பாடல் #49

பாடல் #49: பாயிரம் – 1. கடவுள் வாழ்த்து

பரைபசு பாசத்து நாதனை உள்ளி
உரைபசு பாசத் தொருங்கவல் லார்க்குத்
திரைபசு பாவச் செழுங்கடல் நீந்திக்
கரைபசு பாசம் கடந்தெய்த லாமே.

விளக்கம்:

மாயையால் உயிர்களைக் கட்டிப்போடும் பரை (பராசக்தி) மும்மலங்களால் கட்டுண்ட ஆன்மாவாகிய பசு ஆன்மாக்களை உலகோடு கட்டிப்போடும் பாசம் (உலகப் பற்றுக்கள்) இவை அனைத்திற்கும் தலைவனான இறைவனை உள்ளத்தில் வைத்துப் போற்றிப் புகழ்ந்து அன்பினால் அவனோடு கலந்து இருக்கக்கூடியவர்களுக்கு ஆன்மாவின் கர்மாக்கள் பெருங்கடல் போன்று சூழ்ந்து மெய்ஞானத்தை மறைக்கும் திரைபோல இருந்தாலும் இறைவனின் அருளால் அந்தக் கடலையும் நீந்திக் கரையேறி மும்மலக்கட்டுக்களை அறுத்து உலகப் பற்றுக்களை ஒதுக்கி மாயையைக் கடந்து முக்தியை எய்தலாம்.

பாடல் #50

பாடல் #50: பாயிரம் – 1. கடவுள் வாழ்த்து

சூடுவன் நெஞ்சிடை வைப்பன் பிரான்என்று
பாடுவன் பன்மலர் தூவிப் பணிந்துநின்
றாடுவன் ஆடி அமரர்பி ரான்என்று
நாடுவன் நானின் றறிவது தானே.

விளக்கம்:

இறைவனின் திருவடிகளை என் தலைமேல் சூடிக்கொள்வேன். அவனின் திருவடிகளை என் நெஞ்சத்தில் வைத்துக்கொள்வேன். எம்பெருமான் என்று அவன் புகழ்களைப் பாடுவேன். பலவித மலர்களை அவன் திருவுருவத்தின் மேல் தூவி அவனைப் பணிந்து நின்று அவன் முன்னால் அவன் பெருமைகளைப் பாடிக்கொண்டே ஆடுவேன். ஆடியபின் அமரர்களின் தலைவனான இவனே எனக்கு முக்தியளிக்கக்கூடியவன் என்று அவனை நாடி அடைந்தபின் அனைத்தும் அவனே எனும் உண்மை ஞானத்தை அறிந்து அவனோடே கலந்து நிற்பேன்.

உள்விளக்கம்:

இறைவனை அடைந்து முக்திபெற மாபெரும் தவங்கள் யோகங்கள் யாகங்கள் இருந்தாலும் அவனது திருவடியை எண்ணத்தில் எப்போதும் வைத்து அவனைப் புகழ்ந்து பாடி ஆடி பலவித மலர்களைத் தூவி பூஜித்தாலே அவனை நாடி முக்தியை அடையலாம். இதுவே யாம் அறிந்த சிறந்த உபாயம் என்று திருமூலர் அருளுகின்றார்.

பாடல் #0

Ainthu karatthanai yaanai mugatthanai
Inthi nilampirai polum eyitranai
Nandhi maganranai gnaanak kozhunthinaip
Pundhiyil vaitthadi potrukind rene.
Explanation:
I keep the one, who has five hands, elephant face, prongs like the a crescent of Moon, who is the son of Lord Shiva, who represents the state of the height of knowledge, inside my Mind and salute his feet with greetings.

Thirumanthiram – Introduction

Thirumanthiram is a Saiva Tradition Tamil work by Thirumoolar. It contains Nine Tantras (Philosophies) and Three Thousand Songs. On an average, each Song has four lines and each line has four words totaling to 1,92,000 words. Thirumanthiram, like Thirukkural, provides its Subject Matter in an easy to read and easily understandable fashion in short and clear texts.

Thirumanthiram provides explanations on Vedas and Scriptures. It is also praised as a Saiva Scripture. Our elders has categorized Thirumanthiram as the 10th Book of the 12 Thiru Murai (Respected Ways) of Saiva Tradition. Scholars say that Thiruvasagam is for Hymns and Thirumanthiram is for Vedas. Moreover, Thirumanthiram, which says God is Love and Love is God, is considered as the first Book of Saiva Tradition.

Thirumoolar has given three highly important proverbs that are still in use today as follows:

  1. Ondre Kulamum Oruvane Thevanum (There is only One Clan and One God)
  2. Yaan Petra Inbam Peruga Ivvaiyagam (Let the World get the same Bliss that I got from our Lord)
  3. Anbe Shivam (Love is God)

The Book of 3000 Tamil verses that he wrote about 7000 years ago was originally named as “Tamizh Moovaayiram” (Tamil 3000). However, since that Book contained so many verses of Mantras and Tantras along with lot of explanation on our Physiology and Medical needs, it was later renamed as “Thirumoolar Thirumandhiram” (Respectful Mantras by Thirumoolar).

In the Thirumandhiram verses, the verse that starts with “Ainthu Karatthinai” that praises Lord Ganesha was not originally part of the Book. It was later added by changing cultures. In Thirumoolar’s time, Saiva tradition of Hinduism did not recognize any other Gods than Lord Shiva and hence will not start any important activity, literature or book without praising him at first. The devotion of Lord Ganesh came much later in history during the time of Chirutthondar (one of the celebrated Sixty Three Naayanmaars) who was known as Paranjothi when he was a King. He went on a voyage of war against old country Vaathaabi and attained victory there. He brought the deity they devoted to most as Lord Ganesha back to Tamil Nadu along with his voyage. In those times, Lord Ganesha was not visualized with a big belly which is his celebrated appearance in modern times. The proof of his original visualization without big belly can be seen today in two places such as in Thiruvaaroor Thiyaagesar Temple and the infamous London Museum of Arts and Culture.