக்கம்:

பாடல் #1313 இல் உள்ளபடி வரையப்பட்ட இறைவனது கோயிலாக இருக்கும் புவனாபதி சக்கரத்தைச் சுற்றி அடைத்து இருக்கும் படி நான்கு வாசல்கள் வைத்து இரண்டு வரிகள் கொண்ட ஒரு கட்டத்தை வரைந்து அதில் வலது புறத்திலும் இடது புறத்திலும் ‘க்ரோம்’ ‘ஸ்ரோம்’ எனும் பீஜங்களை எழுதி விட்டுத் தாமரைப் பூ போன்று இருக்கின்ற வடிவத்தில் ‘ஹ்ரீம்’ எனும் பீஜ எழுத்தை மறுபடியும் மறுபடியும் சக்கரத்தை முழுவதுமாக சுற்றி இருக்கும் படி எழுத வேண்டும். பாடல் #1311 இலிருந்து பாடல் #1314 வரை கொடுக்கப்பட முறைகளின்படி வரையப்பட்ட பிறகு தாமரைப் பூ போல இருக்கின்ற உலகங்களுக்கு அதிபதியாக சேர்ந்து இருக்கின்ற இறைவன் இறைவியின் புவனாபதி சக்கரத்தை பூஜை செய்ய வேண்டும்.

பாடல் #1315: நான்காம் தந்திரம் – 12. புவனாபதி சக்கரம் (உலகத்திற்கு அதிபதியாக விளங்கும் இறைவனும் இறைவியும் சேர்ந்து இருக்கும் சக்கரம்)

பூசிக்கும் போது புவனாபதி தன்னை
யாசற் றகத்தினி லாவாகனம் பண்ணிப்
பேசிப் பிராணப் பிரதிட்டை யதுசெய்து
தேசுற் றிடவே தியான மதுசெய்யே.

திருமந்திர ஓலைச் சுவடி எழுத்துக்கள்:

பூசிககும பொது புவனாபதி தனனை
யாசற றகததினி லாவாகனம பணணிப
பெசிப பிராணப பிரதிடடை யதுசெயது
தெசுற றிடவெ தியான மதுசெயயெ.

சுவடி எழுத்துக்களை பதம் பிரித்தது:

பூசிக்கும் போது புவனா பதி தன்னை
ஆசு அற்று அகத்தினில் ஆவாகனம் பண்ணிப்
பேசிப் பிராணப் பிரதிட்டை அது செய்து
தேசு உற்று இடவே தியானம் அது செய்யே.

பதப்பொருள்:

பூசிக்கும் (பூஜையை) போது (செய்யும் போது) புவனா (உலகங்களுக்கு) பதி (அதிபதியாக இருக்கின்ற இறைவனையும் இறைவியையும்) தன்னை (சாதகர் தமது)
ஆசு (மனதினில் எந்த விதமான அழுக்குகளும்) அற்று (இல்லாமல் தூய்மையான) அகத்தினில் (மனதிற்குள் மானசீகமாக) ஆவாகனம் (வெளியில் இருக்கின்ற புவனாபதி சக்கரத்தின் ஆற்றலை உள்ளுக்குள் வரும்படி) பண்ணிப் (செய்து)
பேசிப் (சக்கரத்திலுள்ள மந்திர பீஜங்களை அசபையாக செபித்து) பிராணப் (மூச்சுக் காற்றின் மூலம் உயிர் கொடுத்து) பிரதிட்டை (தமக்குள் வைக்கின்ற) அது (செயலை முறைப்படி) செய்து (செய்த பிறகு)
தேசு (இறையின் பேரொளி பொருந்திய ஆற்றலை) உற்று (மனதிற்குள் வைத்த சக்கரத்தோடு) இடவே (ஒன்றாகப் பொருந்தும் படி செய்து) தியானம் (தியானத்தை) அது (முறைப்படி) செய்யே (செய்ய வேண்டும்).

விளக்கம்:

பாடல் #1314 இல் உள்ளபடி புவனாபதி சக்கரத்தை முறைப்படி வரைந்து அதற்கு பூஜைகள் செய்யும் போது உலகங்களுக்கு அதிபதியாக இருக்கின்ற இறைவனையும் இறைவியையும் சாதகர் தமது மனதினில் எந்த விதமான அழுக்குகளும் இல்லாமல் தூய்மையான மனதிற்குள் மானசீகமாக வெளியில் இருக்கின்ற புவனாபதி சக்கரத்தின் ஆற்றலை உள்ளுக்குள் வரும்படி செய்ய வேண்டும். அதன் பிறகு சக்கரத்திலுள்ள மந்திர பீஜங்களை சத்தமாக உச்சரிக்காமல் அசபையாக மனதிற்குள் செபித்து மூச்சுக் காற்றின் மூலம் அதற்கு உயிர் கொடுத்து தமக்குள் வைக்க வேண்டும். அதன் பிறகு இறையின் பேரொளி பொருந்திய ஆற்றலை மனதிற்குள் வைத்த சக்கரத்தோடு ஒன்றாகப் பொருந்தும் படி செய்து முறைப்படி தியானம் செய்ய வேண்டும்.

பாடல் #1316: நான்காம் தந்திரம் – 12. புவனாபதி சக்கரம் (உலகத்திற்கு அதிபதியாக விளங்கும் இறைவனும் இறைவியும் சேர்ந்து இருக்கும் சக்கரம்)

செய்ய திருமேனி செம்பட் டுடைதானுங்
கையிற் படையங்குச பாசத் தோடவை
மெய்யி லணிகல னிரற்றின மாமேனி
துய்ய முடியு மவையத்தின் ரோற்றமே.

திருமந்திர ஓலைச் சுவடி எழுத்துக்கள்:

செயய திருமெனி செமபட டுடைதானுங
கையிற படையங்குச பாசத தொடவை
மெயயி லணிகல னிரறறின மாமெனி
துயய முடியு மவையததின ரொறறமெ.

சுவடி எழுத்துக்களை பதம் பிரித்தது:

செய்ய திரு மேனி செம் பட்டு உடை தானும்
கையில் படை அங்குசம் பாசத்தோடு அவை
மெய்யில் அணிகலன் இரத்தினம் ஆம் மேனி
துய்ய முடியும் அவ் வையத்தின் தோற்றமே.

பதப்பொருள்:

செய்ய (பூஜை செய்தால்) திரு (இறைவி தனது) மேனி (திருமேனியில்) செம் (செம்மையான) பட்டு (பட்டு போல் பிரகாசிக்கும்) உடை (உடையை) தானும் (அணிந்து கொண்டவளாக)
கையில் (தனது திருக்கரங்களில்) படை (ஆயுதங்களாகிய) அங்குசம் (அங்குசமும் / ஆசையை அடக்கி அருளுவது) பாசத்தோடு (பாசக் கயிறும் / உலகப் பற்றை அறுப்பது) அவை (தரித்துக் கொண்டு)
மெய்யில் (தனது உடலில்) அணிகலன் (நகைகளை அணிந்து கொண்டு) இரத்தினம் (நவரத்தினம்) ஆம் (போல) மேனி (பிரகாசிக்கின்ற உடலோடும்)
துய்ய (தூய்மையான) முடியும் (திருமுடியையும் / கிரீடம் அணிந்து கொண்டு) அவ் (சாதகரின்) வையத்தின் (முன்பு உலகத்தின் அதிபதியான) தோற்றமே (தோற்றமாகவே வந்து நிற்பாள்).

விளக்கம்:

பாடல் #1315 இல் உள்ளபடி பூஜை செய்தால் இறைவனுடன் சேர்ந்து இருக்கும் இறைவியானவள் தனது திருமேனியில் செம்மையான பட்டு போல் பிரகாசிக்கும் உடையை அணிந்து கொண்டு தனது திருக்கரங்களில் ஆசையை அடக்கி அருளும் அங்குசமும் உலகப் பற்றை அறுத்து அருளும் பாசக் கயிறும் தரித்துக் கொண்டு நவரத்தினங்கள் போல பிரகாசிக்கின்ற தனது திருமேனியில் நகைகளை அணிந்து கொண்டு தனது தலையில் தூய்மையான திருமுடியையும் (கிரீடம்) அணிந்து கொண்டு சாதகரின் முன்பு உலகத்தின் தோற்றமாகவே வந்து நிற்பாள்.

பாடல் #1317: நான்காம் தந்திரம் – 12. புவனாபதி சக்கரம் (உலகத்திற்கு அதிபதியாக விளங்கும் இறைவனும் இறைவியும் சேர்ந்து இருக்கும் சக்கரம்)

தோற்போர்வை நீகத் துதித்தடைவிற் பூசித்துப்
பாற்போ னகமந் திரத்தாற் பயின்றேத்தி
நாற்பாய னாரதா யாசுவா காவென்றுச்
சீற்பாகச் சேடத்தை மாற்றிப் பின்சீவியே.

திருமந்திர ஓலைச் சுவடி எழுத்துக்கள்:

தொறபொரவை நீகத துதிததடைவிற பூசிததுப
பாறபொ னகமந திரததாற பயினறெததி
நாறபாய னொதா யாசுவா காவெனறுச
சீறபாகச செடததை மாறறிப பினசீவியெ.

சுவடி எழுத்துக்களை பதம் பிரித்தது:

தோல் போர்வை நீகத் துதித்து அடைவு இல் பூசித்துப்
பால் போன அக மந்திரத்தால் பயின்று ஏத்தி
நாற்பு ஆயன் ஆரதாயா சுவாகா என்றுச்
சீற்பு ஆகச் சேடத்தை மாற்றிப் பின் சீவியே.

பதப்பொருள்:

தோல் (தோலால்) போர்வை (போர்வை போல் முடியிருக்கும் உடம்பின் உணர்ச்சி) நீகத் (இல்லாமல்) துதித்து (போற்றி வணங்கி) அடைவு (தமது உள்ளத்திற்குள் இறைவியின் உருவத்தைப் பதிய வைத்து) இல் (உள்ளே வீற்றிருக்கும் இறைவிக்கு) பூசித்துப் (பூஜைகள் செய்து)
பால் (நான் எனும் பாலுணர்வு) போன (போன பின்பு) அக (உள்ளுக்குள் இருந்து எழுந்து வரும்) மந்திரத்தால் (மந்திரத்தை) பயின்று (செபித்து) ஏத்தி (போற்றி வணங்கி)
நாற்பு (நான்கு திசைகளையும்) ஆயன் (காத்தருள்பவளே) ஆரதாயா (அனைத்து உயிர்களாலும் ஆராதிக்கப் படுபவளே) சுவாகா (உனக்கு இந்த மந்திரத்தை அர்ப்பணிக்கின்றேன்) என்றுச் (என்று நினைத்து)
சீற்பு (சிறப்பு) ஆகச் (ஆகும் படி) சேடத்தை (உருவமாக இருக்கின்றவளை) மாற்றிப் (மாற்றி அருவமாக) பின் (இறைவியை பாவித்த பிறகு) சீவியே (அவளையே போற்றி வணங்குங்கள்).

விளக்கம்:

பாடல் #1316 இல் உள்ளபடி இறைவனோடு சேர்ந்து இருக்கும் இறைவியானவள் சாதகரின் முன்பு தோன்றிய பின் போர்வை தோலால் ஆகிய போர்வை போல் முடியிருக்கும் உடம்பின் உணர்ச்சி (உடல் உணர்ச்சி அற்ற நிலை) போகும் வரை போற்றி வணங்க வேண்டும். அதன் பிறகு தமது உள்ளத்திற்குள் இறைவியின் உருவத்தைப் பதிய வைத்து உள்ளே வீற்றிருக்கும் இறைவிக்கு மானசீகமாக பூஜைகள் செய்ய வேண்டும். பூஜையின் பலனாக நான் எனும் பாலுணர்வு போன பின்பு உள்ளுக்குள் இருந்து எழுந்து வரும் மந்திரத்தை செபித்து போற்றி வணங்க வேண்டும். பின்பு மனதிற்குள் நான்கு திசைகளையும் காத்தருள்பவளே அனைத்து உயிர்களாலும் ஆராதிக்கப் படுபவளே உனக்கு இந்த மந்திரத்தை அர்ப்பணிக்கின்றேன் என்று நினைத்து உருவமாக இருக்கின்றவளை மாற்றி சிறப்பான அருவமாக இறைவியை பாவித்துக் கொண்டு அவளையே போற்றி வணங்குங்கள்.

பாடல் #1318: நான்காம் தந்திரம் – 12. புவனாபதி சக்கரம் (உலகத்திற்கு அதிபதியாக விளங்கும் இறைவனும் இறைவியும் சேர்ந்து இருக்கும் சக்கரம்)

சீவிப் பதன்முன்னே தேவியையுத் துவாகனத்தாற்
பாவித் திதைய கமலத்தே பதிவித்தங்கி
யாவற்கு மெட்டா வியந்திர ராசனை
நீவைத்துச் சேமி நினைந்தெதுந் தருமே.

திருமந்திர ஓலைச் சுவடி எழுத்துக்கள்:

சீவிப பதனமுனனெ தெவியையுத துவாகனததாற
பாவித திதைய கமலததெ பதிவிததஙகி
யாவறகு மெடடா வியநதிர ராசனை
நீவைததுச செமி நினைநததெந தருமெ.

சுவடி எழுத்துக்களை பதம் பிரித்தது:

சீவிப்ப தன் முன்னே தேவியை உத்துவ ஆகனத்தால்
பாவித்து இதைய கமலத்தே பதிவித்து அங்கி
யாவற்கும் எட்டா இயந்திர ராசனை
நீ வைத்துச் சேமி நினைந்தது எதுவும் தருமே.

பதப்பொருள்:

சீவிப்ப (போற்றி வணங்கும்) தன் (சாதகர் தமக்கு) முன்னே (முன்பு எண்ணத்தில் இருக்கும்) தேவியை (இறைவியை) உத்துவ (மனதின்) ஆகனத்தால் (உறுதியோடு)
பாவித்து (உருவமாக இருக்கின்றவளை மாற்றி அருவமாக பாவித்து) இதைய (இதயமாகிய) கமலத்தே (தாமரையில்) பதிவித்து (நிலை பெறச் செய்து) அங்கி (அவளின் நன்மை தரும் நெருப்பு உருவத்தோடு)
யாவற்கும் (எவருக்கும்) எட்டா (எளிதில் கிடைக்காத) இயந்திர (புவனாபதி சக்கரத்தின்) ராசனை (அதிபதியாகிய இறைவனையும் சேர்த்து)
நீ (சாதகர்) வைத்துச் (தமக்குள் வைத்து) சேமி (சக்கரத்திலிருந்து கிடைக்கும் சக்தியை சேமித்து வைத்தால்) நினைந்தது (சாதகர் நினைத்தது) எதுவும் (எதுவாக இருந்தாலும் அதைத்) தருமே (தந்து அருளும்).

விளக்கம்:

பாடல் #1317 இல் உள்ளபடி போற்றி வணங்கும் சாதகர் தமக்கு முன்பு எண்ணத்தில் இருக்கும் இறைவியை மனதில் உறுதியோடு உருவமாக இருக்கின்றவளை அருவமாக மாற்றி பாவித்து இதயத் தாமரையில் நிலை பெறச் செய்ய வேண்டும். அதன் பிறகு அவளின் நன்மை தரும் நெருப்பு உருவத்தோடு எவருக்கும் எளிதில் கிடைக்காத புவனாபதி சக்கரத்தின் அதிபதியாகிய இறைவனையும் சேர்த்து வைக்க வேண்டும். இப்படிச் சேர்த்து வைத்திருக்கும் சக்கரத்திலிருந்து கிடைக்கும் சக்தியை சேமித்து வைத்தால் சாதகர் நினைத்தது எதுவாக இருந்தாலும் அதை புவனாபதி சக்கரம் தந்து அருளும்.