பாடல் #1556: ஐந்தாம் தந்திரம் – 22. நிராதாரம் (சாஸ்திரங்களை சார்ந்து இல்லாமல் உணர்வுகளை சார்ந்து இருத்தல்)
ஓங்காரத் துள்ளொளிக் குள்ளே யுதையமுற்
றாங்கார மற்று மமைவது கைகூடார்
சாங்கால முன்னார் பிறவாமை சார்வுறார்
நீங்காச் சமையத்து நின்றொழிந் தார்களே.
திருமந்திர ஓலைச் சுவடி எழுத்துக்கள்:
ஓஙகாரத துளளொளிக குளளெ யுதையமுற
றாஙகார மறறு மமைவது கைகூடார
சாஙகால முனனார பிறவாமை சாரவுறார
நீஙகாச சமையதது நினறொழிந தாரகளெ.
சுவடி எழுத்துக்களை பதம் பிரித்தது:
ஓங்காரத்து உள் ஒளிக்கு உள்ளே உதையம் உற்று
ஆங்காரம் அற்றும் அமைவது கை கூடார்
சாங்காலம் உன்னார் பிறவாமை சார்வு உறார்
நீங்கா சமையத்து நின்று ஒழிந்தார்களே.
பதப்பொருள்:
ஓங்காரத்து (பிரணவ மந்திரமான ஓங்காரத்தின்) உள் (சத்தத்திற்கு உள்ளே இருக்கின்ற) ஒளிக்கு (ஒளி வடிவான இறைவனே) உள்ளே (சாதகருக்குள்ளும்) உதையம் (ஜோதியாக வெளிப்படுவதை) உற்று (மனதை ஒரு முகப்படுத்தி உணர்வதன் மூலம்)
ஆங்காரம் (அகங்காரத்தை) அற்றும் (அழித்து) அமைவது (இறைவனும் தானும் வேறு வேறு இல்லை எனும் நிலையை) கை (பெற்று அடைய) கூடார் (முடியாதவர்கள்)
சாங்காலம் (தாம் இறக்கும் காலம் ஒன்று வரும் என்பதை) உன்னார் (நினைக்காதவர்கள் ஆதலால்) பிறவாமை (இனி எப்போதும் பிறக்காமல் இருக்கின்ற பெரும் நிலையை) சார்வு (சார்ந்து இருக்கின்ற வழி முறைகளில்) உறார் (செல்லாமல்)
நீங்கா (எப்போதும் தாம் கடைபிடிக்கின்ற வழியே சிறந்தது ஓயாமல் தங்களுக்குள் சண்டை போட்டுக் கொண்டு இருக்கின்ற) சமையத்து (சமயங்களின் கொள்கைகளின்) நின்று (வழியில் நின்று) ஒழிந்தார்களே (இறந்து அழிந்து போகின்றார்கள்).
விளக்கம்:
பிரணவ மந்திரமான ஓங்காரத்தின் சத்தத்திற்கு உள்ளே இருக்கின்ற ஒளி வடிவான இறைவனே சாதகருக்குள்ளும் ஜோதியாக வெளிப்படுவதை மனதை ஒரு முகப்படுத்தி உணர்வதன் மூலம் அகங்காரத்தை அழித்து இறைவனும் தானும் வேறு வேறு இல்லை எனும் நிலையை பெற்று அடைய முடியாதவர்கள் தாம் இறக்கும் காலம் ஒன்று வரும் என்பதை நினைக்காமல் இருக்கின்றார்கள். ஆதலால், இனி எப்போதும் பிறக்காமல் இருக்கின்ற பெரும் நிலையை சார்ந்து இருக்கின்ற வழி முறைகளில் செல்லாமல் எப்போதும் தாம் கடைபிடிக்கின்ற வழியே சிறந்தது என்று ஓயாமல் தங்களுக்குள் சண்டை போட்டுக் கொண்டு இருக்கின்ற சமயங்களின் கொள்கைகளின் வழியில் நின்று இறந்து அழிந்து போகின்றார்கள்.
