Year: 2023

பாடல் #1737: ஏழாம் தந்திரம் – 4. சதாசிவ லிங்கம் (அருவுருவமாக இருக்கின்ற பரம்பொருளின் வடிவம்)

சத்தி தராதல மண்டஞ் சதாசிவஞ்
சத்தி சிவமிக்க தாபர சங்கமஞ்
சத்தி யுருவ மருவஞ் சதாசிவஞ்
சத்தி சிவந்தத்துவ முப்பத்து ஆறே.

திருமந்திர ஓலைச் சுவடி எழுத்துக்கள்:

சததி தராதல மணடஞ சதாசிவஞ
சததி சிவமிகக தாபர சஙகமஞ
சததி யுருவ மருவஞ சதாசிவஞ
சததி சிவநதததுவ முபபதது ஆறெ.

சுவடி எழுத்துக்களை பதம் பிரித்தது:

சத்தி தராதலம் அண்டம் சதா சிவம்
சத்தி சிவம் மிக்க தாபரம் சங்கமம்
சத்தி உருவம் அருவம் சதா சிவம்
சத்தி சிவம் தத்துவம் முப்பத்து ஆறே.

பதப்பொருள்:

சத்தி (சக்தி) தராதலம் (பூமியாகிய நிலத்திலும்) அண்டம் (அண்டமாகிய ஆகாயத்தில்) சதா (சதா) சிவம் (சிவப் பரம்பொருளும் இருக்கின்றார்கள்)
சத்தி (சக்தியும்) சிவம் (சதாசிவப் பரம்பொருளும்) மிக்க (பரிபூரணமாக) தாபரம் (சதாசிவ இலிங்கத்தில்) சங்கமம் (ஒன்றாக சேர்ந்து இருக்கின்றார்கள்)
சத்தி (சக்தி) உருவம் (உருவமாகவும்) அருவம் (அருவமாக) சதா (சதா) சிவம் (சிவப் பரம்பொருளும் இருக்கின்றார்கள்)
சத்தி (சக்தியும்) சிவம் (சிவமும்) தத்துவம் (தத்துவங்கள்) முப்பத்து (முப்பத்து) ஆறே (ஆறாகவும் இருக்கின்றார்கள்).

விளக்கம்:

சக்தி பூமியாகிய நிலத்திலும் சதாசிவப் பரம்பொருள் அண்டமாகிய ஆகாயத்தில் இருக்கின்றார்கள். சக்தியும் சதாசிவப் பரம்பொருளும் பரிபூரணமாக சதாசிவ இலிங்கத்தில் ஒன்றாக சேர்ந்து இருக்கின்றார்கள். சக்தி உருவமாகவும் சதாசிவப் பரம்பொருள் அருவமாகவும் இருக்கின்றார்கள். சக்தியும் சிவமும் முப்பத்தாறு தத்துவங்களாகவும் இருக்கின்றார்கள்.

பாடல் #1738: ஏழாம் தந்திரம் – 4. சதாசிவ லிங்கம் (அருவுருவமாக இருக்கின்ற பரம்பொருளின் வடிவம்)

தத்துவ மாவ தருவஞ் சராசரந்
தத்துவ மாவ துருவஞ் சுகோதைய
தத்துவ மெல்லாஞ் சகலமு மாய்நிற்குந்
தத்துவ மாகுஞ் சதாசிவந் தானே.

திருமந்திர ஓலைச் சுவடி எழுத்துக்கள்:

தததுவ மாவ தருவஞ சராசரந
தததுவ மாவ துருவஞ சுகொதைய
தததுவ மெலலாஞ சகலமு மாயநிறகுந
தததுவ மாகுஞ சதாசிவந தானெ.

சுவடி எழுத்துக்களை பதம் பிரித்தது:

தத்துவம் ஆவது அருவம் சராசரம்
தத்துவம் ஆவது உருவம் சுகோதையம்
தத்துவம் எல்லாம் சகலமும் ஆய் நிற்கும்
தத்துவம் ஆகும் சதா சிவம் தானே.

பதப்பொருள்:

தத்துவம் (முப்பத்தாறு தத்துவங்கள்) ஆவது (ஆக இருப்பதே) அருவம் (உருவம் இல்லாமல்) சராசரம் (அசையும் பொருள் அசையாத பொருள் என்று அனைத்திலும் இருக்கின்றது)
தத்துவம் (முப்பத்தாறு தத்துவங்கள்) ஆவது (ஆக இருப்பதே) உருவம் (உலகத்திலுள்ள அனைத்து உயிர்களுக்கும் உருவம் கொடுத்து) சுகோதையம் (அவை இன்ப துன்பங்களை அனுபவிப்பதற்கு ஆதாரமாக இருக்கின்றது)
தத்துவம் (முப்பத்தாறு தத்துவங்கள்) எல்லாம் (எல்லாமே) சகலமும் (அண்ட சராசரங்களில் இருக்கும் அனைத்தும்) ஆய் (ஆக) நிற்கும் (நிற்கின்றது)
தத்துவம் (முப்பத்தாறு தத்துவங்கள்) ஆகும் (ஆக இருப்பதே) சதா (சதா) சிவம் (சிவப் பரம்பொருள்) தானே (தான் ஆகும்).

விளக்கம்:

உருவம் இல்லாமல் அசையும் பொருள் அசையாத பொருள் என்று அனைத்திலும் இருப்பதும், உலகத்திலுள்ள அனைத்து உயிர்களுக்கும் உருவம் கொடுத்து அவை இன்ப துன்பங்களை அனுபவிப்பதற்கு ஆதாரமாக இருப்பதும், அண்ட சராசரங்களில் இருக்கும் அனைத்துமாகவும் இருப்பதே முப்பத்தாறு தத்துவங்களாகும். இந்த முப்பத்தாறு தத்துவங்களாகவும் இருப்பது சதா சிவப் பரம்பொருளே ஆகும்.

பாடல் #1739: ஏழாம் தந்திரம் – 4. சதாசிவ லிங்கம் (அருவுருவமாக இருக்கின்ற பரம்பொருளின் வடிவம்)

கூறுமி னூறு சதாசிவ னெம்மிறை
வேறோரை செய்து மிகைப்பொரு ளாய்நிற்கு
மேறுகை செய்தொழில் வானவர் தம்மோடு
மாறுசெய் வானென் மனம்புகுந் தானே.

திருமந்திர ஓலைச் சுவடி எழுத்துக்கள்:

கூறுமி னூறு சதாசிவ னெமமிறை
வெறொரை செயது மிகைபபொரு ளாயநிறகு
மெறுகை செயதொழில வானவர தமமொடு
மாறுசெய வானென மனமபுகுந தானெ.

சுவடி எழுத்துக்களை பதம் பிரித்தது:

கூறுமின் ஊறு சதா சிவன் எம் இறை
வேறு ஓரை செய்து மிகை பொருள் ஆய் நிற்கும்
ஏறுகை செய் தொழில் வானவர் தம்மோடு
மாறு செய்வான் என் மனம் புகுந்தானே.

பதப்பொருள்:

கூறுமின் (எடுத்துக் கூறினால்) ஊறு (உணர்வுப் பூர்வமாக அறிந்து கொள்கின்ற) சதா (சதா) சிவன் (சிவப் பரம்பொருளே) எம் (எமது) இறை (இறைவனாகும்)
வேறு (வேறு வேறு விதங்களில்) ஓரை (பல விதமாக திருவிளையாடல்கள்) செய்து (செய்து) மிகை (அனைத்திற்கும் மேலான) பொருள் (பொருள்) ஆய் (ஆகவும்) நிற்கும் (அதுவே நிற்கும்)
ஏறுகை (உலகத்தில் தவத்திலும் தானத்திலும் சிறந்து அதன் பயனால் மேலான நிலைக்கு ஏறுவதை) செய் (செய்து) தொழில் (உலக இயக்கத்திற்காக பல தொழில்களை புரிகின்ற) வானவர் (வானவர்கள்) தம்மோடு (அனைவரோடும் சேர்ந்து இருந்து)
மாறு (தீயவற்றை மாற்றி) செய்வான் (நன்மையை அருளுவதை செய்கின்றான்) என் (எமது) மனம் (மனதில்) புகுந்தானே (புகுந்தான் சதாசிவ இலிங்க வடிவமாக இருக்கின்ற இறைவன்).

விளக்கம்:

எடுத்துக் கூறினால் உணர்வுப் பூர்வமாக அறிந்து கொள்கின்ற சதா சிவப் பரம்பொருளே எமது இறைவனாகும். அவனே வேறு வேறு விதங்களில் பல விதமாக திருவிளையாடல்கள் செய்து அனைத்திற்கும் மேலான பொருளாகவும் நிற்கின்றான். உலகத்தில் தவத்திலும் தானத்திலும் சிறந்து அதன் பயனால் மேலான நிலைக்கு சென்று உலக இயக்கத்திற்காக பல தொழில்களை புரிகின்ற வானவர்கள் அனைவரோடும் சேர்ந்து இருந்து தீயவற்றை மாற்றி நன்மையை அருளுவதை செய்கின்றான் எமது மனதில் புகுந்தான் சதாசிவ இலிங்க வடிவமாக இருக்கின்ற இறைவன்.

பாடல் #1740: ஏழாம் தந்திரம் – 4. சதாசிவ லிங்கம் (அருவுருவமாக இருக்கின்ற பரம்பொருளின் வடிவம்)

இருளார்ந்த கண்டமு மேந்து மழுவுஞ்
சுருளார்ந்த செஞ்சடைச் சோதிப் பிறையு
மருளார்ந்த சிந்தையெம் மாதிப் பிரானைத்
தெருளார்ந் தென்னுள்ளே தெளிந்திருந் தேனே.

திருமந்திர ஓலைச் சுவடி எழுத்துக்கள்:

இருளாரநத கணடமு மெநது மழுவுஞ
சுருளாரநத செஞசடைச சொதிப பிறையு
மருளாரநத சிநதையெம மாதிப பிரானைத
தெருளாரந தெனனுளளெ தெளிநதிருந தெனெ.

சுவடி எழுத்துக்களை பதம் பிரித்தது:

இருள் ஆர்ந்த கண்டமும் ஏந்து மழுவும்
சுருள் ஆர்ந்த செம் சடை சோதி பிறையும்
அருள் ஆர்ந்த சிந்தை எம் ஆதி பிரானை
தெருள் ஆர்ந்து என் உள்ளே தெளிந்து இருந்தேனே.

பதப்பொருள்:

இருள் (ஆலகால விஷத்தை அருந்தியதால் கருமை) ஆர்ந்த (நிறைந்த) கண்டமும் (திருக்கழுத்தும்) ஏந்து (திருக்கரத்தில் ஏந்தி இருக்கின்ற) மழுவும் (பாசங்களை அறுக்கின்ற மழுவும்)
சுருள் (சுருள்) ஆர்ந்த (நிறைந்த) செம் (செம்மையான) சடை (சடையும்) சோதி (அந்த சடையின் மேல் ஜோதியாகப் பிரகாசிக்கும்) பிறையும் (பிறை நிலாவும்)
அருள் (அருள்) ஆர்ந்த (நிறைந்த) சிந்தை (சிந்தையும் கொண்டு விளங்குகின்ற) எம் (எமது) ஆதி (ஆதிப் பரம்பொருளாகிய) பிரானை (இறைவனை)
தெருள் (தெளிவான அறிவினால்) ஆர்ந்து (ஆராய்ந்து) என் (எனக்கு) உள்ளே (உள்ளே) தெளிந்து (தெளிவாக உணர்ந்து) இருந்தேனே (இருக்கின்றேன்).

விளக்கம்:

ஆலகால விஷத்தை அருந்தியதால் கருமை நிறைந்த திருக்கழுத்தும், திருக்கரத்தில் ஏந்தி இருக்கின்ற பாசங்களை அறுக்கின்ற மழுவும், சுருள் நிறைந்த செம்மையான சடையும், அந்த சடையின் மேல் ஜோதியாகப் பிரகாசிக்கும் பிறை நிலாவும் அருள் நிறைந்த சிந்தையும் கொண்டு விளங்குகின்ற எமது ஆதிப் பரம்பொருளாகிய இறைவனை தெளிவான அறிவினால் ஆராய்ந்து எனக்கு உள்ளே தெளிவாக உணர்ந்து இருக்கின்றேன்.

பாடல் #1741: ஏழாம் தந்திரம் – 4. சதாசிவ லிங்கம் (அருவுருவமாக இருக்கின்ற பரம்பொருளின் வடிவம்)

சத்தி தானிற்கின்ற வைமுகஞ் சாற்றிடி
லுத்தர வாம முரையற் றிருந்திடுந்
தத்துவம் புரவி தற்புருடன் சீர
மத்த வகோர மகுடத்தீசா னனே.

திருமந்திர ஓலைச் சுவடி எழுத்துக்கள்:

சததி தானிறகினற வைமுகஞ சாறறிடி
லுததர வாம முரையற றிருநதிடுந
தததுவம புரவி தறபுருடன சீர
மதத வகொர மகுடததீசா னனெ.

சுவடி எழுத்துக்களை பதம் பிரித்தது:

சத்தி தான் நிற்கின்ற ஐம் முகம் சாற்றிடில்
உத்தரம் வாமம் உரை அற்று இருந்திடும்
தத்துவம் புரவி தற்புருடன் சீரம்
அத்த அகோரம் மகுடத்து ஈசானனே.

பதப்பொருள்:

சத்தி (இயங்குகின்ற சக்தியாகிய இறைவியானவள்) தான் (தானாக) நிற்கின்ற (நிற்கின்ற அசையாத சக்தியாகிய இறைவனின்) ஐம் (ஐந்து) முகம் (முகங்களோடு) சாற்றிடில் (இணைந்து விட்டால்)
உத்தரம் (வடக்கு நோக்கி இருக்கின்ற) வாமம் (வாமதேவமாகிய திருமுகம்) உரை (பேச்சு) அற்று (இல்லாமல்) இருந்திடும் (இறைவியின் ஆற்றலுக்கு உட்பட்டு விடும்)
தத்துவம் (மேற்கு நோக்கி இருக்கின்ற சத்தியோசாதமாகிய திருமுகத்தின் தன்மையானது) புரவி (குதிரையைப் போல் விரைந்து இயங்கும்) தற்புருடன் (கிழக்கு நோக்கி இருக்கின்ற தற்புருடமாகிய திருமுகம்) சீரம் (சிகப்பான இரத்தத்தின் ஓட்டம் போல இயங்கும்)
அத்த (இறைவி இறைவனில் பாதியாகி) அகோரம் (தெற்கு நோக்கி இருக்கின்ற அகோரமாகிய திருமுகத்தில் சேர்ந்து) மகுடத்து (நடுவில் இருவரும் இணைந்து மகுடமாக மேல் நோக்கி இருக்கின்ற) ஈசானனே (ஈசானமாகிய திருமுகத்தில் வீற்றிருப்பார்கள்).

விளக்கம்:

ஆதியிலிருந்தே தானாக இருக்கின்ற அசையாத சக்தியாகிய இறைவனின் ஐந்து விதமான திருமுகங்களோடு அசையும் சக்தியாகிய இறைவி சேர்ந்து விட்டால் வடக்கு நோக்கி இருக்கின்ற வாமதேவ திருமுகம் அமைதியாகி இறைவியின் ஆற்றலுக்கு உட்பட்டு விடும். மேற்கு நோக்கி இருக்கின்ற சத்தியோசாத திருமுகம் குதிரையின் ஓட்டம் போல இயங்கும். கிழக்கு நோக்கி இருக்கின்ற தற்புருட திருமுகம் சிகப்பான இரத்த ஓட்டம் போல இயங்கும். தெற்கு நோக்கி இருக்கின்ற அகோர திருமுகத்தில் இறைவனும் இறைவியும் சரிபாதியாக இருப்பார்கள். நடுவில் மேல் நோக்கி இருக்கின்ற ஈசான திருமுகத்தில் இறைவனும் இறைவியும் இணைந்து மகுடம் போல உயர்ந்து இருப்பார்கள்.

பாடல் #1742: ஏழாம் தந்திரம் – 4. சதாசிவ லிங்கம் (அருவுருவமாக இருக்கின்ற பரம்பொருளின் வடிவம்)

நாணுநல் லீசானம் நடுவுச்சி தானாகுந்
தாணுவின் றன்முகந் தற்புருட மாகுங்
காணு மகோர மிருதையங் குய்யமாம்
வாணுறு வாமமாஞ் சத்திநற் பாதமே.

திருமந்திர ஓலைச் சுவடி எழுத்துக்கள்:

நாணுநல லீசானம நடுவுசசி தானாகுந
தாணுவின றனமுகந தறபுருட மாகுங
காணு மகொர மிருதையங குயயமாம
வாணுறு வாமமாஞ சததிநற பாதமெ.

சுவடி எழுத்துக்களை பதம் பிரித்தது:

நாணு நல் ஈசானம் நடு உச்சி தான் ஆகும்
தாணுவின் தன் முகம் தற்புருடம் ஆகும்
காணும் அகோரம் இருதையம் குய்யம் ஆம்
வாண் உறு வாமம் ஆம் சத்தி நல் பாதமே.

பதப்பொருள்:

நாணு (அறிவு வடிவமாக) நல் (நன்மையைக் கொடுக்கின்ற) ஈசானம் (இறைவனின் ஈசான முகமானது) நடு (நடுவில்) உச்சி (உச்சியாக இருக்கின்ற) தான் (இறைவியின் தலை உச்சி) ஆகும் (ஆகும்)
தாணுவின் (முக்தியாகிய நிலை பேற்றை கொடுக்கின்ற) தன் (இறைவியின்) முகம் (திருமுகமே) தற்புருடம் (இறைவனது தற்புருடமாகிய திருமுகம்) ஆகும் (ஆகும்)
காணும் (கண்களால் அருளைக் கொடுக்கின்ற) அகோரம் (இறைவனின் அகோர முகமானது) இருதையம் (இறைவியின் இருதயமாகும்) குய்யம் (இறைவியின் கீழ்) ஆம் (பகுதியாக இருப்பது)
வாண் (அமிழ்தம் பெற்று) உறு (மேல் நிலையைக் கொடுக்கின்ற) வாமம் (இறைவனின் வாமதேவ முகம்) ஆம் (ஆகும்) சத்தி (இறைவனின் சத்தியோசாத முகமானது) நல் (நன்மையைக் கொடுக்கின்ற) பாதமே (இறைவியின் திருவடிகளாகும்).

விளக்கம்:

இறைவனின் ஐந்து திருமுகங்களோடு பாடல் #1741 இல் உள்ளபடி இறைவி சென்று சேரும்போது அறிவு வடிவமாக இருக்கின்ற இறைவனின் ஈசான முகம் இறைவியின் தலை உச்சியாகவும், முக்தியாகிய நிலை பேற்றைக் கொடுக்கின்ற இறைவனது தற்புருட முகம் இறைவியின் திருமுகமாகவும், கண்களால் அருளைக் கொடுக்கின்ற இறைவனின் அகோர முகம் இறைவியின் இருதயமாகவும், அமிழ்தம் பெற்று மேல் நிலையைக் கொடுக்கின்ற இறைவனின் வாமதேவ முகம் இறைவியின் கீழ் பகுதியாகவும், நன்மையைக் கொடுக்கின்ற இறைவனின் சத்தியோசாத முகம் இறைவியின் திருவடிகளாகவும் விளங்கும்.