பாடல் #1825

பாடல் #1825: ஏழாம் தந்திரம் – 11. சிவ பூசை (அகத்திலும் புறத்திலும் சிவத்தை அறிந்து பூஜை செய்தல்)

பான்மொழி பாகன் பராபரன் றானாகு
மானசதா சிவன் றன்னை யாவாகித்து
மேன்முக மீசான மாகவே கைக்கொண்டு
சீன்முகஞ் செய்யச் சிவனவ னாகுமே.

திருமந்திர ஓலைச் சுவடி எழுத்துக்கள்:

பானமொழி பாகன பராபரன றானாகு
மானசதா சிவன றனனை யாவாகிதது
மெனமுக மீசான மாகவெ கைககொணடு
சீனமுகஞ செயயச சிவனவ னாகுமெ.

சுவடி எழுத்துக்களை பதம் பிரித்தது:

பால் மொழி பாகன் பரா பரன் தான் ஆகும்
ஆன சதா சிவன் தன்னை ஆவாகித்து
மேல் முகம் ஈசானம் ஆகவே கை கொண்டு
சீல் முகம் செய்ய சிவன் அவன் ஆகுமே.

பதப்பொருள்:

பால் (அடியவர்களின் தகுதிக்கு ஏற்றபடி) மொழி (அருள் பாலிக்கும் இறைவியை) பாகன் (தமக்கு ஒரு பாகமாகக் கொண்டவன்) பரா (அசையா சக்தியாகிய) பரன் (பரம்பொருள்) தான் (தாமே) ஆகும் (ஆகும்)
ஆன (அப்படி இறைவியும் இறைவனும் சேர்ந்து அருளுகின்ற) சதா (சதா) சிவன் (சிவமூர்த்தி) தன்னை (தம்மை) ஆவாகித்து (உண்மையான அன்போடு வேண்டி தமக்குள் / இலிங்கத்திற்குள் எழுந்தருளும் படி செய்து)
மேல் (தமது தலைக்கு / இலிங்கத்தின் மேல் நோக்கிய) முகம் (முகத்தை) ஈசானம் (அனைத்திற்கும் தலையாகிய சதாசிவ மூர்த்தியின் ஈசான முகம்) ஆகவே (ஆகவே) கை (கைப் பற்றிக்) கொண்டு (கொண்டு)
சீல் (சாதகத்தின் ஒழுக்கத்தை சரியாக கடைபிடித்து) முகம் (திருமுகத்தை) செய்ய (தமக்குள் / இலிங்கத்தில் வடித்து வழிபடுகின்ற அடியவர்கள்) சிவன் (சிவமாகவே) அவன் (தாமும்) ஆகுமே (ஆகி விடுவார்).

விளக்கம்:

இறைவனை அடைய வேண்டும் என்ற உண்மையான தேடுதலோடு முயற்சி செய்கின்ற அடியவர்களுக்கு அவரவர்களின் கர்ம நிலைகள் நீங்கி இறைவனை அடைகின்ற பக்குவம் பெறுவதற்கு ஏற்றவாறு அருள் புரிகின்ற இறைவியை தமது சரிபாதி பாகமாகக் கொண்டு அடியவர்களுக்கு அருளும் தொழிலை புரிகின்ற சதாசிவமூர்த்தியாகிய இறைவனை முதலில் அருவுருவமாக வழிபடுவதற்கு ஆகம விதிகளின் படி முறைப்படி இலிங்க வடிவத்தை செய்து, அதில் எழுந்தருளும் படி இறைவனை உண்மையான அன்போடு வேண்டி வரவழைத்து, அதன் பிறகு தாம் செய்கின்ற இலிங்க வழிபாட்டை முறைப்படி சரியாக கடைபிடித்து, அதன் பயனால் இலிங்கத்தில் எழுந்தருளிய இறைவனை தமக்குள்ளும் எழுந்தருளும் படி செய்து, அதையே தலையாகப் பற்றிக் கொண்ட அடியவர்கள் சிவமாகவே ஆகிவிடுவார்கள்.

பாடல் #1824

பாடல் #1824: ஏழாம் தந்திரம் – 11. சிவ பூசை (அகத்திலும் புறத்திலும் சிவத்தை அறிந்து பூஜை செய்தல்)

வேட்டவி யுண்ணும் விரிசடை நந்திக்குக்
காட்டவிரு மலங் காலையு மாலையு
மூட்டவி யாவன வுள்ளங் குளிர்விக்கும்
பாட்டவி காட்டுறு பாலனு மாமே.

திருமந்திர ஓலைச் சுவடி எழுத்துக்கள்:

வெடடவி யுணணும விரிசடை நநதிககுக
காடடவிரு மலங காலையு மாலையு
மூடடவி யாவன வுளளங குளிரவிககும
பாடடவி காடடுறு பாலனு மாமெ.

சுவடி எழுத்துக்களை பதம் பிரித்தது:

வேட்டு அவி உண்ணும் விரி சடை நந்திக்கு
காட்டு இரு மலம் காலையும் மாலையும்
ஊட்டு அவி ஆவன உள்ளம் குளிர்விக்கும்
பாட்டு அவி காட்டு உறும் பாலனும் ஆமே.

பதப்பொருள்:

வேட்டு (அடியவர்கள் தாம் விரும்பித் தருகின்ற) அவி (யாகப் பொருட்களை) உண்ணும் (பிரசாதமாக ஏற்கின்ற) விரி (விரிந்த) சடை (சடையைக் கொண்ட) நந்திக்கு (குருநாதனாகிய இறைவனுக்கு)
காட்டு (நாம் வளர்த்து சமர்ப்பிக்கின்ற யாக அக்னியானது) இரு (நமக்குள் இருக்கின்ற) மலம் (மலங்களாகிய ஆனவம், கன்மம், மாயை ஆகியவை நீங்க வேண்டி) காலையும் (காலையில் சூரியன் தோன்றும் போதும்) மாலையும் (மாலையில் சூரியன் மறையும் போதும் செய்யும் யாகமாக இருக்க வேண்டும்)
ஊட்டு (புகையை ஊட்டுகின்ற) அவி (யாகப் பொருட்களின்) ஆவன (நெருப்பானது) உள்ளம் (இறைவனின் உள்ளத்தை) குளிர்விக்கும் (குளிர்விக்கும்)
பாட்டு (மந்திரங்களை ஓதி) அவி (யாகத்தில் பொருட்களை இட்டு) காட்டு (அக்னியை வளர்த்து காட்டும் போது) உறும் (அந்த அக்னியில் ஜோதியாக வீற்றிருப்பது) பாலனும் (நம்மை ஆட்கொண்டு காத்து அருள்கின்ற) ஆமே (இறைவன் ஆகும்).

விளக்கம்:

அடியவர்கள் தாம் செய்கின்ற யாகத்தில் விருப்பத்தோடு அளிக்கின்ற யாகப் பொருட்களை பிரசாதமாக ஏற்கின்ற விரிந்த சடையைக் கொண்ட குருநாதனாகிய இறைவனுக்கு நாம் வளர்த்து சமர்ப்பிக்கின்ற யாக அக்னியானது நமக்குள் இருக்கின்ற மலங்களாகிய ஆனவம், கன்மம், மாயை ஆகியவை நீங்க வேண்டி காலையில் சூரியன் தோன்றும் போதும் மாலையில் சூரியன் மறையும் போதும் நாம் செய்கின்ற யாகமாக இருக்க வேண்டும். புகையை ஊட்டுகின்ற யாகப் பொருட்களின் நெருப்பானது இறைவனின் உள்ளத்தை குளிர்விக்கும். மந்திரங்களை ஓதி யாகத்தில் பொருட்களை இட்டு அக்னியை வளர்த்து காட்டும் போது அந்த அக்னியில் ஜோதியாக வீற்றிருப்பது நம்மை ஆட்கொண்டு காத்து அருள்கின்ற இறைவன் ஆகும்.

பாடல் #1823

பாடல் #1823: ஏழாம் தந்திரம் – 11. சிவ பூசை (அகத்திலும் புறத்திலும் சிவத்தை அறிந்து பூஜை செய்தல்)

உள்ளம் பெருங்கோயி லூனுடம் பாலையம்
வள்ளற் பிரானார்க்கு வாய்கோ புரவாசல்
தெள்ளித் தெளிந்தார்க்குச் சீவன் சிவலிங்கங்
கள்ளப் புலனைந்துங் காளா விளக்கே.

திருமந்திர ஓலைச் சுவடி எழுத்துக்கள்:

உளளம பெருஙகொயி லூனுடம பாலையம
வளளற பிரானாரககு வாயகொ புரவாசல
தெளளித தெளிநதாரககுச சீவன சிவலிஙகங
களளப புலனைநதுங காளா விளககெ.

சுவடி எழுத்துக்களை பதம் பிரித்தது:

உள்ளம் பெரும் கோயில் ஊன் உடம்பு ஆலையம்
வள்ளல் பிரானார்க்கு வாய் கோபுர வாசல்
தெள்ளி தெளிந்தார்க்கு சீவன் சிவ லிங்கம்
கள்ள புலன் ஐந்தும் காளா விளக்கே.

பதப்பொருள்:

உள்ளம் (அடியவர்களின் உள்ளமானது) பெரும் (மிகப் பெரும்) கோ (இறைவன்) இல் (வீற்றிருக்கும் கருவறையாகும்) ஊன் (அவர்களது தசையும்) உடம்பு (எலும்புகளுமான உடலானது) ஆலையம் (இறைவனை பூஜிக்க வலம் வரும் ஆலயமாகும்)
வள்ளல் (இல்லை என்று வருபவர்களுக்கு தம்மால் இயன்றதை வழங்குகின்ற வள்ளல்) பிரானார்க்கு (தன்மை கொண்டு போற்றத் தகுந்த அடியவர்களுக்கு) வாய் (அவர்களின் வாயானது) கோபுர (இறைவனை தரிசிக்க வருகின்றவர்களை வரவேற்கும் ஆலயத்தின் கோபுர) வாசல் (வாசல் ஆகும்)
தெள்ளி (இறைவனை தமக்குள் ஆராய்ந்து) தெளிந்தார்க்கு (தெளிவாக அறிந்து கொண்டவர்களின்) சீவன் (ஆன்மாவனது) சிவ (இறைவனின்) லிங்கம் (அடையாளமான இலிங்கமாகும்)
கள்ள (தமது இயல்பிலேயே மாயையால் உண்மையை மறைக்கின்ற திருட்டுத் தனம் கொண்ட) புலன் (புலன்கள்) ஐந்தும் (கண், காது, மூக்கு, வாய், உடல் ஆகிய ஐந்தும்) காளா (தமது இயல்பு நிலை மாறி இருட்டாகிய மாயையை நீக்குகின்ற) விளக்கே (வெளிச்சத்தை தரும் விளக்குகள் ஆகும்).

விளக்கம்:

அடியவர்களின் உள்ளமானது இறைவன் வீற்றிருக்கும் மிகப் பெரும் கோயிலாகும். அவர்களது தசையும் எலும்புகளுமான உடலானது இறைவனை பூஜிக்க வலம் வரும் ஆலயமாகும். இல்லை என்று வருபவர்களுக்கு தம்மால் இயன்றதை வழங்குகின்ற வள்ளல் தன்மை கொண்டு போற்றத் தகுந்த அடியவர்களுக்கு அவர்களின் வாயானது இறைவனை தரிசிக்க வருகின்றவர்களை வரவேற்கும் ஆலயத்தின் கோபுர நுழை வாசல் ஆகும். இறைவனை தமக்குள் ஆராய்ந்து தெளிவாக அறிந்து கொண்டவர்களின் ஆன்மாவனது இறைவனின் அடையாளமான இலிங்கமாகும். அவர்களிடம் இருக்கின்ற தமது இயல்பிலேயே மாயையால் உண்மையை மறைக்கின்ற திருட்டுத் தனம் கொண்ட புலன்களாகிய கண், காது, மூக்கு, வாய், உடல் ஆகிய ஐந்தும் தமது இயல்பு நிலை மாறி இருட்டாகிய மாயையை நீக்குகின்ற வெளிச்சத்தை தரும் விளக்குகள் ஆகும்.