பாடல் #1808

பாடல் #1808: ஏழாம் தந்திரம் – 9. திருவருள் வைப்பு (இறைவன் கொடுத்த அருளை காப்பாற்றுதல்)

அருட்கண்ணில் லாதார்க் கரும்பொருள் தோன்றா
வருட்கண்ணுள் ளோர்க்கெதிர் தோன்று மரனே
யிருட்கண்ணி னோர்க்கிங் கிரவியுந் தோன்றாத்
தெருட்கண்ணி னோர்க்கெங்குஞ் சீரொளி யாமே.

திருமந்திர ஓலைச் சுவடி எழுத்துக்கள்:

அருடகணணில லாதாரக கருமபொருள தொனறா
வருடகணணுள ளொரககெதிர தொனறு மரனெ
யிருடகணணி னொரககிங கிரவியுந தொனறாத
தெருடகணணி னொரககெஙகுஞ சீரொளி யாமெ.

சுவடி எழுத்துக்களை பதம் பிரித்தது:

அருள் கண் இல்லாதார்க்கு அரும் பொருள் தோன்றா
அருள் கண் உள்ளோர்க்கு எதிர் தோன்றும் அரனே
இருள் கண்ணினோர்க்கு இங்கு இரவியும் தோன்றா
தெருள் கண்ணினோர்க்கு எங்கும் சீர் ஒளி ஆமே.

பதப்பொருள்:

அருள் (இறைவனின் அருள் பெற்ற) கண் (ஞானக் கண்) இல்லாதார்க்கு (இல்லாதவர்களுக்கு) அரும் (எளிதில் பார்க்க இயலாதபடி அனைத்திலும் மறைந்து நிற்கின்ற) பொருள் (பரம்பொருள்) தோன்றா (தோன்றுவது இல்லை)
அருள் (இறைவனின் அருள் பெற்ற) கண் (ஞானக் கண்) உள்ளோர்க்கு (உள்ளவர்களின்) எதிர் (கண்ணுக்கு எதிரில்) தோன்றும் (தோன்றுகின்றான்) அரனே (இறைவன்)
இருள் (மாயையினால் இருண்ட) கண்ணினோர்க்கு (கண்களை உடையவர்களுக்கு) இங்கு (இந்த உலகத்தில் எங்கும்) இரவியும் (இயற்கையில் சூரியனின் வெளிச்சம் தெரிந்தாலும் அந்த வெளிச்சம் காட்டுகின்ற பொருள்களுக்குள் மறைந்து இருக்கின்ற இறைவனின் பேரருள்) தோன்றா (தோன்றுவதில்லை)
தெருள் (மாயை நீங்கி உண்மை அறிவில் தெளிவு பெற்ற) கண்ணினோர்க்கு (கண்களை உடையவர்களுக்கு) எங்கும் (எங்கும்) சீர் (செம்மையாகத் தெரிகின்ற) ஒளி (பேரொளியாக) ஆமே (இறைவன் இருக்கின்றான்).

விளக்கம்:

இறைவனின் அருள் பெற்ற ஞானக் கண் இல்லாதவர்களுக்கு எளிதில் பார்க்க இயலாதபடி அனைத்திலும் மறைந்து நிற்கின்ற பரம்பொருள் தோன்றுவது இல்லை. இறைவனின் அருள் பெற்ற ஞானக் கண் உள்ளவர்களின் கண்ணுக்கு எதிரில் தோன்றுகின்றான் இறைவன். மாயையினால் இருண்ட கண்களை உடையவர்களுக்கு இந்த உலகத்தில் எங்கும் இயற்கையில் சூரியனின் வெளிச்சம் தெரிந்தாலும் அந்த வெளிச்சம் காட்டுகின்ற பொருள்களுக்குள் மறைந்து இருக்கின்ற இறைவனின் பேரருள் தோன்றுவதில்லை. மாயை நீங்கி உண்மை அறிவில் தெளிவு பெற்ற கண்களை உடையவர்களுக்கு எங்கும் செம்மையாகத் தெரிகின்ற பேரொளியாக இறைவன் இருக்கின்றான்.

பாடல் #1807

பாடல் #1807: ஏழாம் தந்திரம் – 9. திருவருள் வைப்பு (இறைவன் கொடுத்த அருளை காப்பாற்றுதல்)

சிவமோடு சத்தி திகழ்நாத விந்துத்
தவமான வைமுக னீச னரனும்
பவமுறு மால் பதுமத்தோ னிறுதி
நவமவை யாகி நடிப்பவன் றானே.

திருமந்திர ஓலைச் சுவடி எழுத்துக்கள்:

சிவமொடு சததி திகழநாத விநதுத
தவமான வைமுக னீச னரனும
பவமுறு மால பதுமததொ னிறுதி
நவமவை யாகி நடிபபவன றானே.

சுவடி எழுத்துக்களை பதம் பிரித்தது:

சிவமோடு சத்தி திகழ் நாதம் விந்து
தவம் ஆன ஐம் முகன் ஈசன் அரனும்
பவம் உறு மால் பதுமத்தோன் இறுதி
நவம் அவை ஆகி நடிப்பவன் தானே.

பதப்பொருள்:

சிவமோடு (ஆதி பராபரனாகிய சிவத்தோடு) சத்தி (ஆதி பராபரையாகிய சக்தியும்) திகழ் (அதற்குள்ளிருந்து தோன்றுகின்ற) நாதம் (ஒலியாகிய சத்தமும்) விந்து (ஒளியாகிய வெளிச்சமும்)
தவம் (பெரும் தவங்கள் புரிந்து தகுதி பெற்று) ஆன (இறை நிலையை அடைந்த) ஐம் (ஐந்து) முகன் (முகங்களைக் கொண்டு) ஈசன் (அருளுகின்ற சதாசிவனும்) அரனும் (அழிக்கின்ற உருத்திரனும்)
பவம் (உலகத்தை காப்பதில்) உறு (மிகுதியாக நிற்கின்ற) மால் (திருமாலும்) பதுமத்தோன் (தாமரை மலரின் மேல் தவம் புரிந்து படைக்கின்ற பிரம்மனும்) இறுதி (கடைசியாக)
நவம் (மொத்தம் ஒன்பது) அவை (வகையான இறை சக்திகள்) ஆகி (ஆக உருமாறி) நடிப்பவன் (நடிக்கின்றவன்) தானே (ஆதிப் பரம்பொருளாகிய இறைவன் ஒருவன் தான்).

விளக்கம்:

அண்ட சராசரங்கள் அனைத்திலும் ஆதி பராபரனாகிய சிவம், ஆதி பராபரையாகிய சக்தி, அவர்களுக்கு உள்ளிருந்து தோன்றுகின்ற ஒலியாகிய சத்தம், ஒளியாகிய வெளிச்சம், பெரும் தவங்கள் புரிந்து தகுதி பெற்று இறை நிலையை அடைந்த ஐந்து முகங்களைக் கொண்டு அருளுகின்ற சதாசிவன், அழிக்கின்ற உருத்திரன், உலகத்தை காப்பதில் மிகுதியாக நிற்கின்ற திருமால், தாமரை மலரின் மேல் தவம் புரிந்து படைக்கின்ற பிரம்மன் ஆகிய ஒன்பது விதமான இறை சக்திகளாக உருமாறி நடித்துக் கொண்டு இருக்கின்றவன் ஆதிப் பரம்பொருளாகிய இறைவன் ஒருவனே.

பாடல் #1806

பாடல் #1806: ஏழாம் தந்திரம் – 9. திருவருள் வைப்பு (இறைவன் கொடுத்த அருளை காப்பாற்றுதல்)

அருளே சகமு மாய பவுதிக
மருளே சராசர மாய மலமே
யிருளே வெளியே யெனும்மெங்கு மீச
னருளே சகளத் தவனன்றி யாமே.

திருமந்திர ஓலைச் சுவடி எழுத்துக்கள்:

அருளெ சகமு மாய பவுதிக
மருளெ சராசர மாய மலமெ
யிருளெ வெளியெ யெனுமெஙகு மீச
னருளெ சகளத தவனனறி யாமெ.

சுவடி எழுத்துக்களை பதம் பிரித்தது:

அருளே சகமும் ஆய பௌதிகம்
அருளே சரா சரம் ஆய மலமே
இருளே வெளியே எனும் எங்கும் ஈசன்
அருளே சகளத்து அவன் அன்றி ஆமே.

பதப்பொருள்:

அருளே (இறையருளே) சகமும் (உலகமும்) ஆய (அந்த உலகமாக இருக்கின்ற) பௌதிகம் (இயற்கையும்)
அருளே (இறையருளே) சரா (உலகத்தில் உள்ள அசையாத பொருள்களும்) சரம் (உலகத்தில் இருக்கின்ற அசைகின்ற பொருள்களும்) ஆய (அதுவே) மலமே (மும் மலங்களாகவும் இருக்கின்றது)
இருளே (மாயையாகிய இருள்) வெளியே (வெளிச்சமாகிய ஞானம்) எனும் (என்று அழைக்கப்படும்) எங்கும் (எங்கும் இருப்பது) ஈசன் (இறைவனின்)
அருளே (திருவருளே) சகளத்து (அண்டமும் அதிலுள்ள அனைத்து பொருள்களின் வடிவமாக இருக்கின்றது) அவன் (இறைவன்) அன்றி (இல்லாமல்) ஆமே (இவை எதுவுமே இல்லையாம்).

விளக்கம்:

பாடல் #1805 இல் உள்ளபடி ஐந்து விதமான தொழில்களை செய்கின்ற இறையருளே உலகமாகவும், அதிலுள்ள உள்ள இயற்கையாகவும், அதிலுள்ள அசையும் அசையாத பொருள்களாகவும், அதிலுள்ள உயிர்களை கட்டி இருக்கின்ற மூன்று விதமான (ஆணவம், கன்மம், மாயை) மலங்களாகவும், அந்த மலத்தினால் உயிர்களுக்கு இருக்கின்ற அறியாமையாகிய இருளாகவும், இறையருள் பெற்ற உயிர்களுக்கு உள்ளிருந்து இறைவன் உணர்த்துகின்ற ஞானமாகிய வெளிச்சமாகவும், அண்டங்களும் அதிலுள்ள அனைத்து பொருட்களின் வடிவமாகவும் இருக்கின்றது. இப்படி இறையருளாக இருக்கின்ற இறைவன் இல்லாமல் இவை எதுவுமே இல்லையாம்.

பாடல் #1805

பாடல் #1805: ஏழாம் தந்திரம் – 9. திருவருள் வைப்பு (இறைவன் கொடுத்த அருளை காப்பாற்றுதல்)

ஆயு மறிவோ டறியாத மாமாயை
யாய கரணம் படைக்கு மைம்பூதமு
மாய பலவிந் திரிய மவற்றுட
னாய வருடைந்து மாயருட் செய்கையே.

திருமந்திர ஓலைச் சுவடி எழுத்துக்கள்:

ஆயு மறிவொ டறியாத மாமாயை
யாய கரணம படைககு மைமபூதமு
மாய பலவிந திரிய மவறறுட
னாய வருடைநது மாயருட செயகையெ.

சுவடி எழுத்துக்களை பதம் பிரித்தது:

ஆயும் அறிவோடு அறியாத மா மாயை
ஆய கரணம் படைக்கும் ஐம் பூதமும்
ஆய பல இந்திரியம் அவற்றுடன்
ஆய அருள் ஐந்து மா அருள் செய்கையே.

பதப்பொருள்:

ஆயும் (ஆராய்ந்து அறிகின்ற) அறிவோடு (அறிவின் துணையோடு) அறியாத (அறிந்து கொள்ள முடியாத) மா (மாபெரும்) மாயை (மாயை)
ஆய (ஆக இருப்பது) கரணம் (அந்தக் கரணங்களும்) படைக்கும் (அதன் மூலம் படைக்கப்படும்) ஐம் (ஐந்து) பூதமும் (பூதங்களும்)
ஆய (கொண்ட உடம்பாக இருப்பது) பல (பல விதமான) இந்திரியம் (இந்திரியங்கள்) அவற்றுடன் (அவற்றோடு சேர்ந்து)
ஆய (அனைத்தையும் உருவாக்குகின்ற) அருள் (அருளானது) ஐந்து (ஐந்து விதமான) மா (மாபெரும்) அருள் (இறையருளின்) செய்கையே (செயல்களாலே ஆகும்).

விளக்கம்:

புலன்களால் ஆராய்ந்து அறியக்கூடிய உலக அறிவின் துணையால் அறிந்து கொள்ள முடியாத மாபெரும் மாயையாக இருக்கின்ற இறைவன் ஐந்து பூதங்களையும் (நிலம், நீர், காற்று, நெருப்பு, ஆகாயம்), அந்த ஐம்பூதங்களால் ஆகிய உடலையும், அந்த உடலுக்குள் அந்தக் கரணங்களாக இருக்கின்ற நான்கு விதமான (மனம், புத்தி, சித்தம், அகங்காரம்) உள் உணர்வுகளையும், அந்த உயிருக்கு பல விதமான தத்துவங்களாகவும், அந்த தத்துவமாக இருக்கின்ற ஐந்து விதமான (கண், காது, மூக்கு, வாய், மெய்) இந்திரியங்களையும் தமது படைத்தல், காத்தல், மறைத்தல், அருளல், அழித்தல் ஆகிய ஐந்து தொழில்களின் மூலமே உருவாக்கி அருளுகின்றான்.

இறைவனின் ஐந்து தொழில்கள்:

படைத்தல் – தம்முடைய பேரான்மாவிலிருந்து ஆசையின் காரணமாக பிரிந்த ஜீவான்மாவை உலகத்தில் அந்த ஆசைகளை அனுபவிக்க ஐந்து பூதங்களை சேர்த்து தகுந்த உடலோடு படைத்தல்.
காத்தல் – அந்த உடலுக்குள்ளேயே இயங்குகின்ற சக்தியாக இருந்து உயிர் உள்ள காலம் வரை காத்தல்.
மறைத்தல் – அவ்வாறு தாம் உடலுக்குள் இருப்பதை உயிர்கள் உணராத படி மறக்கருணையினால் மறைத்தல்.
அருளல் – ஆன்மா தனது ஆசைகளை தீர்த்துக் கொள்ளவும், அந்த ஆசைகள் தீரத் தீர மறைந்து இருக்கின்ற இறைவனை உணர்ந்து கொள்ளவும் அருளல்.
அழித்தல் – ஆசைகள் முழுவதையும் அனுபவித்து முடித்த பிறகு அந்த ஜீவான்மாவின் வசித்த உடலில் இருந்து ஐந்து பூதங்களையும் பிரித்து மீண்டும் பரமாத்மாவாகிய தம்மிடமே வந்து சேரும் படி அழித்தல்.

அந்தக் கரணங்கள்:

மனம் – மனமானது சங்கல்பம் (விருப்பம்) மற்றும் விகல்பம் (சந்தேகம்) ஆகியவைகளின் தன்மையாகும்.
புத்தி – மனதின் முடிவெடுக்கும் பகுதி. பொய்யிலிருந்து உண்மையைப் பகுத்தறிந்து அதன் மூலம் ஞானத்தை சாத்தியமாக்கும் பகுதி.
சித்தம் – பதிவுகள், நினைவுகள் மற்றும் அனுபவங்கள் சேமிக்கப்படும் உணர்வு.
அகங்காரம் – நான், என்னுடையது என்று எண்ணுவது.

இந்திரியங்கள்:

கண் – பார்த்தல்
காது – கேட்டல்
மூக்கு – நுகர்தல்
வாய் – சுவைத்தல்
மெய் / உடல் – தொடுதல் / உணர்தல்

பாடல் #1804

பாடல் #1804: ஏழாம் தந்திரம் – 9. திருவருள் வைப்பு (இறைவன் கொடுத்த அருளை காப்பாற்றுதல்)

அகம்புகுந் தானடி யேற்கரு ளாலே
யகம்புகுந் துந்தெரி யானரு ளில்லோர்க்
ககம்புகுந் தானந்த மாக்கிச் சிவமா
யகம்புகுந் தானந்தி யானந்தி யாமே.

திருமந்திர ஓலைச் சுவடி எழுத்துக்கள்:

அகமபுகுந தானடி யெறகரு ளாலெ
யகமபுகுந துநதெரி யானரு ளிலலொரக
ககமபுகுந தானநத மாககிச சிவமா
யகமபுகுந தானநதி யானநதி யாமே.

சுவடி எழுத்துக்களை பதம் பிரித்தது:

அகம் புகுந்தான் அடியேற்கு அருளாலே
அகம் புகுந்தும் தெரியான் அருள் இல்லோர்க்கு
அகம் புகுந்து ஆனந்தம் ஆக்கி சிவம் ஆய்
அகம் புகுந்தான் நந்தி ஆனந்தி ஆமே.

பதப்பொருள்:

அகம் (எமக்குள்) புகுந்தான் (புகுந்தான் இறைவன்) அடியேற்கு (அடியேனின் மேல் வைத்த) அருளாலே (அருளாலே)
அகம் (எமக்குள்) புகுந்தும் (புகுந்து இருந்தாலும்) தெரியான் (அவன் தெரிவது இல்லை) அருள் (அவனது அருள்) இல்லோர்க்கு (இல்லாதவர்களுக்கு)
அகம் (எமக்குள்) புகுந்து (புகுந்து) ஆனந்தம் (எம்மை பேரின்பமாக) ஆக்கி (மாற்றி) சிவம் (சிவமாகவே) ஆய் (ஆக்கி விட்டான்)
அகம் (எமக்குள்) புகுந்தான் (புகுந்தவன்) நந்தி (குருநாதனாகிய இறைவன்) ஆனந்தி (அவனே பேரின்பத்தின் வடிவம்) ஆமே (ஆகும்).

விளக்கம்:

பாடல் #1803 இல் உள்ளபடி எமக்குள் புகுந்த இறைவனின் திருவருளை யாம் அவனருளால் காப்பாற்றி அவன் எமக்குள் புகுந்து கொண்டதை கண்டுகொண்டோம். அவ்வாறு இறைவன் தமக்குள் புகுந்து கொண்ட திருவருளை காப்பாற்றிக் கொள்ளும் அருள் இல்லாதவர்களுக்கு அவன் தெரிவதில்லை. எமக்குள் புகுந்த அந்த இறைவன் எம்மை பேரின்பமாக மாற்றி சிவமாகவே ஆக்கி விட்டு எமக்குள் குருநாதனாக வீற்றிருந்து பேரின்பத்தின் வடிவமாக அருளுகின்றான்.

பாடல் #1803

பாடல் #1803: ஏழாம் தந்திரம் – 9. திருவருள் வைப்பு (இறைவன் கொடுத்த அருளை காப்பாற்றுதல்)

பிறவா நெறிதந்த பேரரு ளாளன்
மருவா வருள்தந்த மாநந்தி யார்க்கு
மறவாழி யந்தண னாதிப் பராபர
னுறவாகி வந்தெனுளம் புகுந் தானே.

திருமந்திர ஓலைச் சுவடி எழுத்துக்கள்:

பிறவா நெறிதநத பெரரு ளாளன
மருவா வருளதநத மாநநதி யாரககு
மறவாழி யநதண னாதிப பராபர
னுறவாகி வநதெனுளம புகுந தானெ.

சுவடி எழுத்துக்களை பதம் பிரித்தது:

பிறவா நெறி தந்த பேர் அருளாளன்
மருவா அருள் தந்த மா நந்தி யார்க்கும்
அற வாழி அந்தணன் ஆதி பராபரன்
உறவு ஆகி வந்து என் உளம் புகுந்தானே.

பதப்பொருள்:

பிறவா (இனி எப்போதும் பிறக்காத) நெறி (வழி முறையை) தந்த (எமக்கு கொடுத்த) பேர் (மிகப் பெரிய) அருளாளன் (அருளாளன்)
மருவா (என்றும் மாறாத) அருள் (அருளை) தந்த (எமக்கு கொடுத்த) மா (மாபெரும்) நந்தி (குருநாதனாகிய இறைவன்) யார்க்கும் (எவருக்கும்)
அற (தர்மத்தின்) வாழி (வழியில் வாழுகின்ற) அந்தணன் (வழி முறைகளை கற்றுக் கொடுக்கின்ற வேதத்தின் எல்லையாக இருக்கின்றவன்) ஆதி (ஆதியிலிருந்தே இருக்கின்ற) பராபரன் (அனைத்திற்கும் மேலான அசையா சக்தியாகிய பரம் பொருளானவன்)
உறவு (எம்மோடு உறவு) ஆகி (கொண்டு) வந்து (வந்து) என் (எமது) உளம் (உள்ளத்திற்குள்) புகுந்தானே (புகுந்தானே).

விளக்கம்:

இனி எப்போதும் பிறக்காத வழிமுறையை எமக்கு கொடுத்தவன் பேரருளாளன். என்றும் மாறாத அருளை எமக்கு கொடுத்தவன் மாபெரும் குருநாதனாகிய இறைவன். வேதங்கள் சொல்லுகின்ற தர்மங்களை கற்றுக்கொடுத்து அதன் வழியில் வாழுகின்ற அனைவரும் சென்று அடைகின்ற அந்த வேதத்தின் எல்லையாக இருக்கின்றவன். ஆதியிலிருந்தே இருக்கின்ற அனைத்திற்கும் மேலான அசையா சக்தியாகிய அந்த பரம்பொருளே எம்மோடு உறவு கொண்டாடி எமது உள்ளத்திற்குள் புகுந்து கொண்டான்.

பாடல் #1802

பாடல் #1802: ஏழாம் தந்திரம் – 9. திருவருள் வைப்பு (இறைவன் கொடுத்த அருளை காப்பாற்றுதல்)

பாசத்தி லிட்ட தருள்தந்த பாசத்தில்
நேசத்தை விட்ட தருள்தந்த நேசத்திற்
கூசற்ற முத்தி யருள்தந்த கூட்டத்தில்
நேசமற்றுந் தோன்றா நிலையரு ளாமே.

திருமந்திர ஓலைச் சுவடி எழுத்துக்கள்:

பாசததி லிடட தருளதநத பாசததில
நெசததை விடட தருளதநத நெசததிற
கூசறற முததி யருளதநத கூடடததில
நெசமறறுந தொனறா நிலையரு ளாமெ.

சுவடி எழுத்துக்களை பதம் பிரித்தது:

பாசத்தில் இட்டது அருள் தந்த பாசத்தில்
நேசத்தை விட்டது அருள் தந்த நேசத்தில்
கூசு அற்ற முத்தி அருள் தந்த கூட்டத்தில்
நேசம் அற்றும் தோன்றா நிலை அருள் ஆமே.

பதப்பொருள்:

பாசத்தில் (குடும்ப பாசத்தில்) இட்டது (இருக்கும் படி செய்தது) அருள் (இறையருள்) தந்த (கொடுத்த) பாசத்தில் (பாசத்தினால் ஆகும்)
நேசத்தை (அந்த பாசத்தை அனுபவித்து முடித்த பின் ஆசையை) விட்டது (விடும் படி செய்தது) அருள் (இறையருள்) தந்த (கொடுத்த) நேசத்தில் (பேரன்பினால் ஆகும்)
கூசு (அந்த பேரன்பில் நிலை குறைவு) அற்ற (இல்லாத) முத்தி (முக்தியானது) அருள் (இறையருள்) தந்த (கொடுத்த) கூட்டத்தில் (திருவருள் சேர்க்கையினால் ஆகும்)
நேசம் (அந்த திருவருள் சேர்க்கையினால் பாசமும் ஆசையும்) அற்றும் (இல்லாத) தோன்றா (எண்ணங்கள் தோன்றாத) நிலை (நிலையே) அருள் (பேரருள்) ஆமே (ஆகும்).

விளக்கம்:

பாடல் #1801 இல் உள்ளபடி இறைவன் எம்மீது கொண்ட மாபெரும் கருணையாகிய திருவருளால் குடும்ப பாசத்தில் இருக்கும் படி எம்மை வைத்து, அந்த பாசத்தை அனுபவித்து முடித்த பின் ஆசையை விடும் படி செய்து, உள்ளத்தில் ஊற்றெடுத்து வரும் பேரன்பில் குறைவு இல்லாத முக்தி நிலையை கொடுத்து, அவனது திருவருளை எம்மோடு சேர்த்துக் கொடுத்தான். அந்த திருவருள் சேர்க்கையினால் பாசமும் ஆசையும் இல்லாத, எண்ணங்கள் தோன்றாத, அமைதியான நிலையே பேரருள் ஆகும்.

பாடல் #1801

பாடல் #1801: ஏழாம் தந்திரம் – 9. திருவருள் வைப்பு (இறைவன் கொடுத்த அருளை காப்பாற்றுதல்)

அருளா லமுதப் பெருங்கட லாட்டி
யருளா லடிபுனைந் தாரமுந் தந்திட்
டருளான வானந்தத் தாரமு தூட்டி
யருளா லென்னந்தி யகம்புகுந் தானே.

திருமந்திர ஓலைச் சுவடி எழுத்துக்கள்:

அருளா லமுதப பெருஙகட லாடடி
யருளா லடிபுனைந தாரமுந தநதிட
டருளான வானநதத தாரமு தூடடி
யருளா லெனனநதி யகமபுகுந தானெ.

சுவடி எழுத்துக்களை பதம் பிரித்தது:

அருள் ஆல் அமுத பெரும் கடல் ஆட்டி
அருள் ஆல் அடி புனைந்து ஆரமும் தந்து இட்டு
அருள் ஆன ஆனந்தத்து ஆர் அமுது ஊட்டி
அருள் ஆல் என் நந்தி அகம் புகுந்தானே.

பதப்பொருள்:

அருள் (அவனது திருவருள்) ஆல் (மூலம்) அமுத (அமுதத்தால் நிறைந்த) பெரும் (மிகப் பெரிய) கடல் (கடலில்) ஆட்டி (எம்மை மூழ்க வைத்து நீராட்டி)
அருள் (அவனது திருவருள்) ஆல் (மூலம்) அடி (அவனுடைய திருவடியை) புனைந்து (எமது தலைமேல் இருக்கும் படி செய்து) ஆரமும் (அவன் கழுத்தில் அணிகின்ற மாலையையும்) தந்து (எமக்கு கொடுத்து) இட்டு (யாம் அணியம் படி செய்து)
அருள் (அவனது திருவருள்) ஆன (ஆகிய) ஆனந்தத்து (பேரானந்தத்தினால்) ஆர் (நிறைந்து இருக்கும்) அமுது (அமிழ்தத்தை) ஊட்டி (எமக்கு ஊட்டிக் கொடுத்து)
அருள் (அவனது திருவருள்) ஆல் (மூலம்) என் (எமது) நந்தி (குருநாதனாகிய இறைவன்) அகம் (எமக்குள்) புகுந்தானே (புகுந்து கொண்டானே).

விளக்கம்:

இறைவன் எம்மீது கொண்ட மாபெரும் கருணையாகிய திருவருளால் அமுதத்தால் நிறைந்த மிகப் பெரிய கடலில் எம்மை மூழ்க வைத்து நீராட்டி, அவனது திருவடிகளை எமது தலை மேல் வைத்து, அவன் கழுத்தில் அணிகின்ற மாலையையும் எம்மை அணிய வைத்து, பேரானந்தமாகிய அமிழ்தத்தை எமக்கு ஊட்டி, எமது குருநாதனாகிய இறைவனே எமக்குள் புகுந்து கொண்டான்.

பாடல் #1800

பாடல் #1800: ஏழாம் தந்திரம் – 9. திருவருள் வைப்பு (இறைவன் கொடுத்த அருளை காப்பாற்றுதல்)

அருளில் பிறந்திட் டருளில் வளர்ந்திட்
டருளிலிழிந் திளைப் பாற்றி மறைந்திட்
டருளான வானந்தத் தாரமு தூட்டி
யருளா லென்னந்தி யகம்புகுந் தானே.

திருமந்திர ஓலைச் சுவடி எழுத்துக்கள்:

அருளில பிறநதிட டருளில வளரநதிட
டருளிலிழிந திளைப பாறறி மறைநதிட
டருளான வானநதத தாரமு தூடடி
யருளா லெனனநதி யகமபுகுந தானெ.

சுவடி எழுத்துக்களை பதம் பிரித்தது:

அருளில் பிறந்து இட்டு அருளில் வளர்ந்து இட்டு
அருளில் இழிந்து இளைப்பு ஆற்றி மறைந்து இட்டு
அருள் ஆன ஆனந்தத்து ஆர் அமுது ஊட்டி
அருள் ஆல் என் நந்தி அகம் புகுந்தானே.

பதப்பொருள்:

அருளில் (இறைவன் தமது திருவருளாலே) பிறந்து (உயிர்களை அவர்களின் ஆசைகளுக்கு ஏற்ற பிறவி எடுக்கும் படி) இட்டு (செய்து) அருளில் (இறையருளாலே) வளர்ந்து (அந்த ஆசைகளை அனுபவித்து உயிர்கள் வளரும் படி) இட்டு (செய்து)
அருளில் (இறையருளாலே ஆசைகள் தீர்கின்ற நிலையில்) இழிந்து (ஆசைகளை குறையும் படி செய்து) இளைப்பு (ஆசைகள் நீங்கிய சோர்வு நிலையை) ஆற்றி (நீக்கி) மறைந்து (உள்ளுக்குள் மறைந்து இருக்கின்ற இறை சக்தியை) இட்டு (வெளிப்படும் படி செய்து)
அருள் (இறையருளால்) ஆன (கிடைக்கின்ற) ஆனந்தத்து (பேரானந்தத்தை அனுபவிக்க வைத்து) ஆர் (தெகிட்டாத) அமுது (அமிழ்தத்தை) ஊட்டி (ஊட்டிக் கொடுத்து)
அருள் (இறையருள்) ஆல் (ஆகவே) என் (எமது) நந்தி (குருநாதராகிய இறைவன்) அகம் (எமக்குள்) புகுந்தானே (புகுந்தார்).

விளக்கம்:

இறைவன் தமது திருவருளாலே உயிர்களை அவர்களின் ஆசைகளுக்கு ஏற்ற பிறவி எடுக்கும் படி செய்து, இறையருளாலே அந்த ஆசைகளை அனுபவித்து உயிர்கள் வளரும் படி செய்து, இறையருளாலே ஆசைகள் தீர்கின்ற நிலையில் ஆசைகளை குறையும் படி செய்து, ஆசைகள் நீங்கிய சோர்வு நிலையை நீக்கி, உள்ளுக்குள் மறைந்து இருக்கின்ற இறை சக்தியை வெளிப்படும் படி செய்து, இறையருளால் கிடைக்கின்ற பேரானந்தத்தை அனுபவிக்க வைத்து, தெகிட்டாத அமிழ்தத்தை ஊட்டிக் கொடுத்து, இறையருள் ஆகவே எமது குருநாதராகிய இறைவன் எமக்குள் புகுந்தார்.

பாடல் #1799

பாடல் #1799: ஏழாம் தந்திரம் – 9. திருவருள் வைப்பு (இறைவன் கொடுத்த அருளை காப்பாற்றுதல்)

அறிவி லணுக வறிவது நல்கிப்
பொறிவழி யாசை புகுத்திப் புணர்த்தி
யறிவது வாக்கி லருளது நல்குஞ்
செறிவோடு நின்றார் சிவமாயி னாரே.

திருமந்திர ஓலைச் சுவடி எழுத்துக்கள்:

அறிவி லணுக வறிவது நலகிப
பொறிவழி யாசை புகுததிப புணரததி
யறிவது வாககி லருளது நலகுஞ
செறிவொடு நினறார சிவமாயி னாரெ.

சுவடி எழுத்துக்களை பதம் பிரித்தது:

அறிவில் அணுக அறிவு அது நல்கி
பொறி வழி ஆசை புகுத்தி புணர்த்தி
அறிவு அது ஆக்கில் அருள் அது நல்கும்
செறிவோடு நின்றார் சிவம் ஆயினாரே.

பதப்பொருள்:

அறிவில் (ஞானத்தின் மூலம்) அணுக (இறைவனை அடைவதற்கு) அறிவு (தேவையான அறிவை) அது (உள்ளுக்குள்ளே குருநாதராக இருக்கின்ற இறைவன்) நல்கி (கொடுத்து)
பொறி (உடலில் உள்ள ஐந்து விதமான புலன்களின்) வழி (வழியே) ஆசை (பல விதமான ஆசைகளை) புகுத்தி (உடலுக்குள் புகுத்தி) புணர்த்தி (அந்த உடலோடு தாமும் கலந்து நின்று அந்த ஆசைகளை அனுபவிக்கச் செய்து)
அறிவு (ஆசைகள் தீர்ந்த நிலையில் அவற்றிற்கு மேலான) அது (ஞானத்தை) ஆக்கில் (உயிர்கள் பெற்றுவிட்டால்) அருள் (அதன் பலனாக திருவருளை) அது (உள்ளுக்குள் இருக்கின்ற இறைவனே) நல்கும் (கொடுத்து)
செறிவோடு (அந்த அருளில் உச்ச நிலையை அடைந்து) நின்றார் (நிற்கின்ற அடியவர்கள்) சிவம் (சிவமாகவே) ஆயினாரே (ஆகி விடுவார்கள்).

விளக்கம்:

ஞானத்தின் மூலம் இறைவனை அடைவதற்கு தேவையான அறிவை உள்ளுக்குள்ளே குருநாதராக இருக்கின்ற இறைவன் கொடுத்து, உடலில் உள்ள ஐந்து விதமான புலன்களின் வழியே பல விதமான ஆசைகளை உடலுக்குள் புகுத்தி, அந்த உடலோடு தாமும் கலந்து நின்று அந்த ஆசைகளை அனுபவிக்கச் செய்து, ஆசைகள் தீர்ந்த நிலையில் அவற்றிற்கு மேலான ஞானத்தை உயிர்கள் பெற்றுவிட்டால் அதன் பலனாக திருவருளை உள்ளுக்குள் இருக்கின்ற இறைவனே கொடுப்பான். அப்படி இறைவன் கொடுத்த அருளில் உச்ச நிலையை அடைந்து நிற்கின்ற அடியவர்கள் சிவமாகவே ஆகி விடுவார்கள்.