பாடல் #1409

பாடல் #1409: நான்காம் தந்திரம் – 13. நவாக்கிரி சக்கரம் (ஒன்பது சக்திகளின் திருமேனியாக இருக்கும் அட்சரங்களைக் கொண்ட சக்கரம்)

கேடிலி சத்திகள் முப்பத் தறுவரு
நாடிலி கன்னிக ணாலொன் பதிமரும்
பூவிலி பூவித ழுள்ளே யிருந்தவர்
நாளிலி தன்னை நணுகிநின்றார் களே.

திருமந்திர ஓலைச் சுவடி எழுத்துக்கள்:

கெடிலி சததிகள முபபத தறுவரு
நாடிலி கனனிக ணாலொன பதிமரும
பூவிலி பூவித ளுளளெ யிருநதவர
நாளிலி தனனை நணுகிநினறார களெ.

சுவடி எழுத்துக்களை பதம் பிரித்தது:

கேடு இலி சத்திகள் முப்பத்து அறுவரும்
நாடு இலி கன்னிகள் நால் ஒன்பதிமரும்
பூ இலி பூ இதழ் உள்ளே இருந்தவர்
நாள் இலி தன்னை நணுகி நின்றார்களே.

பதப்பொருள்:

கேடு (எந்தவிதமான தீங்கும்) இலி (இல்லாமல்) சத்திகள் (சாதகருக்குள் இருக்கின்ற சக்திகள்) முப்பத்து (முப்பதும்) அறுவரும் (ஆறும் கூட்டி வரும் மொத்தம் முப்பத்தாறு பேரும்)
நாடு (சாதகர் தேடி அடைய வேண்டியது) இலி (இல்லாமல்) கன்னிகள் (தாமாகவே இறைவியோடு சேர்ந்து வருகின்ற என்றும் இளமையுடன் இருக்கும் சக்திகள்) நால் (நான்கும்) ஒன்பதிமரும் (ஒன்பதும் பெருக்கி வரும் மொத்தம் முப்பத்தாறு பேரும்)
பூ (தமக்கென்று எந்த இடமும்) இலி (இல்லாதவர்களாக) பூ (சாதகருக்குள் இருக்கும் சக்கரங்களின்) இதழ் (இதழ்களையே தமக்கு இடமாகக் கொண்டு) உள்ளே (அதற்கு உள்ளே வந்து) இருந்தவர் (வீற்றிருக்கின்றார்கள்)
நாள் (காலம் என்கிற ஒன்று) இலி (இல்லாதவளாகிய) தன்னை (இறைவியை) நணுகி (நெருங்கியே) நின்றார்களே (இவர்கள் நிற்கின்றார்கள்).

விளக்கம்:

பாடல் #1408 இல் உள்ளபடி எந்தவிதமான தீங்கும் இல்லாமல் சாதகருக்குள் இருக்கின்ற சக்திகள் மொத்தம் முப்பத்தாறு பேர் இருக்கின்றார்கள். சாதகர் தேடி அடைய வேண்டியது இல்லாமல் தாமாகவே இறைவியோடு சேர்ந்து வருகின்ற என்றும் இளமையுடன் இருக்கும் இந்த முப்பத்தாறு சக்திகளும் தமக்கென்று எந்த இடமும் இல்லாதவர்களாக சாதகருக்குள் இருக்கும் சக்கரங்களின் இதழ்களையே தமக்கு இடமாகக் கொண்டு அதன் உள்ளே வீற்றிருக்கின்றார்கள். இவர்கள் முப்பத்தாறு பேரும் காலம் என்கிற ஒன்று இல்லாதவளாகிய இறைவியை நெருங்கியே நிற்கின்றார்கள்.

பாடல் #1410

பாடல் #1410: நான்காம் தந்திரம் – 13. நவாக்கிரி சக்கரம் (ஒன்பது சக்திகளின் திருமேனியாக இருக்கும் அட்சரங்களைக் கொண்ட சக்கரம்)

நின்றது புந்தி நிறைந்திடும் வன்னியும்
கண்டது சோதி கருத்து ளிருந்திடக்
கொண்டது வோராண்டு கூடி வருகைக்கு
விண்ட வௌகாரம் விளங்கின வென்றே.

திருமந்திர ஓலைச் சுவடி எழுத்துக்கள்:

நினறது புநதி நிறைநதிடும வனனியுங
கணடது சொதி கருதது ளிருநதிடக
கொணடது வொராணடு கூடி வருகைககு
விணட வெளகாரம விளஙகின வெனறெ.

சுவடி எழுத்துக்களை பதம் பிரித்தது:

நின்ற அது புந்தி நிறைந்திடும் வன்னியும்
கண்ட அது சோதி கருத்து உள் இருந்திட
கொண்ட அது ஓர் ஆண்டு கூடி வருகைக்கு
விண்ட வௌகாரம் விளங்கின என்றே.

பதப்பொருள்:

நின்ற (முப்பத்தாறு சக்திகளும் நெருங்கி நிற்கின்ற) அது (இறைவியே) புந்தி (சாதகரின் அறிவு) நிறைந்திடும் (முழுவதும் நிறைந்து இருக்கின்ற) வன்னியும் (அக்னியாகவும்)
கண்ட (அந்த அக்னிக்குள் தரிசிக்கின்ற) அது (வடிவமே) சோதி (ஜோதியாகவும்) கருத்து (தமது கருத்துக்கு) உள் (உள்ளே வைத்து) இருந்திட (தியானத்தில் இருப்பதையே)
கொண்ட (சாதகமாகக் கொண்ட) அது (சாதகர்களுக்கு) ஓர் (அந்த நிலையே ஒரு) ஆண்டு (ஆண்டு முழுவதும்) கூடி (விட்டுவிடாமல் சேர்ந்து) வருகைக்கு (கைவரப் பெற்றால்)
விண்ட (ஆகாயம் முழுவதும் பரந்து விரிந்து இருக்கின்ற நவாக்கிரி சக்கரத்தில் உள்ள) வௌகாரம் (‘ஔம்’ எனும் பீஜ மந்திரத்தின்) விளங்கின (உட் பொருளை விளங்கிக் கொள்ள) என்றே (முடியும்).

விளக்கம்:

பாடல் #1409 இல் உள்ளபடி முப்பத்தாறு சக்திகளும் நெருங்கி நிற்கின்ற இறைவியே சாதகரின் அறிவு முழுவதும் நிறைந்து இருக்கின்ற அக்னியாகவும் அந்த அக்னிக்குள் தரிசிக்கின்ற வடிவமே ஜோதியாகவும் தமது கருத்துக்கு உள்ளே வைத்து இடைவிடாமல் ஒரு வருடம் தியானத்தில் இருந்தால் பாடல் #1406 இல் உள்ளபடி ஆகாயம் முழுவதும் பரந்து விரிந்து இருக்கின்ற நவாக்கிரி சக்கரத்தில் உள்ள ‘ஔம்’ எனும் பீஜ மந்திரத்தின் உட் பொருளை விளங்கிக் கொள்ள முடியும்.

பாடல் #1411

பாடல் #1411: நான்காம் தந்திரம் – 13. நவாக்கிரி சக்கரம் (ஒன்பது சக்திகளின் திருமேனியாக இருக்கும் அட்சரங்களைக் கொண்ட சக்கரம்)

விளங்கிடும் வானிடை நின்றவை யெல்லாம்
வணங்கிடு மண்டல மன்னுயி ராக
நலங்கிளர் நன்மைகள் நாரண னொத்துச்
சுணங்கிடை நின்றவை சொல்லலு மாமே.

திருமந்திர ஓலைச் சுவடி எழுத்துக்கள்:

விளஙகிடும வானிடை நினறவை யெலலாம
வணஙகிடு மண்டல மனனுயி ராக
நலஙகிளர நனமைகள நாரண னொததுச
சுணஙகிடை நினறவை சொலலலு மாமெ.

சுவடி எழுத்துக்களை பதம் பிரித்தது:

விளங்கிடும் வான் இடை நின்றவை எல்லாம்
வணங்கிடும் மண்டலம் மன் உயிர் ஆக
நலம் கிளர் நன்மைகள் நாரணன் ஒத்து
சுணங்கு இடை நின்றவை செல்லலும் ஆமே.

பதப்பொருள்:

விளங்கிடும் (நவாக்கிரி சக்கரத்தில் உள்ள ‘ஔம்’ எனும் பீஜ மந்திரத்தின் உட் பொருளை விளங்கிக் கொண்ட சாதகருக்கு விளங்கி விடும்) வான் (ஆகாயத்தின்) இடை (நடுவில்) நின்றவை (நிற்கின்ற) எல்லாம் (அனைத்து தத்துவங்களும்)
வணங்கிடும் (அவரை வணங்கிடும்) மண்டலம் (இடத்திலெல்லாம்) மன் (வாழுகின்ற) உயிர் (உயிர்கள்) ஆக (ஆகவே அவரும் இருந்து)
நலம் (நலம் தரும்) கிளர் (பல விஷயங்களை வெளிக் கொண்டு வந்து) நன்மைகள் (அதன் மூலம் அந்த உயிர்களுக்கு பலவிதமான நன்மைகளை செய்து) நாரணன் (நரனாக / மனிதனாக இருந்தும் அனைத்துமாகவே தானும் இருந்து) ஒத்து (காக்கும் தொழில் புரியும் திருமாலைப் போலவே)
சுணங்கு (உலகத்திலுள்ள அனைத்தும் தமக்குள்ளேயே இருக்க) இடை (அதற்கு நடுவில்) நின்றவை (நின்று கொண்டு) செல்லலும் (அவற்றைப் பற்றி எடுத்துச் சொல்லவும்) ஆமே (முடியும்).

விளக்கம்:

பாடல் #1410 இல் உள்ளபடி நவாக்கிரி சக்கரத்தில் உள்ள ‘ஔம்’ எனும் பீஜ மந்திரத்தின் உட் பொருளை விளங்கிக் கொண்ட சாதகருக்கு ஆகாயத்தின் நடுவில் நிற்கின்ற அனைத்து தத்துவங்களும் விளங்கிவிடும். அவரை வணங்கிடும் இடத்திலெல்லாம் வாழுகின்ற உயிர்கள் ஆகவே அவரும் இருந்து நலம் தரும் பல விஷயங்களை வெளிக் கொண்டு வந்து அதன் மூலம் அந்த உயிர்களுக்கு பலவிதமான நன்மைகளை செய்து நரனாக (மனிதனாக) இருந்தும் அனைத்துமாகவே தானும் இருந்து காக்கும் தொழில் புரியும் திருமாலைப் போலவே உலகத்திலுள்ள அனைத்தும் தமக்குள்ளேயே இருக்க அதற்கு நடுவில் நின்று கொண்டு அவற்றைப் பற்றி எடுத்துச் சொல்லவும் முடியும்.

பாடல் #1412

பாடல் #1412: நான்காம் தந்திரம் – 13. நவாக்கிரி சக்கரம் (ஒன்பது சக்திகளின் திருமேனியாக இருக்கும் அட்சரங்களைக் கொண்ட சக்கரம்)

ஆமே யதோமுக மேலே யமுதமாய்த்
தானே யுகாரந் தழைத்தெழுஞ் சோமனுங்
காமேல் வருகின்ற கற்பக மானது
பூமேல் வருகின்ற பொற்கொடி யானதே.

திருமந்திர ஓலைச் சுவடி எழுத்துக்கள்:

ஆமெ யதொமுக மெலெ யமுதமாயத
தானெ யுகாரந தழைததெழுஞ சொமனுங
காமெல வருகினற கறபக மானது
பூமெல வருகினற பொறகொடி யானதெ.

சுவடி எழுத்துக்களை பதம் பிரித்தது:

ஆமே அதோ முகம் மேலே அமுதம் ஆய்
தானே உகாரம் தழைத்து எழும் சோமனும்
கா மேல் வருகின்ற கற்பகம் ஆனது
பூ மேல் வருகின்ற பொற் கொடி ஆனதே.

பதப்பொருள்:

ஆமே (எடுத்துச் சொல்ல முடிந்த சாதகர்) அதோ (இறைவனின் கீழ் நோக்கி இருக்கும் ஆறாவது முகமான அதோ) முகம் (முகம் போல் உலகத்தை தாங்கிக் கொண்டு இருப்பவராகவும்) மேலே (அதற்கு மேலே இருக்கின்ற) அமுதம் (அமிழ்தம்) ஆய் (ஆகவும்)
தானே (தாமே) உகாரம் (அனைத்தையும் காக்கின்ற ஓங்காரத்தின் உகாரத் தத்துவமாகவும்) தழைத்து (சிறப்பாக) எழும் (எழுந்து வந்து) சோமனும் (உயிர்களுக்கு குளிர்ச்சியாக இருக்கும் அமைதியைக் கொடுக்கும் சந்திரனாகவும்)
கா (தமது உடலுக்கு) மேல் (மேலே) வருகின்ற (வந்து கேட்டது அனைத்தும் கொடுத்து அருளும்) கற்பகம் (கற்பகத் தரு) ஆனது (ஆகவும்)
பூ (பூமியின்) மேல் (மேல்) வருகின்ற (வருகின்ற அனைத்து உலகங்களையும் இணைக்கின்ற) பொற் (தங்கம் போல் பிரகாசிக்கின்ற) கொடி (கொடியாகவும்) ஆனதே (ஆகி இருக்கின்றார்).

விளக்கம்:

பாடல் #1411 இல் உள்ளபடி உலகத்திலுள்ள அனைத்தையும் தமக்குள்ளேயே நின்று இருக்க அவற்றை எடுத்துச் சொல்ல முடிந்த சாதகர் இறைவனின் கீழ் நோக்கி இருக்கும் ஆறாவது முகமான அதோ முகம் போல் உலகத்தை தாங்கிக் கொண்டு இருப்பவராகவும், அதற்கு மேலே இருக்கின்ற அமிழ்தமாகவும், அனைத்தையும் காக்கின்ற ஓங்காரத்தின் உகாரத் தத்துவமாகவும், சிறப்பாக எழுந்து வந்து உயிர்களுக்கு குளிர்ச்சியாக இருக்கும் அமைதியைக் கொடுக்கும் சந்திரனாகவும், தமது உடலுக்கு மேலே வந்து கேட்டது அனைத்தும் கொடுத்து அருளும் கற்பகத் தருவாகவும், பூமியின் மேல் வருகின்ற அனைத்து உலகங்களையும் இணைக்கின்ற தங்கம் போல் பிரகாசிக்கின்ற கொடியாகவும் இருக்கின்றார்.