பாடல் #1693

பாடல் #1693: ஆறாம் தந்திரம் – 14. பக்குவன் (இறைவனை அறிவதற்கான மன முதிர்ச்சியை பெற்றவர்கள்)

கொள்ளினு நல்ல குருவினைக் கொள்ளுக
வுள்ள பொருளுட லாவி யுடனீய்க
எள்ளத் தனையு மிடைவிடா தேநின்று
தெள்ளி யறியச் சிவபதந் தானே.

திருமந்திர ஓலைச் சுவடி எழுத்துக்கள்:

கொளளினு நலல குருவினைக கொளளுக
வுளள பொருளுட லாவி யுடனீயக
எளளத தனையு மிடைவிடா தெநினறு
தெளளி யறிய சிவபதந தானெ.

சுவடி எழுத்துக்களை பதம் பிரித்தது:

கொள்ளினும் நல்ல குருவினை கொள்ளுக
உள்ளம் பொருள் உடல் ஆவி உடன் ஈய்க
எள் அத் தனையும் இடை விடாதே நின்று
தெள்ளி அறிய சிவ பதம் தானே.

பதப்பொருள்:

கொள்ளினும் (ஏற்றுக் கொண்டாலும்) நல்ல (ஒரு நல்ல) குருவினை (குருவை) கொள்ளுக (தேடி ஆராய்ந்து ஏற்றுக் கொள்ளுங்கள்)
உள்ளம் (உங்களுடைய உள்ளம்) பொருள் (பொருளாகிய ஆன்மா) உடல் (உடல்) ஆவி (ஆவியாகிய உயிர்) உடன் (ஆகிய நான்கும் சேர்ந்து) ஈய்க (குருவிற்கே உடமையாக கொடுத்து சரணாகதியாகி விடுங்கள்)
எள் (எள்) அத் (அதனுடைய சிறிய) தனையும் (அளவிற்கு கூட) இடை (சிறிதளவும் மனம் தவற) விடாதே (விடாமல்) நின்று (குருவிடமே சரணாகதியாக நின்று)
தெள்ளி (குருவின் அருளால் உண்மை ஞானத்தை தெளிவாக) அறிய (அறிந்து கொண்டால்) சிவ (இறைவனின்) பதம் (திருவடியை) தானே (நீங்கள் அடையலாம்).

விளக்கம்:

ஏற்றுக் கொண்டாலும் ஒரு நல்ல குருவை தேடி ஆராய்ந்து ஏற்றுக் கொள்ளுங்கள். உங்களுடைய உள்ளம் பொருளாகிய ஆன்மா உடல் ஆவியாகிய உயிர் ஆகிய நான்கும் சேர்ந்து குருவிற்கே உடமையாக கொடுத்து சரணாகதியாகி விடுங்கள். எள்ளின் அளவிற்கு கூட சிறிதளவும் மனம் தவற விடாமல் குருவிடமே சரணாகதியாக நின்று குருவின் அருளால் உண்மை ஞானத்தை தெளிவாக அறிந்து கொண்டால் இறைவனின் திருவடியை நீங்கள் அடையலாம்.

பாடல் #1694

பாடல் #1694: ஆறாம் தந்திரம் – 14. பக்குவன் (இறைவனை அறிவதற்கான மன முதிர்ச்சியை பெற்றவர்கள்)

சோதி விசாகந் தொடர்ந்திருந் தேள்நண்டு
வோதிய நாளே யுணர்வது தானென்று
நீதியு ணீர்மை நினைந்தவர்க் கல்லது
வாதியு மேது மறியகி லானே.

திருமந்திர ஓலைச் சுவடி எழுத்துக்கள்:

சொதி விசாகந தொடரநதிருந தெளநணடு
வொதிய நாளெ யுணரவது தானெனறு
நீதியு ணீரமை நினைநதவரக கலலது
வாதியு மெது மறியகி லானெ.

சுவடி எழுத்துக்களை பதம் பிரித்தது:

சோதி விசாகம் தொடர்ந்து இரும் தேள் நண்டு
ஓதிய நாளே உணர்வது தான் என்று
நீதி உள் நீர்மை நினைந்தவர்க்கு அல்லது
ஆதியும் ஏதும் அறிய கிலானே.

பதப்பொருள்:

சோதி (பௌர்ணமி அன்று) விசாகம் (விசாக நட்சத்திரம் வருகின்ற நாளில் இருந்து) தொடர்ந்து (ஆரம்பித்து) இரும் (அடுத்து வருகின்ற) தேள் (விருச்சிக இராசியிலிருந்து) நண்டு (கடக இராசி வரை உள்ள நாள்களில்)
ஓதிய (குருவிடமிருந்து பெற்ற மந்திரத்தை ஓதிக் கொண்டு இருந்தால்) நாளே (ஒரு நாளில்) உணர்வது (உணர்ந்து கொள்ள முடியும்) தான் (தாமாக இருப்பது) என்று (இறைவனே என்று)
நீதி (அதன் பிறகு இதுவரை தாம் செய்கின்ற அனைத்து செயல்களுக்கு) உள் (உள்ளும்) நீர்மை (இறைவனே இருந்து செய்கின்றான் என்பதை உணர்ந்து தான் என்கின்ற தன்மை) நினைந்தவர்க்கு (இல்லாமல் இறைவனை நினைக்க முடிந்தவர்களைத்) அல்லது (தவிர வேறு யாருக்கும்)
ஆதியும் (இறைவன் முதலாகிய) ஏதும் (அனைத்து உண்மைகளையும்) அறிய (அறிந்து கொள்ளுவது) கிலானே (இயலாது).

விளக்கம்:

பௌர்ணமி அன்று விசாக நட்சத்திரம் வருகின்ற நாளில் இருந்து ஆரம்பித்து அடுத்து வருகின்ற விருச்சிக இராசியிலிருந்து கடக இராசி வரை உள்ள நாள்களில் குருவிடமிருந்து பெற்ற மந்திரத்தை ஓதிக் கொண்டு இருந்தால் ஒரு நாளில் தாமாக இருப்பது இறைவனே என்று உணர்ந்து கொள்ள முடியும். அதன் பிறகு இதுவரை தாம் செய்கின்ற அனைத்து செயல்களுக்கு உள்ளேயும் இறைவனே இருந்து செய்கின்றான் என்பதை உணர்ந்து தான் என்கின்ற தன்மை இல்லாமல் இறைவனை நினைக்க முடிந்தவர்களைத் தவிர வேறு யாருக்கும் இறைவன் முதலாகிய அனைத்து உண்மைகளையும் அறிந்து கொள்ளுவது இயலாது.

பாடல் #1695

பாடல் #1695: ஆறாம் தந்திரம் – 14. பக்குவன் (இறைவனை அறிவதற்கான மன முதிர்ச்சியை பெற்றவர்கள்)

தொழிலார மாமணி தூயான சிந்தை
யெழிலா ரிறைவ னிடங்கொண்ட போத
வழலார் விறகாம் வினையது போகக்
கழலார் திருவடி கண்டரு ளாமே.

திருமந்திர ஓலைச் சுவடி எழுத்துக்கள்:

தொழிலார மாமணி தூயான சிநதை
யெழிலா ரிறைவ னிடஙகொணட பொத
வழலார விறகாம வினையது பொகக
கழலார திருவடி கணடரு ளாமெ.

சுவடி எழுத்துக்களை பதம் பிரித்தது:

தொழில் ஆர மா மணி தூய் ஆன சிந்தை
எழில் ஆர் இறைவன் இடம் கொண்ட போதம்
அழல் ஆர் விறகு ஆம் வினை அது போக
கழல் ஆர் திரு அடி கண்டு அருள் ஆமே.

பதப்பொருள்:

தொழில் (இறைவனை அடைவதை மட்டுமே குறிக்கோளாக கொண்டு செய்கின்ற சாதகத்தில்) ஆர (முழுமை பெற வேண்டுமென்றால்) மா (மாபெரும்) மணி (மணியாக இருக்கின்ற இறைவனின் மேல் தமது சிந்தனைகளை வைத்து அவனருளால்) தூய் (தூய்மையாக) ஆன (ஆகி விட்ட) சிந்தை (சிந்தனையோடு)
எழில் (பேரழகு) ஆர் (நிறைந்து இருக்கின்ற) இறைவன் (இறைவன்) இடம் (வீற்று) கொண்ட (இருக்கின்ற) போதம் (குருவிடமிருந்து தாம் பெற்ற போதனைகளை கடை பிடித்தால்)
அழல் (நெருப்பில்) ஆர் (மூடிய) விறகு (விறகு கட்டையும் எரிந்து நெருப்பாகவே) ஆம் (ஆகி விடுவது போல) வினை (தம்முடைய வினைகள்) அது (அனைத்தும்) போக (தம்மை விட்டு விலகி அழிந்து போய் விடும்)
கழல் (அதன் பிறகு சிலம்புகளை அணிந்து) ஆர் (பேரழகோடு இருக்கும்) திரு (இறைவனின் திரு) அடி (அடிகளை) கண்டு (தரிசித்து) அருள் (அவனது அருளை) ஆமே (பெறலாம்).

விளக்கம்:

இறைவனை அடைவதை மட்டுமே குறிக்கோளாக கொண்டு செய்கின்ற சாதகத்தில் முழுமை பெற வேண்டுமென்றால், மாபெரும் மணியாக இருக்கின்ற இறைவனின் மேல் தமது சிந்தனைகளை வைத்து அவனருளால் தூய்மையாக ஆகி விட்ட சிந்தனையோடு பேரழகு நிறைந்து இருக்கின்ற இறைவன் வீற்றிருக்கின்ற குருவிடமிருந்து தாம் பெற்ற போதனைகளை கடை பிடித்தால், நெருப்பில் மூடிய விறகு கட்டையும் எரிந்து நெருப்பாகவே ஆகி விடுவது போல தம்முடைய வினைகள் அனைத்தும் தம்மை விட்டு விலகி அழிந்து போய் விடும். அதன் பிறகு சிலம்புகளை அணிந்து பேரழகோடு இருக்கும் இறைவனின் திருவடிகளை தரிசித்து அவனது அருளை பெறலாம்.

பாடல் #1696

பாடல் #1696: ஆறாம் தந்திரம் – 14. பக்குவன் (இறைவனை அறிவதற்கான மன முதிர்ச்சியை பெற்றவர்கள்)

சாத்திக னாய்ப்பல தத்துவந் தானுன்னி
யாத்திக வேதநெறி தோற்ற மாகியே
யார்த்த பிறவியி னஞ்சி யறனெறி
சாத்தவல் லானவனே சற்சீட னாமே.

திருமந்திர ஓலைச் சுவடி எழுத்துக்கள்:

சாததிக னாயபபல தததுவந தானுனனி
யாததிக வெதநெறி தொறற மாகியெ
யாரதத பிறவியி னஞசி யறனெறி
சாததவல லானவனெ சறசீட னாமெ.

சுவடி எழுத்துக்களை பதம் பிரித்தது:

சாத்திகன் ஆய் பல தத்துவம் தான் உன்னி
ஆத்திக வேத நெறி தோற்றம் ஆகியே
ஆர்த்த பிறவியின் அஞ்சி அற நெறி
சாத்த வல்லான் அவனே சற் சீடன் ஆமே.

பதப்பொருள்:

சாத்திகன் (நன்மை தீமை எது நடந்தாலும் அதனால் பாதிக்கப் படாமல் சாத்வீக) ஆய் (குணத்தோடு) பல (குருநாதர் அருளிய பல) தத்துவம் (தத்துவங்களை) தான் (தனது) உன்னி (மனதிற்குள் வைத்து நினைத்து தியானித்து)
ஆத்திக (இறைவன் உண்டு என்று நம்பி அவனை அடைவதை மட்டுமே குறிக்கோளாக கொண்டு) வேத (அதற்காக வேதம் சொல்லுகின்ற) நெறி (வழிமுறைக்கான) தோற்றம் (தோற்றமாகிய தவ வேடமாகவே) ஆகியே (தாம் ஆகி)
ஆர்த்த (வினைகளின் பயனால் கிடைக்கப் பெற்ற இந்த) பிறவியின் (பிறவிக்கும் இனி எடுக்கப் போகின்ற பிறவிகளுக்கும்) அஞ்சி (பயந்து) அற (இனி பிறவியே எடுக்காமல் இருப்பதற்கு வேண்டிய தர்மத்தின்) நெறி (வழிமுறையை கடை பிடித்து)
சாத்த (தமது ஆசைகள் பற்றுக்கள் அனைத்தையும் குருவிடம் சரணடைந்து சமர்ப்பிக்க) வல்லான் (முடிந்தவன் எவனோ) அவனே (அவனே) சற் (சிறந்த உண்மையான) சீடன் (சீடன்) ஆமே (ஆவான்).

விளக்கம்:

நன்மை தீமை எது நடந்தாலும் அதனால் பாதிக்கப் படாமல் சாத்வீக (சாந்தம் / அமைதி) குணத்தோடு குருநாதர் அருளிய பல தத்துவங்களை தனது மனதிற்குள் வைத்து நினைத்து தியானித்து, இறைவன் உண்டு என்று நம்பி அவனை அடைவதை மட்டுமே குறிக்கோளாக கொண்டு அதற்காக வேதம் சொல்லுகின்ற வழிமுறைக்கான தோற்றமாகிய தவ வேடமாகவே தாம் ஆகி, வினைகளின் பயனால் கிடைக்கப் பெற்ற இந்த பிறவிக்கும் இனி எடுக்கப் போகின்ற பிறவிகளுக்கும் பயந்து இனி பிறவியே எடுக்காமல் இருப்பதற்கு வேண்டிய தர்மத்தின் வழிமுறையை கடை பிடித்து, தமது ஆசைகள் பற்றுக்கள் அனைத்தையும் குருவிடம் சரணடைந்து சமர்ப்பிக்க முடிந்தவன் எவனோ அவனே சிறந்த உண்மையான சீடன் ஆவான்.

பாடல் #1697

பாடல் #1697: ஆறாம் தந்திரம் – 14. பக்குவன் (இறைவனை அறிவதற்கான மன முதிர்ச்சியை பெற்றவர்கள்)

சத்து மசத்துமெவ் வாறெனத் தானுன்னிச்
சித்தை யுருக்கிச் சிவனருள் கைகாட்டப்
பத்தியில் ஞானம் பெறப்பணிந் தானந்தச்
சத்தியி லிச்சை தருவோன்சற் சீடனே.

திருமந்திர ஓலைச் சுவடி எழுத்துக்கள்:

சதது மசததுமெவ வாறெனத தானுனனிச
சிததை யுருககிச சிவனருள கைகாடடப
பததியில ஞானம பெறபபணிந தானநதச
சததியி லிசசை தருவொனசற சீடனெ.

சுவடி எழுத்துக்களை பதம் பிரித்தது:

சத்தும் அசத்தும் எவ்வாறு என தான் உன்னி
சித்தை உருக்கி சிவன் அருள் கை காட்ட
பத்தியில் ஞானம் பெற பணிந்து ஆனந்த
சத்தியில் இச்சை தருவோன் சற் சீடனே.

பதப்பொருள்:

சத்தும் (நிலையானதும்) அசத்தும் (நிலை இல்லாததும்) எவ்வாறு (எவ்வாறு இருக்கின்றது) என (என்பதை) தான் (தனக்குள்ளேயே) உன்னி (ஆராய்ந்து அறிந்து நிலையான இறைவனை உணர்ந்து)
சித்தை (அவன் மேல் உண்மையான அன்பினால்) உருக்கி (உருகும் போது) சிவன் (இறைவன்) அருள் (தனது திருவருளால்) கை (ஒரு உண்மையான குருவினை) காட்ட (காட்டி அருள)
பத்தியில் (அந்த குருவின் மீது கொண்ட பக்தியின் மூலம்) ஞானம் (உண்மை ஞானத்தை) பெற (பெறுவதற்கு) பணிந்து (அவரது திருவடிகளை பணிந்து) ஆனந்த (குருவின் அருளால் கிடைக்கின்ற பேரானந்த)
சத்தியில் (சக்தியே) இச்சை (வேண்டும் என்று) தருவோன் (தன்னையே முழுவதுமாக குருவிடம் ஒப்படைத்து தருபவனே) சற் (உண்மையான) சீடனே (சீடன் ஆவான்).

விளக்கம்:

நிலையானதும் நிலை இல்லாததும் எவ்வாறு இருக்கின்றது என்பதை தனக்குள்ளேயே ஆராய்ந்து அறிந்து, நிலையான இறைவனை உணர்ந்து அவன் மேல் உண்மையான அன்பினால் உருகும் போது, இறைவன் தனது திருவருளால் ஒரு உண்மையான குருவினை காட்டி அருளுவான். அப்படி இறைவன் காட்டி அருளிய குருவின் மீது கொண்ட பக்தியின் மூலம் உண்மை ஞானத்தை பெறுவதற்கு அவரது திருவடிகளை பணிந்து, அந்த குருவின் அருளால் கிடைக்கின்ற பேரானந்த சக்தியே வேண்டும் என்று தன்னையே முழுவதுமாக குருவிடம் ஒப்படைத்து தருபவனே உண்மையான சீடன் ஆவான்.

பாடல் #1698

பாடல் #1698: ஆறாம் தந்திரம் – 14. பக்குவன் (இறைவனை அறிவதற்கான மன முதிர்ச்சியை பெற்றவர்கள்)

அடிவைத் தருளுதி யாசானின் றென்னாய்
வடிவைத்த மாமுடி மாயாப் பிறவி
யடிவைத்த காய வருட்சத்தி யாலே
யடிபெற்ற ஞானத்த னாசற்று ளானே.

திருமந்திர ஓலைச் சுவடி எழுத்துக்கள்:

அடிவைத தருளுதி யாசானின றெனனாய
வடிவைதத மாமுடி மாயாப பிறவி
யடிவைதத காய வருடசததி யாலெ
யடிபெறற ஞானதத னாசறறு ளானெ.

சுவடி எழுத்துக்களை பதம் பிரித்தது:

அடி வைத்து அருளுதி ஆசான் நின்று என் ஆய்
அடி வைத்த மா முடி மாயா பிறவி
அடி வைத்த காய அருள் சத்தி ஆலே
அடி பெற்ற ஞானத்தன் ஆசு அற்று உளானே.

பதப்பொருள்:

அடி (தங்களின் திருவடியை) வைத்து (என் தலை மீது வைத்து) அருளுதி (அருளுங்கள்) ஆசான் (குருநாதரே) நின்று (என்று வேண்டி நிற்கின்ற) என் (தனது) ஆய் (உடல் பொருள் ஆவியெல்லாம் குருவிற்கே உடமையாக்கிய சீடனின்)
அடி (வேண்டுகோளுக்கு இணங்கி அதன் படியே திருவடியை) வைத்த (வைத்த) மா (மாபெரும்) முடி (தலைவனாகிய இறைவனாகவே இருக்கின்ற குருவின் திருவருளால்) மாயா (மாயையாகிய) பிறவி (பிறவி நீங்கப் பெற்று)
அடி (அவரின் திருவடியை) வைத்த (வைத்த) காய (சீடனின் உடல்) அருள் (இறைவனது திருவருள்) சத்தி (சக்தியின்) ஆலே (மூலம் முழுமையடையும் போது)
அடி (குருவின் திருவடியினால்) பெற்ற (பெற்ற) ஞானத்தன் (ஞானத்தினால் உண்மை ஞானியாகி) ஆசு (ஒரு குற்றமும்) அற்று (இல்லாமல்) உளானே (இருப்பவனே உண்மையான சீடன் ஆவான்).

விளக்கம்:

தங்களின் திருவடியை என் தலை மீது வைத்து அருளுங்கள் குருநாதரே என்று வேண்டி நிற்கின்ற, தனது உடல் பொருள் ஆவியெல்லாம் குருவிற்கே உடமையாக்கிய சீடனின் வேண்டுகோளுக்கு இணங்கி, அதன் படியே திருவடியை வைத்த மாபெரும் தலைவனாகிய இறைவனாகவே இருக்கின்ற குருவின் திருவருளால் மாயையாகிய பிறவி நீங்கப் பெற்று, அவரின் திருவடியை வைத்த சீடனின் உடல் இறைவனது திருவருள் சக்தியின் மூலம் முழுமையடையும் போது, குருவின் திருவடியினால் பெற்ற ஞானத்தினால் உண்மை ஞானியாகி, ஒரு குற்றமும் இல்லாமல் இருப்பவனே உண்மையான சீடன் ஆவான்.

பாடல் #1699

பாடல் #1699: ஆறாம் தந்திரம் – 14. பக்குவன் (இறைவனை அறிவதற்கான மன முதிர்ச்சியை பெற்றவர்கள்)

சீராரு ஞானத்தி னிச்சை செலச்செல
வாராத காதல் குருபரன் பாலாகச்
சாராத சாதக நான்குந்தன் பாலுற்றா
ராராயு ஞானத்த னாமடிவைக் கவே.

திருமந்திர ஓலைச் சுவடி எழுத்துக்கள்:

சீராரு ஞானததி னிசசை செலசசெல
வாராத காதல குருபரன பாலாகச
சாராத சாதக நானகுநதன பாலுறறா
ராராயு ஞானதத னாமடிவைக கவெ.

சுவடி எழுத்துக்களை பதம் பிரித்தது:

சீர் ஆரும் ஞானத்தின் இச்சை செல செல
வாராத காதல் குரு பரன் பால் ஆக
சாராத சாதக நான்கும் தன் பால் உற்றார்
ஆராயும் ஞானத்தன் ஆம் அடி வைக்கவே.

பதப்பொருள்:

சீர் (சீரும் சிறப்பும்) ஆரும் (மிகுந்து இருக்கின்ற) ஞானத்தின் (உண்மையான ஞானத்தை பெற்றதால்) இச்சை (உலக பற்றுக்களின் மேல் இருந்த ஆசைகள்) செல (விலகிப் போக) செல (விலகிப் போக)
வாராத (அவற்றின் மேல் இனி வராத) காதல் (பற்றானது) குரு (குருநாதர்) பரன் (இறைநிலையில் இருக்கின்றவரின்) பால் (மேல்) ஆக (கூடி வர)
சாராத (இதுவரை தமது கைக்கு சரிவர கிடைக்காத) சாதக (சாதகங்கள்) நான்கும் (சாந்தி, தாந்தி, உபாதனை, தீட்சை ஆகிய நான்கும்) தன் (தமது) பால் (கைவசப் படும்படி) உற்றார் (பேறு பெற்று)
ஆராயும் (அக புற ஆராய்ச்சியின் மூலம்) ஞானத்தன் (ஞானத்தின் உச்ச நிலைக்கு சென்று கொண்டே இருப்பார்) ஆம் (சாதகர்) அடி (தமது தலையின் மேல் குருநாதரின் திருவடிகள்) வைக்கவே (வைத்த பொழுதிலிருந்து).

விளக்கம்:

பாடல் #1698 இல் உள்ளபடி குருவின் திருவடியினால் பெற்ற ஞானத்தினால் உண்மை ஞானியாகிய சாதகரிடம் இதுவரை உலக பற்றுக்களின் மேல் இருந்த ஆசைகள் விலகிப் போக விலகிப் போக அவற்றின் மேல் இனி பற்று வராது. அந்த பற்றானது இறைநிலையில் இருக்கின்ற தமது குருநாதரின் மேலேயே அதிகமாக கூடி வரும். அதன் பிறகு இதுவரை அவரது கைக்கு சரிவர கிடைக்காத சாந்தி, தாந்தி, உபாதனை, தீட்சை ஆகிய நான்கு விதமான சாதகங்களும் அவரது கைவசப் படும்படி பேறு பெறுவார். அதன் பிறகு அக (உள்ளுக்குள்ளும்) புற (வெளியிலும்) ஆராய்ச்சியின் மூலம் ஞானத்தின் உச்ச நிலைக்கு சென்று கொண்டே இருப்பார்.

நான்கு விதமான சாதகங்கள்:

  1. சாந்தி – அசைவற்ற நிலையில் சாதகம் செய்தல் / பேரமைதி
  2. தாந்தி – எண்ணங்களற்ற நிலையில் சாதகம் செய்தல் / மன அடக்கம்
  3. உபாதனை – வினைகளை சாதகம் செய்து எரித்து தீர்த்தல்
  4. தீட்சை – சந்தேகம் வரும் போது சாதகத்தின் மூலம் ஒரு கண நேரத்தில் குரு வார்த்தை கேட்டல்

மேலுள்ள நான்கு விதமான சாதகங்களைப் பற்றிய குறிப்புகள் சுவடியில் உள்ளது.

பாடல் #1700

பாடல் #1700: ஆறாம் தந்திரம் – 14. பக்குவன் (இறைவனை அறிவதற்கான மன முதிர்ச்சியை பெற்றவர்கள்)

உணர்த்து மதிபக்கு வற்கே உணர்த்தி
யிணக்கில் பராபரத் தெல்லை யுன்னிட்டுக்
குணக்கோடு தெற்குத் தரபச்சி மங்கொண்
டுணர்த்து மின்னாவுடை யான்றன்னை யுன்னியே.

திருமந்திர ஓலைச் சுவடி எழுத்துக்கள்:

உணரதது மதிபககு வறகெ உணரததி
யிணககில பராபரத தெலலை யுனனிடடுக
குணககொடு தெறகுத தரபசசி மஙகொண
டுணரதது மினனாவுடை யானறனனை யுனனியெ.

சுவடி எழுத்துக்களை பதம் பிரித்தது:

உணர்த்தும் அதி பக்குவற்கே உணர்த்தி
இணக்கு இல் பரா பரத்து எல்லை உள் இட்டு
குணக்கோடு தெற்கு உத்தர பச்சிமம் கொண்டு
உணர்த்துமின் ஆவுடையான் தன்னை உன்னியே.

பதப்பொருள்:

உணர்த்தும் (பரம்பொருளின் பேருண்மைகளை உணர்த்துகின்ற ஞான குருவானவர்) அதி (மிகவும்) பக்குவற்கே (பக்குவம் பெற்ற சீடனுக்கே) உணர்த்தி (அவற்றை உணர்த்தி)
இணக்கு (அனைத்துமாக இருந்தாலும் அதனோடு சேர்ந்து) இல் (இல்லாமல் விட்டு விலகி நிற்கின்ற) பரா (அசையா சக்தியாகிய) பரத்து (பரம்பொருளின்) எல்லை (எல்லைக்கு) உள் (உள்ளே) இட்டு (சீடனை கொண்டு சென்று)
குணக்கோடு (கிழக்கோடு) தெற்கு (தெற்கு) உத்தர (வடக்கு) பச்சிமம் (மேற்கு ஆகிய நான்கு திசைகளையும்) கொண்டு (கொண்டு இருக்கின்ற அனைத்து பொருள்களிலும் மறைந்து இருக்கின்ற பேருண்மையாகிய பரம்பொருளை)
உணர்த்துமின் (உணர்த்துவார்கள்) ஆவுடையான் (ஆன்மாக்களுக்கெல்லாம் அதிபதியாகிய) தன்னை (ஆண்டவனை) உன்னியே (தமது மனதிற்குள் தியானித்தே இவை அனைத்தையும் அவர்கள் செய்வார்கள்).

விளக்கம்:

பரம்பொருளின் பேருண்மைகளை உணர்த்துகின்ற ஞான குருவானவர் மிகவும் பக்குவம் பெற்ற சீடனுக்கே அவற்றை உணர்த்தி, அனைத்துமாக இருந்தாலும் அதனோடு சேர்ந்து இல்லாமல் விட்டு விலகி நிற்கின்ற அசையா சக்தியாகிய பரம்பொருளின் எல்லைக்கு உள்ளே சீடனை கொண்டு சென்று, கிழக்கோடு தெற்கு வடக்கு மேற்கு ஆகிய நான்கு திசைகளையும் கொண்டு இருக்கின்ற அனைத்து பொருள்களிலும் மறைந்து இருக்கின்ற பேருண்மையாகிய பரம்பொருளை உணர்த்துவார்கள். ஆன்மாக்களுக்கெல்லாம் அதிபதியாகிய ஆண்டவனை தமது மனதிற்குள் தியானித்தே இவை அனைத்தையும் அவர்கள் செய்வார்கள்.

பாடல் #1701

பாடல் #1701: ஆறாம் தந்திரம் – 14. பக்குவன் (இறைவனை அறிவதற்கான மன முதிர்ச்சியை பெற்றவர்கள்)

இறையடி தாழ்ந்தை வணக்கமு மெய்திக்
குறையது கூறிக் குணங்கொண்டு போற்றிச்
சிறையுடன் னீயறக் காட்டிச் சிவத்தோ
டறிவுக் கறிவிப்போன் சன்மார்க்கி யாமே.

திருமந்திர ஓலைச் சுவடி எழுத்துக்கள்:

இறையடி தாழநதை வணககமு மெயதிக
குறையது கூறிக குணஙகொணடு பொறறிச
சிறையுடன னியறக காடடிச சிவததொ
டறிவுக கறிவிபபொன சனமாரககி யாமெ.

சுவடி எழுத்துக்களை பதம் பிரித்தது:

இறை அடி தாழ்ந்து ஐ வணக்கமும் எய்தி
குறை அது கூறி குணம் கொண்டு போற்றி
சிறை உடன் நீ அற காட்டி சிவத்தோடு
அறிவுக்கு அறிவிப்போன் சன் மார்க்கி ஆமே.

பதப்பொருள்:

இறை (உண்மையான ஞானத்தை அறிந்தவராகிய குருவானவர் இறைவனின்) அடி (திருவடிகளை) தாழ்ந்து (பணிந்து வணங்கி) ஐ (இறையருளால் அண்டத்தில் இருக்கின்ற ஐந்து பூதங்களையும் தமக்குள் இருக்கின்ற ஐந்து பூதங்களோடு இணைத்து) வணக்கமும் (அவற்றை இறைவனாகவே உணர்ந்து வணங்குகின்ற) எய்தி (நிலையை அடைந்தவராகவும்)
குறை (தமக்குள் இருக்கின்ற குறைகள்) அது (எது என்பதை) கூறி (இறைவனிடம் எடுத்துக் கூறி அவனருளால் அவற்றை நீக்கி விட்டு) குணம் (இறையருளால் புனிதமான குணத்தை) கொண்டு (கொண்டு) போற்றி (அதற்கு நன்றி கூறி இறைவனை போற்றி வணங்குபவராகவும்)
சிறை (மாயை எனும் சிறை) உடன் (உடன் சேர்ந்து தன்னுடன் இருக்கின்ற உடல் பொருள் ஆகிய அனைத்தும் தான் என்று நினைக்கின்ற சீடருக்கு) நீ (நீ என்பது இந்த உடம்போ உடமைகளோ அல்ல நீ என்பது உனக்குள் இருக்கின்ற ஆன்மா என்பதை) அற (மாயையை நீக்கி) காட்டி (காட்டி அருளுபவராகவும்) சிவத்தோடு (இறைவனுடைய அருளோடு சேர்ந்து இருந்து)
அறிவுக்கு (சீடருடைய அறிவுக்கு புரியும் படி) அறிவிப்போன் (உண்மை அறிவை அறிவிக்கின்றவராகவும் இருக்க வேண்டும்) சன் (இப்படி இருக்கின்ற குருவே அழிவில்லாத) மார்க்கி (சன் மார்க்கத்தில் இருப்பவர்) ஆமே (ஆகும்).

விளக்கம்:

உண்மையான ஞானத்தை அறிந்தவராகிய குருவானவர் இறைவனின் திருவடிகளை பணிந்து வணங்கி இறையருளால் அண்டத்தில் இருக்கின்ற ஐந்து பூதங்களையும் தமக்குள் இருக்கின்ற ஐந்து பூதங்களோடு இணைத்து அவற்றை இறைவனாகவே உணர்ந்து வணங்குகின்ற நிலையை அடைந்தவராகவும், தமக்குள் இருக்கின்ற குறைகள் எது என்பதை இறைவனிடம் எடுத்துக் கூறி அவனருளால் அவற்றை நீக்கி விட்டு இறையருளால் புனிதமான குணத்தை கொண்டு அதற்கு நன்றி கூறி இறைவனை போற்றி வணங்குபவராகவும், மாயை எனும் சிறை உடன் சேர்ந்து தன்னுடன் இருக்கின்ற உடல் பொருள் ஆகிய அனைத்தும் தான் என்று நினைக்கின்ற சீடருக்கு நீ என்பது இந்த உடம்போ உடமைகளோ அல்ல நீ என்பது உனக்குள் இருக்கின்ற ஆன்மா என்பதை மாயையை நீக்கி காட்டி அருளுபவராகவும், இறைவனுடைய அருளோடு சேர்ந்து இருந்து சீடருடைய அறிவுக்கு புரியும் படி உண்மை அறிவை அறிவிக்கின்றவராகவும் இருக்க வேண்டும். இப்படி இருக்கின்ற குருவே அழிவில்லாத சன் மார்க்கத்தில் இருப்பவர் ஆகும்.

பாடல் #1702

பாடல் #1702: ஆறாம் தந்திரம் – 14. பக்குவன் (இறைவனை அறிவதற்கான மன முதிர்ச்சியை பெற்றவர்கள்)

வேட்கை விடுநெறி வேதாந்த மாதலால்
வாழ்க்கைப் புலன்வழி மாற்றிச் சித்தாந்தத்து
வேட்கை விடுமிக்க வேதாந்தி பாதமே
தாழ்க்குந் தலையினோன் சற்சீட னாமே.

திருமந்திர ஓலைச் சுவடி எழுத்துக்கள்:

வெடகை விடுநெறி வெதாநத மாதலால
வாழககைப புலனவழி மாறறிச சிததாநததது
வெடகை விடுமிகக வெதாநதி பாதமெ
தாழககுந தலையினொன சறசீட னாமெ.

சுவடி எழுத்துக்களை பதம் பிரித்தது:

வேட்கை விடு நெறி வேத அந்தம் ஆதல் ஆல்
வாழ்க்கை புலன் வழி மாற்றி சித்த அந்தத்து
வேட்கை விடும் மிக்க வேத அந்தி பாதமே
தாழ்க்கும் தலையினோன் சற் சீடன் ஆமே.

பதப்பொருள்:

வேட்கை (அனைத்து விதமான ஆசைகளையும்) விடு (விடுகின்ற) நெறி (வழி முறையே) வேத (வேதத்தின்) அந்தம் (எல்லையாகிய) ஆதல் (அனைத்தும்) ஆல் (சொல்லுவதால்)
வாழ்க்கை (உலக வாழ்க்கையை) புலன் (ஐந்து புலன்களாகிய கண், காதுகள், மூக்கு, வாய், தொடுதல் ஆகியவற்றின்) வழி (வழியே சென்று கொண்டு இருப்பதை) மாற்றி (மாற்றி விட்டு) சித்த (அனைத்து விதமான எண்ணங்களையும்) அந்தத்து (நீக்கி ஒடுங்குதலை செய்து)
வேட்கை (அனைத்து விதமான ஆசைகளையும்) விடும் (விட்டு விடுவதில்) மிக்க (மிகவும் சிறந்து இருக்கின்றவரும்) வேத (அனைத்து வேதங்களுக்கும்) அந்தி (எல்லையாக இருக்கின்ற இறை நிலையில் இருக்கின்றவரும் ஆகிய குருவின்) பாதமே (திருவடிகளை)
தாழ்க்கும் (பணிந்து வணங்குவதை மட்டுமே) தலையினோன் (தலையாக கொண்டு வாழ்பவனே) சற் (உண்மையான) சீடன் (சீடன்) ஆமே (ஆகும்).

விளக்கம்:

அனைத்து விதமான ஆசைகளையும் விடுகின்ற வழி முறையே வேதத்தின் எல்லையாகிய அனைத்தும் சொல்லுவதால், உலக வாழ்க்கையை ஐந்து புலன்களாகிய கண், காதுகள், மூக்கு, வாய், தொடுதல் ஆகியவற்றின் வழியே சென்று கொண்டு இருப்பதை மாற்றி விட்டு, அனைத்து விதமான எண்ணங்களையும் நீக்கி ஒடுங்குதலை செய்து, அனைத்து விதமான ஆசைகளையும் விட்டு விடுவதில் மிகவும் சிறந்து இருக்கின்றவரும், அனைத்து வேதங்களுக்கும் எல்லையாக இருக்கின்ற இறை நிலையில் இருக்கின்றவரும் ஆகிய குருவின் திருவடிகளை பணிந்து வணங்குவதை மட்டுமே தலையாக கொண்டு வாழ்பவனே உண்மையான சீடன் ஆகும்.