Thirumandhiram

பாடல் #1336: நான்காம் தந்திரம் – 13. நவாக்கிரி சக்கரம் (ஒன்பது சக்திகளின் திருமேனியாக இருக்கும் அட்சரங்களைக் கொண்ட சக்கரம்)

கண்டவிச் சக்கர நாவிலெ ழுந்திடிற்
கொண்டவிம் மந்திரங் கூத்தன் குறியதா
மன்றினுள் வித்தையு மானிடர் கையதாம்
வென்றிடும் வையக மெல்லியல் மேவியே.

திருமந்திர ஓலைச் சுவடி எழுத்துக்கள்:

கணடவிச சககர நாவிலெ ழுநதிடிற
கொணடவிம மநதிரங கூததன குறியதா
மனறினுள விததையு மானிடர கையதாம
வெனறிடும வையக மெலலியல மெவியெ.

சுவடி எழுத்துக்களை பதம் பிரித்தது:

கண்ட இச் சக்கரம் நாவில் எழுந்திடில்
கொண்ட இம் மந்திரம் கூத்தன் குறி அதாம்
மன்றின் உள் வித்தையும் மானிடர் கை அதாம்
வென்றிடும் வையகம் மெல் இயல் மேவியே.

பதப்பொருள்:

கண்ட (சாதகர்கள் தரிசித்த இறைவியானவள் வீற்றிருக்கும்) இச் (இந்த) சக்கரம் (நவாக்கிரி சக்கரம்) நாவில் (சாதகர்களின் நாக்குக்குள்ளும்) எழுந்திடில் (எழுந்து விட்டால்)
கொண்ட (சாதகர்கள் எடுத்துக் கொண்ட) இம் (இந்த) மந்திரம் (மந்திரங்களே) கூத்தன் (திருநடனம் புரிகின்ற இறைவனின்) குறி (திருவுருவத்தைக் குறிக்கின்ற) அதாம் (குறியாகவே இருக்கும்)
மன்றின் (குருகுலங்களில்) உள் (இருந்து கற்றுக் கொண்ட) வித்தையும் (வித்தைகளாக) மானிடர் (மானிடர்களின்) கை (கைகளில்) அதாம் (இருக்கின்ற அனைத்து விதமான வித்தைகளையும்)
வென்றிடும் (வென்று) வையகம் (உலகத்திலுள்ள அனைத்தையுமே) மெல் (மென்மையான) இயல் (இயல்பைக் கொண்ட இறைவியோடு) மேவியே (ஒன்றாகச் சேர்ந்திருந்து வெற்றி பெறலாம்).

விளக்கம்:

பாடல் #1335 இல் உள்ளபடி சாதகர்கள் தரிசித்த இறைவியானவள் வீற்றிருக்கும் இந்த நவாக்கிரி சக்கரம் சாதகர்களின் நாக்குக்குள்ளும் எழுந்து விட்டால் சாதகர்கள் எடுத்துக் கொண்ட இந்த நவாக்கிரி சக்கரத்திலுள்ள மந்திரங்களே திருநடனம் புரிகின்ற இறைவனின் திருவுருவத்தைக் குறிக்கின்ற குறியாகவே இருக்கும். அதன் பிறகு உலகத்திலுள்ள மனிதர்களெல்லாம் தங்களின் குருகுலங்களில் இருந்து கற்றுக் கொண்டு கைகளில் வைத்திருக்கும் அனைத்து விதமான வித்தைகளையும் மென்மையான இயல்பைக் கொண்ட இறைவியோடு ஒன்றாகச் சேர்ந்திருந்தே சாதகர்கள் வெற்றி கொள்ள முடியும்.

கருத்து:

நவாக்கிரி சக்கரத்திலுள்ள மந்திங்களை சாதகர் கைவரப்பெற்றால் உலகத்திலுள்ள எந்த வித்தைகளையும் இறைவியின் துணைகொண்டு வெற்றி பெறலாம்.

பாடல் #1337: நான்காம் தந்திரம் – 13. நவாக்கிரி சக்கரம் (ஒன்பது சக்திகளின் திருமேனியாக இருக்கும் அட்சரங்களைக் கொண்ட சக்கரம்)

மெல்லிய லாகிய மெய்ப்பொரு டாடன்னைச்
சொல்லிய லாலே தொடர்ந்தங் கிருந்திடும்
பல்லியல் பாகப் பரந்தெழு நாள்பல
நல்லியல் பாக நடந்திடுந் தானே.

திருமந்திர ஓலைச் சுவடி எழுத்துக்கள்:

மெலலிய லாகிய மெயபபொரு டாடனனைச
சொலலிய லாலெ தொடரநதங கிருநதிடும
பலலியல பாகப பரநதெழு நாளபல
நலலியல பாக நடநதிடுந தானெ.

சுவடி எழுத்துக்களை பதம் பிரித்தது:

மெல் இயல் ஆகிய மெய் பொருள் ஆள் தன்னை
சொல் இயல் ஆலே தொடர்ந்து அங்கு இருந்திடும்
பல் இயல்பு ஆகப் பரந்து எழும் நாள் பல
நல் இயல்பு ஆக நடந்திடும் தானே.

பதப்பொருள்:

மெல் (மென்மையான) இயல் (தன்மையைக்) ஆகிய (கொண்டு) மெய் (உண்மைப்) பொருள் (பொருளின்) ஆள் (உருவமாகவே விளங்குகின்ற) தன்னை (இறைவியானவள்)
சொல் (சாதகர் குருவிடமிருந்து பெற்ற மந்திரங்களை செபிக்கும்) இயல் (தன்மைக்கு) ஆலே (ஏற்ற படியே) தொடர்ந்து (சாதகரைத் தொடர்ந்து) அங்கு (அவர் இருக்கும் இடத்திலேயே அவருடன் சேர்ந்து) இருந்திடும் (வீற்றிருப்பாள்)
பல் (அதன் பிறகு நல் வினை தீய வினை ஆகியவற்றால் பல) இயல்பு (விதங்கள்) ஆகப் (ஆகவே) பரந்து (உலகம் முழுவதும் பரந்து விரிந்து) எழும் (சாதகருக்குள்ளிருந்து எழுந்து செல்லும் சக்தியானது) நாள் (கடந்து செல்கின்ற நாள்கள்) பல (பலவற்றையும் / பல காலங்களையும்)
நல் (நல் வினை கொண்ட) இயல்பு (தன்மை) ஆக (ஆகவே மாற்றி) நடந்திடும் (அனைத்தும் நன்மையாகவே நடக்கும்படி) தானே (அருளும்).

விளக்கம்:

பாடல் #1336 இல் உள்ளபடி மென்மையான தன்மையைக் கொண்டு உண்மைப் பொருளின் உருவமாகவே விளங்குகின்ற இறைவியானவள் சாதகர் குருவிடமிருந்து பெற்ற மந்திரங்களை செபிக்கும் தன்மைக்கு ஏற்ற படியே சாதகரைத் தொடர்ந்து அவர் இருக்கும் இடத்திலேயே அவருடன் சேர்ந்து வீற்றிருப்பாள். அதன் பிறகு சாதகருக்குள்ளிருந்து எழுந்து உலகம் முழுவதும் பரந்து செல்லும் சக்தியானது நல் வினை தீய வினை ஆகியவற்றால் பல விதமாகக் கடந்து செல்கின்ற பல நாள்களையும் நல் வினை கொண்ட நாட்களாகவே மாற்றி அனைத்தும் நன்மையாகவே நடக்கும்படி அருளும்.

பாடல் #1338: நான்காம் தந்திரம் – 13. நவாக்கிரி சக்கரம் (ஒன்பது சக்திகளின் திருமேனியாக இருக்கும் அட்சரங்களைக் கொண்ட சக்கரம்)

நடந்திடு நாவினினு ண்மைக ளெல்லாந்
தொடர்ந்திடுஞ் சொல்லொடுஞ் சொற்பொரு டானுங்
கடந்திடுங் கல்விக் கரசிவ னாகப்
படர்ந்திடும் பாரிற் பகையில்லைத் தானே.

திருமந்திர ஓலைச் சுவடி எழுத்துக்கள்:

நடநதிடு நாவினினு ணமைக ளெலலாந
தொடரநதிடுஞ சொலலொடுஞ சொறபொரு டானுங
கடநதிடுங கலவிக கரசிவ னாகப
படரநதிடும பாரிற பகையிலலைத தானெ.

சுவடி எழுத்துக்களை பதம் பிரித்தது:

நடந்திடும் நாவினில் உண்மைகள் எல்லாம்
தொடர்ந்திடும் சொல்லோடும் சொற் பொருள் தானும்
கடந்திடும் கல்விக்கு அரசு இவன் ஆகப்
படர்ந்திடும் பாரில் பகை இல்லை தானே.

பதப்பொருள்:

நடந்திடும் (அனைத்தும் நன்மையாகவே நடந்து கொண்டு இருக்கின்ற) நாவினில் (சாதகரின் நாக்கில்) உண்மைகள் (உண்மை என்று அறியப்படும் சத்தியங்கள்) எல்லாம் (அனைத்தும் கிடைக்கப் பெறும்)
தொடர்ந்திடும் (அதன் பிறகு சாதகரைத் தொடர்ந்து வருகின்ற) சொல்லோடும் (அவர் சொல்லுகின்ற அனைத்து) சொற் (வார்த்தைகளும்) பொருள் (உடனே உண்மைப் பொருளாக) தானும் (மாறி உண்மையாகவே ஆகிவிடும்)
கடந்திடும் (அவரது நாக்கை கடந்து செல்கின்ற அனைத்து விதமான) கல்விக்கு (கல்விக்கும் / ஞானத்திற்கும்) அரசு (அரசனாகவே) இவன் (சாதகரும்) ஆகப் (ஆகி விடுவார்)
படர்ந்திடும் (அதன் பிறகு படர்ந்து விரிந்து இருக்கும் இந்த) பாரில் (உலகத்தில்) பகை (பகை என்று அறியப்படுகின்ற மும்மலங்கள், பசி, தாகம், தூக்கம் ஆகிய எதுவும்) இல்லை (சாதகருக்கு இல்லாமல்) தானே (போய் விடும்).

விளக்கம்:

பாடல் #1337 இல் உள்ளபடி அனைத்தும் நன்மையாகவே நடந்து கொண்டு இருக்கின்ற சாதகரின் நாக்கில் உண்மை என்று அறியப்படும் சத்தியங்கள் அனைத்தும் கிடைக்கப் பெறும். அதன் பிறகு சாதகர் சொல்கின்ற அனைத்து வார்த்தைகளும் அவரது சொல்லைத் தொடர்ந்து உடனே உண்மையாகவே ஆகி செயல்படும். அதனால் அவரது நாக்கிலிருந்து வருகின்ற அனைத்து விதமான சொற்களாகிய ஞானத்திற்கும் அரசனாகவே சாதகரும் ஆகிவிடுவார். அதன் பிறகு படர்ந்து விரிந்து இருக்கும் இந்த உலகத்தில் பகை என்று அறியப்படுகின்ற மும்மலங்கள், பசி, தாகம், தூக்கம் ஆகிய எதுவும் சாதகருக்கு இல்லாமல் போய் விடும்.

பாடல் #1339: நான்காம் தந்திரம் – 13. நவாக்கிரி சக்கரம் (ஒன்பது சக்திகளின் திருமேனியாக இருக்கும் அட்சரங்களைக் கொண்ட சக்கரம்)

பகையில்லைக் கௌமுத லைந்து மேலாகு
நகையில்லைச் சக்கர நன்றறி வார்க்குத்
தொகையில்லைச் சொல்லிய பல்லுயி ரெல்லாம்
வகையில்லை யாக வணங்கிடுந் தானே.

திருமந்திர ஓலைச் சுவடி எழுத்துக்கள்:

பகையிலலைக கௌமுத லைநது மெலாகு
நகையிலலைச சககர நனறறி வாரககுத
தொகையிலலைச சொலலிய பலலுயி ரெலலாம
வகையிலலை யாக வணஙகிடுந தானெ.

சுவடி எழுத்துக்களை பதம் பிரித்தது:

பகை இல்லை கௌ முதல் ஐந்தும் மேல் ஆகும்
நகை இல்லை சக்கரம் நன்று அறிவார்க்கு
தொகை இல்லை சொல்லிய பல் உயிர் எல்லாம்
வகை இல்லை ஆக வணங்கிடும் தானே.

பதப்பொருள்:

பகை (இந்த உலகத்தில் பகை என்று அறியப்படுகின்ற எதுவும்) இல்லை (சாதகருக்கு இல்லை) கௌ (நிலம்) முதல் (முதலாகிய) ஐந்தும் (ஐந்து பூதங்களால் ஆகிய அவரது உடலும்) மேல் (மேன்மை) ஆகும் (நிலை பெறும்)
நகை (இந்த உலகத்தில் இழிவானது என்று அறியப்படுகின்ற எதுவும்) இல்லை (இல்லாமல் போய்விடும்) சக்கரம் (நவாக்கிரி சக்கரத்தை) நன்று (தமக்குள் மிகவும் நன்றாக) அறிவார்க்கு (அறிந்து கொண்டவர்களுக்கு)
தொகை (ஒரு கூட்டமாகவும்) இல்லை (இல்லாமல்) சொல்லிய (சொல்லப்படுகின்ற) பல் (அனைத்து வகையான) உயிர் (உயிர்கள்) எல்லாம் (எல்லாவற்றையும்)
வகை (பல வகைகளாகப் பிரித்து பார்ப்பதும்) இல்லை (இல்லாமல் அனைத்தையும் இறைவனாகவே பார்க்கின்ற சாதகரை) ஆக (இறைவியாகவே) வணங்கிடும் (அனைத்து உயிர்களும் வணங்கி) தானே (அன்பு செலுத்தும்).

விளக்கம்:

பாடல் #1338 இல் உள்ளபடி இந்த உலகத்தில் பகை என்று அறியப்படுகின்ற எதுவும் இல்லாத சாதகரின் நிலம் முதலாகிய ஐந்து பூதங்களால் ஆகிய உடலும் மேன்மை நிலை பெறும். இந்த உலகத்தில் இழிவானது என்று அறியப்படுகின்ற எதுவும் நவாக்கிரி சக்கரத்தை தமக்குள் மிகவும் நன்றாக அறிந்து கொண்ட சாதகர்களுக்கு இல்லாமல் போய்விடும். உயிர்கள் என்று உலகத்தவர்களால் சொல்லப்படுகின்ற அனைத்து வகையான உயிர்களையும் ஒரு கூட்டமாகவும் இல்லாமல் பல வகைகளாகப் பிரித்து பார்ப்பதும் இல்லாமல் அனைத்தையும் இறைவனாகவே பார்க்கின்ற சாதகர்களை அனைத்து உயிர்களும் இறைவியாகவே போற்றி வணங்கி அன்பு செலுத்தும்.

பாடல் #1340: நான்காம் தந்திரம் – 13. நவாக்கிரி சக்கரம் (ஒன்பது சக்திகளின் திருமேனியாக இருக்கும் அட்சரங்களைக் கொண்ட சக்கரம்)

வணங்கிடுந் தத்துவ நாயகி தன்னை
நலங்கிடு நல்லுயி ரானவை யெல்லாங்
கலந்திடுங் காம வெகுளி மயக்கந்
துலங்கிடுஞ் சொல்லிய சூழ்வினை தானே.

திருமந்திர ஓலைச் சுவடி எழுத்துக்கள்:

வணஙகிடுந தததுவ நாயகி தனனை
நலஙகிடு நல்லுயி ரானவை யெலலாங
கலநதிடுங காம வெகுளி மயககந
துலங்கிடுஞ சொலலிய சூழவினை தானெ.

சுவடி எழுத்துக்களை பதம் பிரித்தது:

வணங்கிடும் தத்துவ நாயகி தன்னை
நலங்கிடும் நல் உயிர் ஆனவை எல்லாம்
கலந்திடும் காம வெகுளி மயக்கம்
துலங்கிடும் சொல்லிய சூழ் வினை தானே.

பதப்பொருள்:

வணங்கிடும் (உயிர்கள் வணங்கிடும்) தத்துவ (நவாக்கிரி சக்கரத்தி்ல் இருக்கும் சக்தியின் இயக்கத் தத்துவங்களுக்கு) நாயகி (தலைவியாகவே) தன்னை (தாமும் ஆகிவிட்ட சாதகர்களுக்கு)
நலங்கிடும் (வாசனை முதலிய திரவியங்களை பூசி பூஜிக்கும்) நல் (நல்ல) உயிர் (உயிர்களாக) ஆனவை (பக்குவப்பட்ட) எல்லாம் (அனைத்து உயிர்களும்)
கலந்திடும் (தங்களோடு கலந்து இருக்கும்) காம (ஆசை) வெகுளி (கோபம்) மயக்கம் (மாயையினால் இருக்கும் மயக்கம்)
துலங்கிடும் (ஆகிய குற்றங்களும் நீங்கி விடும்) சொல்லிய (உயிர்களின் பிறவிக்கு காரணம் என்று வேதங்கள் சொல்லுகின்ற) சூழ் (உயிர்களைச் சூழ்ந்து இருக்கின்ற) வினை (வினைகளும்) தானே (நீங்கி விடும்).

விளக்கம்:

பாடல் #1339 இல் உள்ளபடி உயிர்களால் வணங்கப்படும் நிலைக்கு வந்து நவாக்கிரி சக்கரத்தி்ல் இருக்கும் சக்தியின் இயக்கத் தத்துவங்களுக்கு தலைவியாகவே தாமும் ஆகிவிட்ட சாதகர்களின் மேல் கொண்ட பக்தியினாலும் அன்பினாலும் வாசனை முதலிய திரவியங்களை பூசி பூஜிக்கும் நல்ல உயிர்களாக பக்குவப்பட்ட அனைத்து உயிர்களோடும் கலந்து இருக்கும் ஆசை, கோபம், மாயையினால் இருக்கும் மயக்கம் ஆகிய குற்றங்கள் அனைத்தும் நீங்கி விடும். அதன் பிறகு உயிர்களின் பிறவிக்கு காரணம் என்று வேதங்கள் சொல்லுகின்ற உயிர்களைச் சூழ்ந்து இருக்கின்ற வினைகளும் உயிர்களை விட்டு நீங்கி விடும்.

பாடல் #1341: நான்காம் தந்திரம் – 13. நவாக்கிரி சக்கரம் (ஒன்பது சக்திகளின் திருமேனியாக இருக்கும் அட்சரங்களைக் கொண்ட சக்கரம்)

தானே கழறித் தறியவும் வல்லனாய்த்
தானே நினைத்தவை சொல்லவும் வல்லனாய்த்
தானே தனிநடங் கண்டவள் தன்னையுந்
தானே வணங்கித் தலைவனு மாமே.

திருமந்திர ஓலைச் சுவடி எழுத்துக்கள்:

தானெ கழறித தறியவும வலலனாயத
தானெ நினைததவை சொலலவும வலலனாயத
தானெ தனிநடங கணடவள தனனையுந
தானெ வணஙகித தலைவனு மாமெ.

சுவடி எழுத்துக்களை பதம் பிரித்தது:

தானே கழறித்து அறியவும் வல்லன் ஆய்
தானே நினைத்த அவை சொல்லவும் வல்லன் ஆய்
தானே தனி நடம் கண்டவள் தன்னையும்
தானே வணங்கித் தலைவனும் ஆமே.

பதப்பொருள்:

தானே (சாதகர் தமக்குள்) கழறித்து (இருக்கின்ற அனைத்து தீமைகளையும் நீக்கி விட்டு) அறியவும் (தாம் உண்மையில் யார் என்பதை அறிந்து கொள்ள) வல்லன் (முடிந்தவர்) ஆய் (ஆகவும்)
தானே (சாதகர் தமக்குள்) நினைத்த (எண்ணிப் பார்த்து அறிந்து கொண்ட) அவை (இறை தன்மைகள் அனைத்தையும்) சொல்லவும் (குருவாக இருந்து பிறருக்கு எடுத்துக் கூற) வல்லன் (முடிந்தவர்) ஆய் (ஆகவும்)
தானே (சாதகர் தமக்குள்) தனி (இறைவன் தமக்காக தனியாக) நடம் (ஆடிய திருநடனத்தை) கண்டவள் (கண்டு ரசித்த) தன்னையும் (இறைவியையும்)
தானே (சாதகர் தமக்குள்) வணங்கித் (தரிசித்து வணங்கி) தலைவனும் (மற்றவர்களால் வணங்கப்படும் தலைவனாகவும்) ஆமே (இருக்கின்றார்).

விளக்கம்:

நவாக்கிரி சக்கரத்தை சாதகம் செய்கின்ற சாதகர் அதன் மூலம் தமக்குள் இருக்கின்ற அனைத்து தீமைகளையும் நீக்கி விட்டு தாம் உண்மையில் யார் என்பதை அறிந்து கொள்ள முடிந்தவராக இருக்கின்றார். அதன் பயனால் சாதகர் தமக்குள் எண்ணிப் பார்த்து அறிந்து கொண்ட இறை தன்மைகள் அனைத்தையும் குருவாக வீற்றிருந்து பிறருக்கு எடுத்துக் கூற முடிந்தவராகவும் இருக்கின்றார். அதன் பயனால் இறைவன் தமக்காக தனியாக ஆடிய திருநடனத்தை கண்டு ரசித்த இறைவியையும் சாதகர் தமக்குள் தரிசித்து வணங்கவும் மற்றவர்களால் வணங்கப்படும் தலைவனாகவும் இருக்கின்றார்.

பாடல் #1342: நான்காம் தந்திரம் – 13. நவாக்கிரி சக்கரம் (ஒன்பது சக்திகளின் திருமேனியாக இருக்கும் அட்சரங்களைக் கொண்ட சக்கரம்)

ஆமே யனைத்துயி ராகிய வம்மையுந்
தானே சகலமு மீன்றவத் தையலு
மாமே யவனடி போற்றி வணங்கிடிற்
போமே வினைகளாம் புண்ணிய னாகுமே.

திருமந்திர ஓலைச் சுவடி எழுத்துக்கள்:

ஆமெ யனைததுயி ராகிய வமமையுந
தானெ சகலமு மீனறவத தையலு
மாமெ யவனடி பொறறி வணஙகிடிற
பொமெ வினைகளாம புணணிய னாகுமெ.

சுவடி எழுத்துக்களை பதம் பிரித்தது:

ஆமே அனைத்து உயிர் ஆகிய அம்மையும்
தானே சகலமும் ஈன்ற அத் தையலும்
ஆமே அவனடி போற்றி வணங்கிடிற்
போமே வினைகள் ஆம் புண்ணியன் ஆகுமே.

பதப்பொருள்:

ஆமே (தலைவனாகவே ஆகிவிட்ட சாதகர்) அனைத்து (அனைத்து உலகங்களிலும்) உயிர் (இருக்கின்ற அனைத்து உயிர்கள்) ஆகிய (ஆகவே இருக்கின்ற) அம்மையும் (இறைவியாகவும்)
தானே (அவரே) சகலமும் (அனைத்து பொருள்களையும்) ஈன்ற (உருவாக்கிய) அத் (அந்த) தையலும் (இறைவனோடு எப்போதும் ஒன்றாக இணைந்தே இருக்கின்ற சக்தியாகவும்)
ஆமே (இப்படி சக்தியாகவே ஆகிவிட்ட சாதகர்) அவனடி (அவரது திருவடியை) போற்றி (இறைவனாகவே போற்றி) வணங்கிடிற் (வணங்கி வழிபடும் அடியவர்களை விட்டு)
போமே (விலகிப் போகுமே) வினைகள் (அனைத்து வினைகளும்) ஆம் (வணங்கிய அடியவர்களும்) புண்ணியன் (புண்ணியனாகவே) ஆகுமே (ஆகி விடுவார்கள்).

விளக்கம்:

பாடல் #1341 இல் உள்ளபடி மற்றவர்களால் வணங்கப்படும் தலைவனாகவே ஆகிவிட்ட சாதகர் அனைத்து உயிர்களாகவே இருக்கின்ற இறைவியாகவும் ஆகி விடுவார். இறைவனோடு எப்போதும் ஒன்றாக இணைந்தே இருந்து அனைத்து உயிர்களுக்கும் வேண்டிய அனைத்து பொருள்களையும் உருவாக்கிய சக்தியாகவும் அவரே ஆகி விடுவார். இப்படி அனைத்தையும் உருவாக்குகின்ற சக்தியாகவே ஆகிவிட்ட சாதகரின் திருவடியை இறைவனாகவே போற்றி வணங்கி வழிபடும் அடியவர்களை விட்டு அனைத்து வினைகளும் விலகிப் போய் அவர்களும் புண்ணியனாகவே ஆகி விடுவார்கள்.

பாடல் #1343: நான்காம் தந்திரம் – 13. நவாக்கிரி சக்கரம் (ஒன்பது சக்திகளின் திருமேனியாக இருக்கும் அட்சரங்களைக் கொண்ட சக்கரம்)

புண்ணிய னாகிப் பொருந்தி யுலகெங்குங்
கண்ணிய னாகிக் கலந்தங் கிருந்திடுந்
தண்ணிய னாகித் தரணி முழுதுக்கு
மண்ணிய னாக வமர்ந்திருந் தானே.

திருமந்திர ஓலைச் சுவடி எழுத்துக்கள்:

புணணிய னாகிப பொருநதி யுலகெஙகுங
கணணிய னாகிக கலநதங கிருநதிடுந
தணணிய னாகித தரணி முழுதுககு
மணணிய னாக வமரநதிருந தானெ.

சுவடி எழுத்துக்களை பதம் பிரித்தது:

புண் இயன் ஆகி பொருந்தி உலகு எங்கும்
கண் இயன் ஆகி கலந்து அங்கு இருந்திடும்
தண் இயன் ஆகி தரணி முழுதுக்கும்
அண் இயன் ஆக அமர்ந்து இருந்தானே.

பதப்பொருள்:

புண் (புண்ணியத்தின் பயனாக இருந்து) இயன் (செயல் படுகின்றவனாக) ஆகி (சாதகர் ஆகி) பொருந்தி (சேர்ந்து இருப்பவராகவும்) உலகு (உலகங்கள்) எங்கும் (அனைத்திலும்)
கண் (கண்ணின் பார்வையாக இருந்து) இயன் (செயல் படுகின்றவனாக) ஆகி (சாதகர் ஆகி) கலந்து (அனைத்திலும் ஒன்றாகக் கலந்து) அங்கு (அவற்றோடு சேர்ந்தே) இருந்திடும் (இருக்கின்றவராகவும்)
தண் (மழை போல் அருளைக் கொடுத்து) இயன் (செயல் படுகின்றவனாக) ஆகி (சாதகர் ஆகி) தரணி (உலகம்) முழுதுக்கும் (முழுவதிலும் இருக்கின்ற அனைத்து உயிர்களோடும்)
அண் (நெருங்கி இருந்து) இயன் (செயல் படுகின்றவனாக) ஆகி (சாதகர் ஆகி) அமர்ந்து (தாம் செய்யும் சாதகத்தை இடைவிடாது) இருந்தானே (செய்து கொண்டே இருக்கின்றார்).

விளக்கம்:

பாடல் #1342 இல் உள்ளபடி தமது திருவடிகளை இறைவனின் திருவடிகளாகவே பாவித்து வணங்குகின்ற அடியவர்களையும் புண்ணியர்களாக ஆக்குகின்ற பேறு பெற்ற குருநாதராக இருக்கின்ற சாதகர் அனைத்து உலகங்களோடும் சேர்ந்தே இருந்து அதில் இருக்கின்ற அனைத்து உயிர்களும் செய்கின்ற புண்ணியத்தின் பயனாக அனைத்தையும் அதற்கு ஏற்றவாறு செயல் படுத்துகின்றவராக இருக்கின்றார். அது மட்டுமின்றி அண்ட சராசரங்களில் இருக்கின்ற அனைத்திலும் கலந்தே இருந்து அவற்றைக் காணுகின்ற கண்களின் பார்வையாக அனைத்தையும் பார்க்க வைக்கின்றவராகவும் இருக்கின்றார். உலகம் முழுவதும் இருக்கின்ற அனைத்து உயிர்களோடும் நெருங்கி இருந்து அவற்றின் பக்குவத்திற்கு ஏற்றபடி மழை போல் அருளுகின்றவராகவும் அவரே இருக்கின்றார். இப்படி தமது சாதகத்தை இடைவிடாமல் தொடர்ந்து செய்து கொண்டே இருப்பதன் மூலம் அனைத்தையும் செயல் படுத்துகின்றவராக சாதகர் இருக்கின்றார்.

பாடல் #1344: நான்காம் தந்திரம் – 13. நவாக்கிரி சக்கரம் (ஒன்பது சக்திகளின் திருமேனியாக இருக்கும் அட்சரங்களைக் கொண்ட சக்கரம்)

தானது சும்மீறீக் கௌவது வீரா
நானது சக்கர நன்றறி வார்க்கெல்லாங்
கானது கன்னி கலந்த பராசத்தி
கேளது வையங் கிளரொளி வானதே.

திருமந்திர ஓலைச் சுவடி எழுத்துக்கள்:

தானது சுமமீறீக கௌவது வீரா
நானது சககர நனறறி வாரககெலலாங
கானது கனனி கலநத பராசததி
கெளது வையங கிளரொளி வானதெ.

சுவடி எழுத்துக்களை பதம் பிரித்தது:

தான் அது சும் ஈறீம் கௌ அது ஈரா
நான் அது சக்கரம் நன்று அறிவார்க்கு எல்லாம்
கான் அது கன்னி கலந்த பராசத்தி
கேள் அது வையம் கிளர் ஒளி வான் அதே.

பதப்பொருள்:

தான் (சக்கரம்) அது (அதுவாகவே இருக்கின்ற) சும் (ஸெளம்) ஈறீம் (ஹ்ரீம்) கௌ (கெளம்) அது (ஆகிய பீஜங்களை) ஈரா (ஒவ்வொன்றும் இரண்டு முறையாக அமைத்தால்)
நான் (சாதகரும்) அது (அதுவாகவே) சக்கரம் (சக்கரத்தில் இருப்பதை) நன்று (தமக்குள்ளேயே நன்றாக) அறிவார்க்கு (அறிந்து கொள்ளுகின்ற) எல்லாம் (சாதகர்களெல்லாம்)
கான் (பார்க்கின்ற) அது (அனைத்திலும்) கன்னி (என்றும் இளமையாகவே) கலந்த (ஒன்றோடு ஒன்றாகக் கலந்து இருக்கின்ற) பராசத்தி (அசையும் சக்தியாகிய இறைவியை பார்ப்பார்கள்)
கேள் (யான் சொல்வதைக் கேளுங்கள்) அது (அப்போது) வையம் (அனைத்து உலகங்களாகவும்) கிளர் (பிரகாசத்தோடு பரந்து விரிந்து இருக்கின்ற) ஒளி (பேரொளியாகவும்) வான் (ஆகாயமாகவும்) அதே (அந்த இறைவியே இருப்பதை தெரிந்து கொள்வீர்கள்).

விளக்கம்:

நவாக்கிரி சக்கரமாகவே இருக்கின்ற பீஜங்களில் ‘ஸெளம்’ ‘ஹ்ரீம்’ மற்றும் ‘கௌம்’ ஓவ்வொன்றும் இரண்டு முறையாக அமைத்தால் வருகின்ற சக்கர அமைப்பில் சாதகரும் சக்கரமாகவே இருப்பதை தமக்குள் அதை நன்றாக அறிந்து கொள்ளுகின்ற சாதகர்கள் அனைவரும் தாம் காணுகின்ற அனைத்திலும் என்றும் இளமையுடன் அசையும் சக்தியாக இருக்கின்ற இறைவியானவள் ஒன்றாகக் கலந்து இருப்பதை பார்ப்பார்கள். அது மட்டுமின்றி யான் சொல்வதையும் கேட்டுக் கொள்பவர்கள் அந்த இறைவியானவளே அனைத்து உலகங்களாகவும் பிரகாசத்தோடு அனைத்து உலகங்களுக்கும் பரந்து விரிந்து இருக்கின்ற பேரொளியாகவும் அவை இருக்கின்ற ஆகாயமாகவும் இருப்பதை தெரிந்து கொள்வார்கள்.

பாடல் #1345: நான்காம் தந்திரம் – 13. நவாக்கிரி சக்கரம் (ஒன்பது சக்திகளின் திருமேனியாக இருக்கும் அட்சரங்களைக் கொண்ட சக்கரம்)

ஒளிக்கும் பராசத்தி யுள்ளே யமரிற்
களிக்கு மிச்சிந்தை யுங்காரணங் காட்டித்
தெளிக்கு மழையுடன் செல்வ முண்டாக்கு
மளிக்கு மிவளை யறிந்து கொள்வார்க்கே.

திருமந்திர ஓலைச் சுவடி எழுத்துக்கள்:

ஒளிககும பராசததி யுளளெ யமரிற
களிககு மிசசிநதை யுஙகாரணங காடடித
தெளிககு மழையுடன செலவ முணடாககு
மளிககு மிவளை யறிநது கொளவாரககெ.

சுவடி எழுத்துக்களை பதம் பிரித்தது:

ஒளிக்கும் பராசத்தி உள்ளே அமரில்
களிக்கும் இச் சிந்தையும் காரணம் காட்டித்
தெளிக்கும் அழையுடன் செல்வம் உண்டாக்கும்
அளிக்கும் இவளை அறிந்து கொள்வார்க்கே.

பதப்பொருள்:

ஒளிக்கும் (பேரொளியாக விளங்குகின்ற) பராசத்தி (அசையும் சக்தியான இறைவி) உள்ளே (சாதகருக்குள் வந்து) அமரில் (வீற்றிருந்தால்)
களிக்கும் (பேரின்பத்தில் திளைக்கும்) இச் (சாதகரின்) சிந்தையும் (மனம் முழுவதும்) காரணம் (அதற்கான காரணமாகவே) காட்டித் (தம்மைக் காட்டி)
தெளிக்கும் (தெளிவு படுத்துகின்றாள்) அழையுடன் (அதன் பிறகு சாதகரை தம்மோடு சேர்த்துக் கொண்டு) செல்வம் (நவாக்கிரி சக்கரத்தில் இருக்கும் உண்மைப் பொருளை உணர்த்தும் அருளையும்) உண்டாக்கும் (உண்டாக்கி)
அளிக்கும் (சாதகருக்கு அளிக்கின்றாள்) இவளை (இப்படிப்பட்ட இறைவியை) அறிந்து (முழுவதுமாகத் தமக்குள் அறிந்து) கொள்வார்க்கே (கொண்ட சாதகர்களுக்கே இவை அனைத்தையும் இறைவி அருளுகின்றாள்).

விளக்கம்:

பாடல் #1343 இல் உள்ளபடி அனைத்து உலகங்களுக்கும் பரந்து விரிந்து இருக்கின்ற பேரொளியாக விளங்குகின்ற அசையும் சக்தியான இறைவி சாதகருக்குள் வந்து வீற்றிருந்தால் சாதகரின் மனம் பேரின்பத்தில் திளைத்திருக்கும். அப்போது அந்த பேரின்பத்திற்கு காரணம் தாமே என்பதை இறைவி சாதகருக்கு காண்பித்து தெளிவு படுத்துகின்றாள். அது மட்டுமின்றி நவாக்கிரி சக்கரத்தில் இருக்கும் உண்மைப் பொருளை உணர்த்துகின்ற அருளையும் உருவாக்கி சாதகருக்கு அளிக்கின்றாள். இவை அனைத்தும் பேரொளியாக இருக்கின்ற இறைவியை தமக்குள் முழுவதுமாக அறிந்து கொண்ட சாதகர்களுக்கே இறைவி அருளுகின்றாள்.