பாடல் #1520

பாடல் #1520: ஐந்தாம் தந்திரம் – 18. மந்த தரம் (அருள் சக்தி சாதகத்திற்கு ஏற்றபடி படிப்படியாக வருகின்ற தன்மை)

செய்யன் கரியன் வெளியனற் பச்சைய
னெய்த வுணர்ந்தவ ரெய்து மிறைவனை
மையன் கண்ணறப் பகடுரி போர்த்தவெங்
கைய னிவனென்று காதல்செய் வீரே.

திருமந்திர ஓலைச் சுவடி எழுத்துக்கள்:

செயயன கரியன வெளியனற பசசைய
னெயத வுணரநதவ ரெயது மிறைவனை
மையன கணணறப பகடுரி பொரததவெங
கைய னிவனெனறு காதலசெய வீரெ.

சுவடி எழுத்துக்களை பதம் பிரித்தது:

செய்யன் கரியன் வெளியன் நற் பச்சையன்
எய்த உணர்ந்தவர் எய்தும் இறைவனை
மையன் கண் அற பகடு உரி போர்த்த வெம்
கையன் இவன் என்று காதல் செய்வீரே.

பதப்பொருள்:

செய்யன் (சிவந்த மேனியில் அருளை வழங்குபவன்) கரியன் (கரிய மேனியில் மாயையால் மறைக்கின்றவன்) வெளியன் (வெள்ளை மேனியில் அண்ட சராசரங்களிலும் ஜோதியாய் பரவி இருக்கின்றவன்) நற் (நன்மையைத் தந்து) பச்சையன் (பச்சை மேனியில் ஆன்மாக்களை காத்து அருளுகின்றவன்)
எய்த (இப்படி பலவிதமான தன்மைகளை) உணர்ந்தவர் (கண்டு உணர்ந்து கொண்டவர்களுக்கு) எய்தும் (அவர்கள் கண்ட தன்மையிலேயே அருளை வழங்குகின்ற) இறைவனை (இறைவனை)
மையன் (கருமை நிறம் கொண்டு) கண் (அகங்காரத்தை) அற (இல்லாமல் செய்து) பகடு (யானையின் தோல் போன்ற ஆணவத்தை) உரி (உரித்து எடுத்து) போர்த்த (தம்மேல் போர்த்திக் கொண்டு) வெம் (நெருப்புக் கணலை)
கையன் (கையில் கொண்டு பிறவிகளை அறுத்து) இவன் (முக்தியை அருளபவன் இவனே) என்று (என்று உணர்ந்து) காதல் (அவன் மேல் பேரன்பு) செய்வீரே (கொள்ளுங்கள்).

விளக்கம்:

சிவந்த மேனியில் அருளை வழங்குபவன் கரிய மேனியில் மாயையால் மறைக்கின்றவன் வெள்ளை மேனியில் அண்ட சராசரங்களிலும் ஜோதியாய் பரவி இருக்கின்றவன் நன்மையைத் தந்து பச்சை மேனியில் ஆன்மாக்களை காத்து அருளுகின்றவன் இப்படி பலவிதமான தன்மைகளை கண்டு உணர்ந்து கொண்டவர்களுக்கு அவர்கள் கண்ட தன்மையிலேயே அருளை வழங்குகின்ற இறைவனை கருமை நிறம் கொண்டு அகங்காரத்தை இல்லாமல் செய்து யானையின் தோல் போன்ற ஆணவத்தை உரித்து எடுத்து தம்மேல் போர்த்திக் கொண்டு நெருப்புக் கணலை கையில் கொண்டு பிறவிகளை அறுத்து முக்தியை அருளபவன் அவனே என்று உணர்ந்து அவன் மேல் பேரன்பு கொள்ளுங்கள்.

பாடல் #1521

பாடல் #1521: ஐந்தாம் தந்திரம் – 18. மந்த தரம் (அருள் சக்தி சாதகத்திற்கு ஏற்றபடி படிப்படியாக வருகின்ற தன்மை)

எய்திய காலங்க ளெத்தனை யாயினுந்
தையலுந் தானுந் தனிநாயக மென்பர்
வைகலுந் தன்னை வணங்கு மவர்கட்குக்
கையிற் கருமஞ்செய் கோட்டது வாமே.

திருமந்திர ஓலைச் சுவடி எழுத்துக்கள்:

எயதிய காலஙக ளெததனை யாயினுந
தையலுந தானுந தனிநாயக மெனபர
வைகலுந தனனை வணஙகு மவரகடகுக
கையிற கருமஞசெய கொடடது வாமெ.

சுவடி எழுத்துக்களை பதம் பிரித்தது:

எய்திய காலங்கள் எத்தனை ஆயினும்
தையலும் தானும் தனி நாயகம் என்பர்
வைகலும் தன்னை வணங்கும் அவர்கட்கு
கையில் கருமம் செய் கோட்டு அது ஆமே.

பதப்பொருள்:

எய்திய (சாதகர்கள் இறைவனை எந்த வடிவத்திலும் எந்த தன்மையிலும் தாம் எடுத்துக் கொண்ட எந்த சாதகத்தின் மூலமாகவும் சாதகம் செய்து வழிபடுகின்ற) காலங்கள் (காலங்கள்) எத்தனை (எத்தனை எத்தனை வருடங்களாக) ஆயினும் (இருந்தாலும்)
தையலும் (ஒன்றோடு ஒன்று தைப்பது போல பிண்ணிப் பிணைந்து இருக்கின்ற இறைவியும்) தானும் (இறைவனும்) தனி (சாதகர்கள் வணங்கக் கூடிய அனைத்து வடிவத்திற்கும் அனைத்து தன்மைக்கும் ஒரே) நாயகம் (தலைவராக இருக்கின்றார்) என்பர் (என்பதை தமக்குள் உணர்ந்தவர்கள் சொல்லுவார்கள்)
வைகலும் (ஆகவே தினந்தோறும் சூரிய உதயத்திற்கு முன்பே எழுந்து எந்த வடிவத்திலும் எந்த தன்மையிலும்) தன்னை (இறைவனை) வணங்கும் (வணங்குகின்ற) அவர்கட்கு (சாதகர்களுக்கு)
கையில் (அவர்களின் கைகளினால்) கருமம் (சாதகங்கள்) செய் (செய்த வழிபாட்டிற்கு) கோட்டு (அவர்களின் கையில் இருக்கின்ற ரேகைகள்) அது (போலவே உடனுக்குடன் பலன்களை) ஆமே (தருபவனாக இறைவன் இருக்கின்றான்).

விளக்கம்:

சாதகர்கள் இறைவனை எந்த வடிவத்திலும் எந்த தன்மையிலும் தாம் எடுத்துக் கொண்ட எந்த சாதகத்தின் மூலமாகவும் சாதகம் செய்து வழிபடுகின்ற காலங்கள் எத்தனை எத்தனை வருடங்களாக இருந்தாலும் ஒன்றோடு ஒன்று தைப்பது போல பிண்ணிப் பிணைந்து இருக்கின்ற இறைவியும் இறைவனும் சாதகர்கள் வணங்கக் கூடிய அனைத்து வடிவத்திற்கும் அனைத்து தன்மைக்கும் ஒரே தலைவராக இருக்கின்றார் என்பதை தமக்குள் உணர்ந்தவர்கள் சொல்லுவார்கள். ஆகவே தினந்தோறும் சூரிய உதயத்திற்கு முன்பே எழுந்து எந்த வடிவத்திலும் எந்த தன்மையிலும் இறைவனை வணங்குகின்ற சாதகர்களுக்கு அவர்களின் கைகளினால் சாதகங்கள் செய்த வழிபாட்டிற்கு அவர்களின் கையில் இருக்கின்ற ரேகைகள் போலவே உடனுக்குடன் பலன்களை தருபவனாக இறைவன் இருக்கின்றான்.

பாடல் #1522

பாடல் #1522: ஐந்தாம் தந்திரம் – 18. மந்த தரம் (அருள் சக்தி சாதகத்திற்கு ஏற்றபடி படிப்படியாக வருகின்ற தன்மை)

கண்டுகொண் டோமிரண்டுந் தொடர்ந் தாங்கொளி
பண்டுகண் டோயும் பரமன் பரஞ்சுடர்
வண்டுகொண் டாடும வளர்சடை யண்ணலைக்
கண்டுகொண் டோர்க்கிருள் நீங்கிநின் றானே.

திருமந்திர ஓலைச் சுவடி எழுத்துக்கள்:

கணடுகொண டொமிரணடுந தொடரந தாஙகொளி
பணடுகண டொயும பரமன பரஞசுடர
வணடுகொண டாடும வளரசடை யணணலைக
கணடுகொண டொரககிருள நீஙகிநின றானெ.

சுவடி எழுத்துக்களை பதம் பிரித்தது:

கண்டு கொண்டோம் இரண்டும் தொடர்ந்து ஆங்கு ஒளி
பண்டு கண்டு ஓயும் பரமன் பரம் சுடர்
வண்டு கொண்டு ஆடும் வளர் சடை அண்ணலை
கண்டு கொண்டோர்க்கு இருள் நீங்கி நின்றானே.

பதப்பொருள்:

கண்டு (கண்டு) கொண்டோம் (கொண்டோம்) இரண்டும் (இறைவியும் இறைவனும் பிண்ணிப் பிணைந்து) தொடர்ந்து (தொடர்ச்சியாக) ஆங்கு (விளங்குகின்ற ஆகாயத்தில் இருக்கின்ற) ஒளி (ஒளியை)
பண்டு (ஆதிகாலத்திலிருந்தே இருக்கின்ற அந்த ஒளியை) கண்டு (கண்டு) ஓயும் (அந்த ஒளியின் நுணுக்கத்தை உணர்ந்தது என்னவென்றால்) பரமன் (பரம்பொருளாகிய இறைவனே) பரம் (அந்த பரம்) சுடர் (ஜோதியாகவும் இருக்கின்றான் என்பதே ஆகும்)
வண்டு (வண்டுகள்) கொண்டு (நறுமணமிக்க மலர்களில் உள்ள தேனை உண்டு) ஆடும் (களிப்பில் ஆடுவது போல அடியவர்களை தன் அமிழ்தத்தினை உண்டு பேரின்பத்தில் ஆடச் செய்கின்ற) வளர் (நீண்டு வளருகின்ற) சடை (பிண்ணிய சடையை) அண்ணலை (அணிந்து இருக்கின்ற தலைவனும் அடியவனுமாகிய இறைவனை)
கண்டு (தமக்குள் இருக்கும் ஜோதியாக கண்டு) கொண்டோர்க்கு (உணர்ந்து கொண்டவர்களுக்கு) இருள் (மாயையை) நீங்கி (நீங்கி) நின்றானே (இறைவன் எப்போதும் அருள் சக்தியாக நிற்கின்றான்).

விளக்கம்:

கண்டு கொண்டோம் இறைவியும் இறைவனும் பிண்ணிப் பிணைந்து தொடர்ச்சியாக விளங்குகின்ற ஆகாயத்தில் இருக்கின்ற ஒளியை. ஆதிகாலத்திலிருந்தே இருக்கின்ற அந்த ஒளியை கண்டு அந்த ஒளியின் நுணுக்கத்தை உணர்ந்தது என்னவென்றால் பரம்பொருளாகிய இறைவனே அந்த பரம் ஜோதியாகவும் இருக்கின்றான் என்பதே ஆகும். வண்டுகள் நறுமணமிக்க மலர்களில் உள்ள தேனை உண்டு களிப்பில் ஆடுவது போல அடியவர்களை தன் அமிழ்தத்தினை உண்டு பேரின்பத்தில் ஆடச் செய்கின்ற நீண்டு வளருகின்ற பிண்ணிய சடையை அணிந்து இருக்கின்ற தலைவனும் அடியவனுமாகிய இறைவனை தமக்குள் இருக்கும் ஜோதியாக கண்டு உணர்ந்து கொண்டவர்களுக்கு மாயையை நீங்கி இறைவன் எப்போதும் அருள் சக்தியாக நிற்கின்றான்.

பாடல் #1514

பாடல் #1514: ஐந்தாம் தந்திரம் – 17. சத்தி நிபாதம் (அருள் சக்தி மேலிருந்து கீழ் இறங்கி வருகின்ற தன்மை)

இருட்டறை மூலை யிருந்த குமரி
குருட்டுக் கிழவனைக் கூடல் குறித்துக்
குருட்டினை நீக்கிக் குணம்பல காட்டி
மருட்டி யவனை மணம்புணர்ந் தாளே.

திருமந்திர ஓலைச் சுவடி எழுத்துக்கள்:

இருடடறை மூலை யிருநத குமரி
குருடடுக கிழவனைக கூடல குறிததுக
குருடடினை நீககிக குணமபல காடடி
மருடடி யவனை மணமபுணரந தாளெ.

சுவடி எழுத்துக்களை பதம் பிரித்தது:

இருட்டு அறை மூலை இருந்த குமரி
குருட்டு கிழவனை கூடல் குறித்து
குருட்டினை நீங்கி குணம் பல காட்டி
மருட்டி அவனை மணம் புணர்ந்தாளே.

பதப்பொருள்:

இருட்டு (இருளில் இருக்கின்ற / மாயை எனும் இருளில் இருக்கின்ற) அறை (அறைக்குள் / உடம்பிற்குள்) மூலை (ஒரு மூலையில் / மூலாதாரத்தில்) இருந்த (வீற்றிருக்கின்ற) குமரி (ஒரு இளம் கன்னியானவள் / அருள் சக்தியானவள்)
குருட்டு (கண் தெரியாத குருடனாகிய / மாயை மறைத்து இருப்பதால் உண்மை தெரியாமல் இருக்கின்ற) கிழவனை (கிழவனோடு / பல பிறவி எடுத்த ஆன்மாவோடு) கூடல் (ஒன்றாக சேருவது) குறித்து (எனும் குறிக்கோளுடன் / எனும் அருள் கருணையுடன்)
குருட்டினை (அவனது குருட்டை / அந்த ஆன்மாவின் மாயையை) நீங்கி (நீக்கி) குணம் (நல்ல அழகுகளை / நன்மையான உண்மைகளை) பல (பல விதங்களில்) காட்டி (காண்பித்து / உணர வைத்து)
மருட்டி (அவளுடைய அழகில் மயங்க வைத்து / பேரின்பத்தில் ஆன்மாவை மயங்க வைத்து) அவனை (அந்த கிழவனோடு / பல பிறவி எடுத்த ஆன்மாவோடு) மணம் (திருமணம் புரிந்து / கலந்து நின்று) புணர்ந்தாளே (எப்போதும் அவனோடு சேர்ந்தே இருந்தாளே / எப்போதும் ஆன்மாவோடு சேர்ந்தே இருந்தாளே).

உவமை விளக்கம்:

இருளில் இருக்கின்ற அறைக்குள் ஒரு மூலையில் வீற்றிருக்கின்ற ஒரு இளம் கன்னியானவள் கண் தெரியாத குருடனாகிய கிழவனோடு ஒன்றாக சேருவது எனும் குறிக்கோளுடன் அவனது குருட்டை நீக்கி நல்ல அழகுகளை பல விதங்களில் காண்பித்து அவளுடைய அழகில் மயங்க வைத்து அந்த கிழவனோடு திருமணம் புரிந்து எப்போதும் அவனோடு சேர்ந்தே இருந்தாளே.

கருத்து விளக்கம்:

மாயை எனும் இருளில் இருக்கின்ற உடம்பிற்குள் மூலாதாரத்தில் வீற்றிருக்கின்ற அருள் சக்தியானவள் மாயை மறைத்து இருப்பதால் உண்மை தெரியாமல் இருக்கின்ற பல பிறவி எடுத்த ஆன்மாவோடு ஒன்றாக சேருவது எனும் அருள் கருணையுடன் அந்த ஆன்மாவின் மாயையை நீக்கி நன்மையான உண்மைகளை பல விதங்களில் உணர வைத்து பேரின்பத்தில் ஆன்மாவை மயங்க வைத்து பல பிறவி எடுத்த ஆன்மாவோடு கலந்து நின்று எப்போதும் ஆன்மாவோடு சேர்ந்தே இருந்தாளே.

பாடல் #1515

பாடல் #1515: ஐந்தாம் தந்திரம் – 17. சத்தி நிபாதம் (அருள் சக்தி மேலிருந்து கீழ் இறங்கி வருகின்ற தன்மை)

தீம்புன லான திகையது சிந்திக்கி
லாம்புன லாய்வறி வார்க்கமு தாய்நிற்குந்
தேம்புன லான தெளிவறி வார்கட்குக்
கோம்புன லாடிய கொல்லையு மாமே.

திருமந்திர ஓலைச் சுவடி எழுத்துக்கள்:

தீமபுன லான திகையது சிநதிககி
லாமபுன லாயவறி வாரககமு தாயநிறகுந
தெமபுன லான தெளிவறி வாரகடகுக
கொமபுன லாடிய கொலலையு மாமெ.

சுவடி எழுத்துக்களை பதம் பிரித்தது:

தீம் புனல் ஆன திகை அது சிந்திக்கில்
ஆம் புனல் ஆய் அறிவார்க்கு அமுதாய் நிற்கும்
தேம் புனல் ஆன தெளிவு அறிவார்கட்கு
ஓம் புனல் ஆடிய கொல்லையும் ஆமே.

பதப்பொருள்:

தீம் (நல்ல சுவையோடு இனிமையான / மூலாதார அக்னியில் இருக்கின்ற) புனல் (தண்ணீர் / அமிழ்தம்) ஆன (ஆனது) திகை (எந்த திசையில் இருக்கின்றது) அது (என்பதை) சிந்திக்கில் (சிந்தித்து பார்த்தால்)
ஆம் (மேலிருந்த வருகின்ற / சகஸ்ரதளத்தில் இருந்து வருகின்ற) புனல் (ஆற்றுத் தண்ணீர் / அமிழ்த நீர்) ஆய் (ஆகவே) அறிவார்க்கு (அதை அறிந்தவர்களுக்கு) அமுதாய் (நல்ல நீராக / நன்மை தரும் அமிழ்தமாக அதுவே) நிற்கும் (நிற்கும்)
தேம் (அப்போது சேர்ந்து இருக்கின்ற / சகஸ்ரதளத்திலிருந்து இறங்கி வந்து அன்னாக்கில் தங்கி இருக்கின்ற) புனல் (ஆற்றுத் தண்ணீர் / அமிழ்தம்) ஆன (ஆகிய) தெளிவு (கிணற்றில் / ஞானத்தை தெளிவாக)
அறிவார்கட்கு (சேமித்து வைக்கும் முறை அறிந்தவர்களுக்கு / அறிந்து உணர்ந்தவர்களுக்கு)
ஓம் (ஓடுகின்ற / அன்னாக்கிலிருந்து உடல் முழுவதும் பரவுகின்ற) புனல் (ஆற்றுத் தண்ணீரினால் / அமிழ்த நீரினால்) ஆடிய (பயிர்களுக்கு நீர்ப்பாசனம் செய்து / உடலுக்கு சக்தியும் பேரின்பமும் கொடுத்து) கொல்லையும் (விவசாய நிலத்தில் பயிர்களை வளர்க்கும் முறை / ஞானத்தை வளர்க்கின்ற முறை) ஆமே (அது ஆகும்).

உவமை விளக்கம்:

நல்ல சுவையோடு இனிமையான தண்ணீரானது எந்த திசையில் இருக்கின்றது என்பதை சிந்தித்து பார்த்தால் மேலிருந்த வருகின்ற ஆற்றுத் தண்ணீராகவே அதை அறிந்தவர்களுக்கு நல்ல நீராக அதுவே நிற்கும். அப்போது சேர்ந்து இருக்கின்ற ஆற்றுத் தண்ணீராகிய கிணற்றில் சேமித்து வைக்கும் முறை அறிந்தவர்களுக்கு ஓடுகின்ற ஆற்றுத் தண்ணீரினால் பயிர்களுக்கு நீர்ப்பாசனம் செய்து விவசாய நிலத்தில் பயிர்களை வளர்க்கும் முறை அதுவாகும்.

கருத்து விளக்கம்:

மூலாதார அக்னியில் இருக்கின்ற அமிழ்தமானது எந்த திசையில் இருக்கின்றது என்பதை சிந்தித்து பார்த்தால் சகஸ்ரதளத்தில் இருந்து வருகின்ற அமிழ்த நீராகவே அதை அறிந்தவர்களுக்கு நன்மை தரும் அமிழ்தமாக அதுவே நிற்கும். அப்போது சகஸ்ரதளத்திலிருந்து இறங்கி வந்து அன்னாக்கில் தங்கி இருக்கின்ற அமிழ்தமாகிய ஞானத்தை தெளிவாக அறிந்து உணர்ந்தவர்களுக்கு அன்னாக்கிலிருந்து உடல் முழுவதும் பரவுகின்ற அமிழ்த நீரினால் உடலுக்கு சக்தியும் பேரின்பமும் கொடுத்து ஞானத்தை வளர்க்கின்ற முறை அதுவாகும்.

பாடல் #1516

பாடல் #1516: ஐந்தாம் தந்திரம் – 17. சத்தி நிபாதம் (அருள் சக்தி மேலிருந்து கீழ் இறங்கி வருகின்ற தன்மை)

இருணீக்கி யெண்ணில் பிறவி கடத்தி
யருணீங்கா வண்ணமே யாதி யருளு
மருணீங்கா வானவர் கோனோடுங் கூடிப்
பொருணீங்கா வின்பம் புலம்பயில் தானே.

திருமந்திர ஓலைச் சுவடி எழுத்துக்கள்:

இருணீககி யெணணில பிறவி கடததி
யருணீஙகா வணணமெ யாதி யருளு
மருணீஙகா வானவர கொனொடுங கூடிப
பொருணீஙகா வினபம புலமபயில தானெ.

சுவடி எழுத்துக்களை பதம் பிரித்தது:

இருள் நீக்கி எண்ணில் பிறவி கடத்தி
அருள் நீங்கா வண்ணமே ஆதி அருளும்
மருள் நீங்கா வானவர் கோனோடும் கூடி
பொருள் நீங்கா இன்பம் புலம் பயில் தானே.

பதப்பொருள்:

இருள் (மாயையை) நீக்கி (நீக்கி விட்டு) எண்ணில் (தாம் எடுக்க வேண்டிய எண்ண முடியாத) பிறவி (பிறவிகளை) கடத்தி (அந்தந்த பிறவிகளை எடுக்காமலேயே கடந்து போகும் படி செய்து)
அருள் (இறையருளானது) நீங்கா (எப்போதும் தம்மை விட்டு நீங்கி விடாத) வண்ணமே (படியே) ஆதி (ஆதிப் பரம்பொருள்) அருளும் (அருளி)
மருள் (தனக்கென்று ஒரு பெயருடன் அகங்காரம்) நீங்கா (நீங்காமல் இருக்கின்ற) வானவர் (வானவர்களின்) கோனோடும் (அரசனாக இருக்கின்ற இறைவனோடு) கூடி (எப்போதும் சேர்ந்தே இருக்கும் படி செய்து)
பொருள் (என்ன வேண்டுமென்றாலும் அதை பெற்றுக் கொண்டே இருக்கின்ற நிலையில் இருந்து) நீங்கா (நீங்கி விடாத படி) இன்பம் (பேரின்பத்திலேயே) புலம் (இந்த உலகத்தில் தாம் இருக்கின்ற இடத்திலேயே) பயில் (தாம் செய்து கொண்டு இருக்கின்ற சாதகத்தை தொடர்ந்து செய்து கொண்டு இருக்கும் படி செய்து) தானே (அருளுகின்றது இறை சக்தி).

விளக்கம்:

மாயையை நீக்கி விட்டு தாம் எடுக்க வேண்டிய எண்ண முடியாத பிறவிகளை அந்தந்த பிறவிகளை எடுக்காமலேயே கடந்து போகும் படி செய்து, இறையருளானது எப்போதும் தம்மை விட்டு நீங்கி விடாத படியே ஆதிப் பரம்பொருள் அருளி, தனக்கென்று ஒரு பெயருடன் அகங்காரம் நீங்காமல் இருக்கின்ற வானவர்களின் அரசனாக இருக்கின்ற இறைவனோடு எப்போதும் சேர்ந்தே இருக்கும் படி செய்து, என்ன வேண்டுமென்றாலும் அதை பெற்றுக் கொண்டே இருக்கின்ற நிலையில் இருந்து நீங்கி விடாத படி பேரின்பத்திலேயே இந்த உலகத்தில் தாம் இருக்கின்ற இடத்திலேயே தாம் செய்து கொண்டு இருக்கின்ற சாதகத்தை தொடர்ந்து செய்து கொண்டு இருக்கும் படி செய்து அருளுகின்றது இறை சக்தி.

பாடல் #1517

பாடல் #1517: ஐந்தாம் தந்திரம் – 17. சத்தி நிபாதம் (அருள் சக்தி மேலிருந்து கீழ் இறங்கி வருகின்ற தன்மை)

இருள்சூ ழறையி லிருந்தது நாடில்
பொருள்சூழ் விளக்கது புக்கெரிந் தாப்போல்
மருள்சூழ் மயக்கத்து மாமலர் நந்தி
யருள்சூ ழிறைவனு மம்மையு மாமே.

திருமந்திர ஓலைச் சுவடி எழுத்துக்கள்:

இருளசூ ழறையி லிருநதது நாடில
பொருளசூழ விளககது புககெரிந தாபபொல
மருளசூழ மயககதது மாமலர நநதி
யருளசூ ழிறைவனு மமமையு மாமெ.

சுவடி எழுத்துக்களை பதம் பிரித்தது:

இருள் சூழ் அறையில் இருந்தது நாடில்
பொருள் சூழ் விளக்கு அது புக்கு எரிந்தால் போல்
மருள் சூழ் மயக்கத்து மா மலர் நந்தி
அருள் சூழ் இறைவனும் அம்மையும் ஆமே.

பதப்பொருள்:

இருள் (மாயையால்) சூழ் (சூழப் பட்டு இருக்கின்ற) அறையில் (அறையாகிய உடம்பிற்குள்) இருந்தது (மறைந்து இருக்கின்ற உண்மை பொருளை) நாடில் (தேடி அடைந்தால்)
பொருள் (இருண்ட அறையில் பொருள்கள்) சூழ் (சுற்றி இருப்பதை) விளக்கு (காண்பிக்கும் விளக்கு) அது (அது போலவே) புக்கு (மூலாதாரத்தில் இருக்கின்ற சோதியை) எரிந்தால் (சாதகத்தின் மூலம் விளக்கு ஏற்றி வைத்தது) போல் (போல எரிய செய்தால்)
மருள் (மாயை) சூழ் (சூழ்ந்த) மயக்கத்து (மயக்கத்தில் இதுவரை வெளிப்படாமல்) மா (இதயத் தாமரையாகிய மாபெரும்) மலர் (மலரில் வீற்றிருக்கின்ற) நந்தி (குருநாதராகிய இறைவன் வெளிப்பட்டு)
அருள் (அவரே அருள்) சூழ் (சூழ்ந்து இருக்கின்ற) இறைவனும் (தந்தையாகவும்) அம்மையும் (தாயாகவும்) ஆமே (இருப்பார்).

விளக்கம்:

மாயையால் சூழப் பட்டு இருக்கின்ற அறையாகிய உடம்பிற்குள் மறைந்து இருக்கின்ற உண்மை பொருளை தேடி அடைந்தால், இருண்ட அறையில் தம்மை சுற்றி இருக்கின்ற பொருள்களை காண்பிக்கும் விளக்கைப் போலவே மூலாதாரத்தில் இருக்கின்ற சோதியை சாதகத்தின் மூலம் ஏற்றி வைத்தால், மாயை சூழ்ந்த மயக்கத்தில் இதுவரை வெளிப்படாமல் இதயத் தாமரையாகிய மாபெரும் மலரில் வீற்றிருக்கின்ற குருநாதராகிய இறைவன் வெளிப்பட்டு அவரே அருள் சூழ்ந்து இருக்கின்ற தந்தையாகவும் தாயாகவும் இருப்பார்.

பாடல் #1512

பாடல் #1512: ஐந்தாம் தந்திரம் – 16. சாயுச்சியம் (இறைவனுடன் எப்போதும் சேர்ந்தே இருப்பது)

சைவச் சிவனுடன் சம்பந்த மாவது
சைவந் தனையறிந் தேசிவஞ் சாருதல்
சைவச் சிவந்தன்னைச் சாராமல் நீவுதல்
சைவச் சிவானந்தஞ் சாயுச்சிய மாமே.

திருமந்திர ஓலைச் சுவடி எழுத்துக்கள்:

சைவச சிவனுடன சமபநத மாவது
சைவந தனையறிந தெசிவஞ சாருதல
சைவச சிவநதனனைச சாராமல நீவுதல
சைவச சிவானநதஞ சாயுசசிய மாமெ.

சுவடி எழுத்துக்களை பதம் பிரித்தது:

சைவ சிவனுடன் சம்பந்தம் ஆவது
சைவம் தனை அறிந்தே சிவம் சாருதல்
சைவ சிவம் தன்னை சாராமல் நீவுதல்
சைவ சிவ ஆனந்தம் சாயுச்சியம் ஆமே.

பதப்பொருள்:

சைவ (சைவம் என்று அறியப்படுகின்ற தர்மத்தில்) சிவனுடன் (இறைவனுடன்) சம்பந்தம் (நெருங்கிய உறவினர் போல) ஆவது (தாமும் ஆவது சாலோகம் எனும் முதல் நிலையாகும்)
சைவம் (இந்த நிலையை அடைவதற்கு சைவம் என்று அறியப்படுகின்ற தர்மத்தின்) தனை (வழி முறையின் மூலம்) அறிந்தே (இறைவனை அறிந்து கொண்டு) சிவம் (இறைவனை) சாருதல் (மிகவும் நெருங்கி அவரையே சார்ந்து இருப்பது சாமீபம் எனும் இரண்டாவது நிலையாகும்)
சைவ (சைவம் என்று அறியப்படுகின்ற தர்மத்தில்) சிவம் (சிவப் பரம்பொருளை அறிந்து அடைந்த பிறகு) தன்னை (தாம் எனும் எண்ணத்தை) சாராமல் (சார்ந்து இருப்பதை) நீவுதல் (நீக்கி விட்டு தாமே சிவமாக இருப்பதை உணர்ந்து சிவ உருவத்திலேயே இருப்பது சாரூபம் எனும் மூன்றாவது நிலையாகும்)
சைவ (சைவம் என்று அறியப்படுகின்ற தர்மத்தின் பயனால்) சிவ (சிவப் பரம்பொருளின்) ஆனந்தம் (மேலான பேரின்பத்தை பெற்று அதிலேயே மூழ்கி) சாயுச்சியம் (இறைவனுடனே எப்போதும் சேர்ந்தே) ஆமே (இருப்பது சாயுச்சியம் எனும் நான்காவது நிலையாகும்).

விளக்கம்:

சைவம் என்று அறியப்படுகின்ற தர்மத்தில் இறைவனுடன் நெருங்கிய உறவினர் போல தாமும் ஆவது சாலோகம் எனும் முதல் நிலையாகும். இந்த நிலையை அடைவதற்கு அந்த வழி முறையின் மூலம் இறைவனை அறிந்து கொண்டு இறைவனை மிகவும் நெருங்கி அவரையே சார்ந்து இருப்பது சாமீபம் எனும் இரண்டாவது நிலையாகும். அந்த தர்மத்திலேயே சிவப் பரம்பொருளை அறிந்து அடைந்த பிறகு தாம் எனும் எண்ணத்தை சார்ந்து இருப்பதை நீக்கி விட்டு தாமே சிவமாக இருப்பதை உணர்ந்து சிவ உருவத்திலேயே இருப்பது சாரூபம் எனும் மூன்றாவது நிலையாகும். அந்த தர்மத்தின் பயனால் சிவப் பரம்பொருளின் மேலான பேரின்பத்தை பெற்று அதிலேயே மூழ்கி இறைவனுடனே எப்போதும் சேர்ந்தே இருப்பது சாயுச்சியம் எனும் நான்காவது நிலையாகும்.

பாடல் #1513

பாடல் #1513: ஐந்தாம் தந்திரம் – 16. சாயுச்சியம் (இறைவனுடன் எப்போதும் சேர்ந்தே இருப்பது)

சாயுச் சியஞ்சாக் கிராதீதஞ் சாருதல்
சாயுச் சியமுப சாந்தத்துத் தங்குதல்
சாயுச் சியஞ்சிவ மாதல் முடிவிலாச்
சாயுச் சியமனத் தானந்த சத்தியே.

திருமந்திர ஓலைச் சுவடி எழுத்துக்கள்:

சாயுச சியஞசாக கிராதீதஞ சாருதல
சாயுச சியமுப சாநதததுத தஙகுதல
சாயுச சியஞசிவ மாதல முடிவிலாச
சாயுச சியமனத தானநத சததியெ.

சுவடி எழுத்துக்களை பதம் பிரித்தது:

சாயுச்சியம் சாக்கிர ஆதீதம் சாருதல்
சாயுச்சியம் உப சாந்தத்து தங்குதல்
சாயுச்சியம் சிவம் ஆதல் முடிவு இலா
சாயுச்சியம் மனத்து ஆனந்த சத்தியே.

பதப்பொருள்:

சாயுச்சியம் (இறைவனுடன் எப்போதும் சேர்ந்தே இருக்கின்ற நிலையானது) சாக்கிர (இறைவனுடன் இலயித்து இருக்கின்ற ஆழ் நிலையில் மூழ்கி இருந்தாலும்) ஆதீதம் (நினைவு உலகத்திலும்) சாருதல் (விழிப்பு நிலையில் இருப்பது சாலோகம் எனும் முதல் நிலை ஆகும்)
சாயுச்சியம் (இறைவனுடன் எப்போதும் சேர்ந்தே இருக்கின்ற நிலையானது) உப (அதற்கு உதவுகின்ற) சாந்தத்து (பேரமைதி எனும் நிலையிலேயே) தங்குதல் (தங்கி இருப்பது சாமீபம் எனும் இரண்டாம் நிலை ஆகும்)
சாயுச்சியம் (இறைவனுடன் எப்போதும் சேர்ந்தே இருக்கின்ற நிலையானது) சிவம் (தாமே சிவமாக) ஆதல் (ஆகி இறைவனின்) முடிவு (எல்லை) இலா (இல்லாத ஒளி உருவத்தை பெற்று இருப்பது சாரூபம் எனும் மூன்றாவது நிலை ஆகும்)
சாயுச்சியம் (இறைவனுடன் எப்போதும் சேர்ந்தே இருக்கின்ற நிலையானது) மனத்து (மனதிற்குள்) ஆனந்த (இறைவனின் பேரின்பத்தில் மூழ்கி இருந்து) சத்தியே (அவனின் அளவில்லாத சக்தியை அனுபவித்துக் கொண்டே இருப்பது சாயுச்சியம் எனும் நான்காம் நிலை ஆகும்).

விளக்கம்:

இறைவனுடன் எப்போதும் சேர்ந்தே இருக்கின்ற நிலையானது இறைவனுடன் இலயித்து இருக்கின்ற ஆழ் நிலையில் மூழ்கி இருந்தாலும் நினைவு உலகத்திலும் விழிப்பு நிலையில் இருப்பது சாலோகம் எனும் முதல் நிலை ஆகும். இந்த நிலைக்கு உதவுகின்ற பேரமைதி எனும் நிலையிலேயே தங்கி இருப்பது சாமீபம் எனும் இரண்டாம் நிலை ஆகும். இந்த நிலையில் தாமே சிவமாக ஆகி இறைவனின் எல்லை இல்லாத ஒளி உருவத்தை பெற்று இருப்பது சாரூபம் எனும் மூன்றாவது நிலை ஆகும். அந்த நிலையில் மனதிற்குள் இறைவனின் பேரின்பத்தில் மூழ்கி இருந்து அவனின் அளவில்லாத சக்தியை அனுபவித்துக் கொண்டே இருப்பது சாயுச்சியம் எனும் நான்காம் நிலை ஆகும்.

பாடல் #1510

பாடல் #1510: ஐந்தாம் தந்திரம் – 15. சாரூபம் (இறைவன் இருக்கின்ற வடிவத்திலேயே இருந்து அவருக்கானதை ஏற்றுக் கொள்வது)

தங்கிய சாரூபந் தானெட்டாம் யோகமாந்
தங்குஞ் சன்மார்கந் தனிலன்றிக் கைகூடா
வங்கத் துடல்சித்த சாதன ராகுவ
ரிங்கிவ ராகவிழி வற்ற யோகமே.

திருமந்திர ஓலைச் சுவடி எழுத்துக்கள்:

தஙகிய சாரூபந தானெடடாம யொகமாந
தஙகுஞ சனமாரகந தனிலனறிக கைகூடா
வஙகத துடலசிதத சாதன ராகுவ
ரிஙகிவ ராகவிழி வறற யொகமெ.

சுவடி எழுத்துக்களை பதம் பிரித்தது:

தங்கிய சாரூபம் தான் எட்டாம் யோகம் ஆம்
தங்கும் சன் மார்கம் தனில் அன்றி கை கூடா
அங்கத்து உடல் சித்த சாதனர் ஆகுவர்
இங்கு இவர் ஆக இழிவு அற்ற யோகமே.

பதப்பொருள்:

தங்கிய (நிலை பெற்ற) சாரூபம் (இறை உருவம் என்பது) தான் (சாதகர்கள்) எட்டாம் (அட்டாங்க யோகத்தில் எட்டாவது) யோகம் (யோகமாகிய) ஆம் (சமாதி நிலையில் கிடைப்பதாகும்)
தங்கும் (நிலை பெற்ற) சன் (உண்மை) மார்கம் (வழி முறையாக இருக்கின்ற) தனில் (இறைவனை அடைகின்ற ஞான வழிமுறை) அன்றி (அல்லாமல் வேறு எதனாலும்) கை (சாதகர்களுக்கு) கூடா (இந்த சமாதி நிலை கிடைக்காது)
அங்கத்து (இந்த சமாதி நிலையை அடைந்த சாதகர்களின் உறுப்புகள் இருக்கின்ற) உடல் (உடல் முழுவதும்) சித்த (சித்தமாகிய எண்ணத்தை இறைவனையே நினைத்துக் கொண்டு இருக்கின்ற) சாதனர் (சாதகராக) ஆகுவர் (ஆகி விடுவார்)
இங்கு (இதன் பயனால் இந்த உலகத்திலேயே) இவர் (இந்த சாதகர்) ஆக (தாமே) இழிவு (ஒரு குற்றமும்) அற்ற (இல்லாத தூய்மையான) யோகமே (யோகத்தின் வடிவமாக வீற்றிருப்பார்).

விளக்கம்:

நிலை பெற்ற இறை உருவம் என்பது சாதகர்கள் அட்டாங்க யோகத்தில் எட்டாவது யோகமாகிய சமாதி நிலையில் கிடைப்பதாகும். நிலை பெற்ற உண்மை வழி முறையாக இருக்கின்ற இறைவனை அடைகின்ற ஞான வழிமுறை அல்லாமல் வேறு எதனாலும் சாதகர்களுக்கு இந்த சமாதி நிலை கிடைக்காது. இந்த சமாதி நிலையை அடைந்த சாதகர்களின் உடலில் உள்ள அனைத்து உறுப்புகளும் இறைவனையே நினைத்து செயலாற்றிக் கொண்டு இருக்கின்ற சித்த நிலை பெற்ற சாதகராக ஆகி விடுவார். இதன் பயனால் இந்த உலகத்திலேயே இந்த சாதகர் தாமே ஒரு குற்றமும் இல்லாத தூய்மையான யோகத்தின் வடிவமாக வீற்றிருப்பார்.