உயிர் வாழ்தற்கும் வாழ்நாளை அளந்து அறிதற்கும் காரணமான கருவிகள் மூலாக்கினி பிராணவாயு இவற்றின் பெருமைகளை அறிகின்றவர் உலகில் எவரும் இல்லை. அதனால் அவற்றை யோகத்தின் மூலம் ஒழுங்குபட நிறுத்தாத காரணத்தில் விரைவில் உடலை விட்டு நீங்குகின்ற உயிரின் பெருமையையும் அறிகின்றவர் உலகில் எவரும் இல்லை. யாம் இறைவனின் திருவருளால் அவ்விரண்டையும் அறியப் பெற்றேன்.
பிராணவாயுவின் இயக்கத்தை அறிந்து கொண்டால் நிலையாக இருக்கும் ஐம்பொறிகளாகிய 1. பார்த்தல் 2. கேட்டல் 3. தொடுஉணர்ச்சி 4. சுவை 5. முகர்தல் என்று சொல்லப்படுவது எதுவோ அதுவே, உலகில் உயிர் என்று அறியப்படும், அவ்வுயிர் உலகினின்றும் பிரிந்து போகாதவாறு அதற்குரிய முறைகளை அறிந்து, அந்த வழியிலே உயிரை பேணிக் காத்தால் உயிர் உடம்பில் நிலைபெற்று இருக்கும்.
பாடல் #788 : மூன்றாம் தந்திரம் – 15. ஆயுள் பரிட்சை
அதுவரு ளும்மரு ளான துலகம்
பொதுவரு ளும்புக ழாளர்க்கு நாளும்
மதுவரு ளும்மலர் மங்கையர் செல்வி
இதுவருள் செய்யும் இறைஅவ னாமே.
விளக்கம் :
சிவம் அருளிச்செய்த இவ்வுலகத்தில் அனைத்து உயிர்க்கும் பொதுவாக உலக இன்பத்தையும் உயர்ந்தோர்க்கு சிறப்பாக பேரின்பத்தை தந்து சிவானந்தத் தேனாகிய சக்தியை கொடுத்து ஆயுளை அதிகரித்து அருளைப்புரிவது இறைவனே.
உயிர்கள் பிறத்தல் வேண்டும் என நந்தி திருவுள்ளக் குறிப்புக் கொண்டருளினன். அக்குறிப்பினால் மாயையால் இவ்வுடம்பு உயிர்களுக்கு அமைந்தது. இவ்வுடல் தொன்று தொட்டு தொடர்ந்து வருவது பாசம் என்னும் பற்று அறுப்பதற்க்கான கருவியாக உள்ளது. இந்த அழகிய உடல் பிஞ்சு, காய், செங்காய் என்று ஆகி முடிவில் பழமாய்ப் பழுத்து விழுந்து அழிந்து விடும். விழுவதற்குள் பாசங்களில் ஆழ்ந்து போகாமல் பாசங்களை விலகும்படி செய்து அதற்குரிய முறைகளில் பழகினால் பாசம் விலகி மெய்யுணர்வு பெருகி ஞானம் மிகும்.
பாடல் #740: மூன்றாம் தந்திரம் – 14. காலச்சக்கரம் (காலத்தின் சுழற்சி)
மதிவட்ட மாக வரையைந்து நாடி
இதுவிட்டிங் கீரா றமர்ந்த அதனாற்
பதிவட்டத் துள்நின்று பாலிக்கு மாறும்
அதுவிட்டுப் போமாறு மாயலுற் றேனே.
விளக்கம்:
பூமியை நிலா சுற்றி வருகின்ற ஒரு நாளிலிருந்து பதினைந்து நாட்களுக்கு ஐந்து ஐந்து நாளாக சூரியனின் வட்டத்திலிருந்து விலகி கொஞ்சம் கொஞ்சமாக வெளிச்சம் பெற்று பெளர்ணமியாகும் விதமும் பின்பு ஐந்து ஐந்து நாளாக சூரியனின் வட்டத்தை நோக்கி கொஞ்சம் கொஞ்சமாக வெளிச்சம் இழந்து பின்பு அமாவாசையாகும் விதமும் சந்திரன் சூரியனின் வட்டத்தில் இருக்கும் பன்னிரண்டு இராசிகளில் ஒவ்வொரு ராசியிலும் இரண்டரை நாட்கள் அமர்ந்து பின் அடுத்த ராசிக்கு மாறுகின்ற விதமும் இவை அனைத்தும் இறைவனின் திருவருளாலே உயிர்களின் கர்ம வினைகளுக்கேற்ப காத்து அருளுகின்ற விதமும் உடலை விட்டு உயிர் பிரியும்போது அதனை விட்டுப் பிரிந்து செல்லுகின்ற விதமும் ஆராய்ந்து அருளுகின்றேன்.
கருத்து: சந்திரன் பூமியைச் சுற்றும்போது சூரியவட்டத்தில் வரும் பன்னிரண்டு இராசிகளிலும் 30 நாட்களில் அமர்ந்து மாறும்போது இறையருளால் உயிர்களைக் காக்கின்ற தன்மையையும் பின்பு உயிர் உடலை விட்டுப் பிரியும் விதமும் ஆராய்ந்து இந்தத் தலைப்பிலுள்ள பாடல்கள் அருளப்பட்டுள்ளன.
பாடல் #741: மூன்றாம் தந்திரம் – 14. காலச்சக்கரம் (காலத்தின் சுழற்சி)
உற்றறி வைந்தும் உணர்ந்தறி வாறேழுங்
கற்றறி வெட்டுங் கலந்தறி வொன்பதும்
பற்றிய பத்தும் பலவகை நாழிகை
அற்ற தறியாது அழிகின்ற வாறே.
விளக்கம்:
முதல் நிலையில் ஐந்து புலன்களைச் சார்ந்து இருக்கும் உணர்வுகளில் பெற்ற ஐந்து அறிவுகளும் இரண்டாவது நிலையில் ஐந்தறிவோடு நன்மை தீமையை உணரும் பகுத்தறிவு சேர்ந்து பெற்ற ஆறு அறிவுகளும் மூன்றாவது நிலையில் பகுத்தறிவோடு மனம் சேர்ந்து பெற்ற ஏழு அறிவுகளும் நான்காவது நிலையில் மனதோடு கல்வி சேர்ந்து பெற்ற எட்டு அறிவுகளும் ஐந்தாவது நிலையில் கல்வியோடு அனுபவம் சேர்ந்து பெற்ற ஒன்பது அறிவுகளும் ஆறாவது நிலையில் அனைத்தும் இறையருளாலே என்பதை உணர்ந்து அவனது திருவடிகளை விடாமல் பற்றிக்கொண்டு பெற்ற பத்து அறிவுகளைக் கொண்டு அழிந்து போகும் உடலை விட்டு அழியாத ஞானத்தைப் பெறுவது எப்படி என்பதை அறியாமலேயே பல உயிர்கள் வீணாக அழிந்து போகின்றன.
கருத்து: உயிர்களின் வளர்ச்சியில் ஆறு வகை அறிவு நிலைகளையும் அறிந்து அதன்மூலம் இறைவனின் திருவடிகளைப் பற்றிக்கொண்டு காலச் சுழற்சியாகிய பிறவியிலிருந்து நீங்கும் வழியை அறியாமலேயே பல உயிர்கள் வீணாகிவிடுகின்றன.
உயிர்களின் வாழ்நாளில் அழியக்கூடிய நான்கு பகுதிகள் இருக்கின்றன. முதலாவது எதற்கும் பயனின்றி அழிகின்ற பகுதி பதிமூன்று வயது வரையான குழந்தை பருவம். இரண்டாவது பலராலும் சொல்லப்படுகின்ற அளவிற்கு வாழ்ந்து முடியும் பகுதி முப்பத்து மூன்று வயது வரையான வாலிப பருவம். மூன்றாவது பலருக்கும் பயனுள்ளதாக வாழ்ந்து முடியும் பகுதி அறுபத்தி இரண்டு வயது வரையான முதிர்வு பருவம். நான்காவது முழுவதும் வாழ்ந்து பரிபூரணம் என்று சொல்லப்படுகின்ற நிலையில் முடியும் பகுதி நூறு வயது வரையான வயோதிக பருவம். பதிமூன்று வயதிலிருந்து எப்போது வேண்டுமானாலும் இறைவனை அடையக்கூடிய வழிகளில் முயன்று இறைவனை உணர்ந்து விட்டால் எல்லைகள் இல்லாமல் எண்ணிலடங்காத ஆண்டுகள் ஆனாலும் அழியாமல் இருக்கலாம்
கருத்து: உயிர்களின் வாழ்நாளில் நான்கு விதமான பகுதிகள் இருகின்றன. இந்தக் பகுதிகளுக்குள் வாழ்க்கையை முடித்துக் கொள்வதும் அதைத் தாண்டி இறையருளால் யோகப் பயிற்சிகள் செய்து நீண்ட காலம் வாழ்வதும் ஒவ்வொரு உயிரின் நோக்கத்தைப் பொறுத்தது.
உயிர்கள் பிறந்த தினத்தின் நட்சத்திரத்தை அறிந்து கொண்டு அதிலிருந்து ஒரு நாள், இரண்டு நாள், மூன்று நாள், எட்டு நாள் ஆகிய நாட்களைக் கூட்டி வருகின்ற நாட்களில் அமையும் நட்சத்திரங்களை அறிந்து அந்த நட்சத்திரங்கள் அமையும் நாட்களில் இறைவனை அறிந்துகொள்ளும் அகயோகப் பயிற்சிகளை எதைப்பற்றியும் கவலைப் படாமல் ஆரம்பிக்கலாம்.
கருத்து: அகயோகப் பயிற்சியை ஆரம்பிப்பதற்கு ஏதுவான நாட்களை பிறந்த நாள் நட்சத்திரத்திலிருந்து எடுத்துக்கொண்டு எந்தத் தயக்கமும் இன்றி ஆரம்பிக்கலாம்.
பாடல் #744: மூன்றாம் தந்திரம் – 14. காலச்சக்கரம் (காலத்தின் சுழற்சி)
மனைபுகு வீரும் அகத்திடை நாடி
எனவிரு பத்தஞ்சும் ஈரா றதனால்
தனையறிந் தேறட்டுத் தற்குறி யாறு
வினையறி யாறு விளங்கிய நாலே.
விளக்கம்:
அகயோகம் செய்ய வேண்டும் என்கிற எண்ணத்தில் பாடல் #748 இல் உள்ளபடி நட்சத்திரம் பார்த்து சாதனைகளை ஆரம்பிக்கும் சாதகர்கள் பாடல் #451 இல் உள்ளபடி தமக்குள் இருபத்தைந்து தத்துவங்களாக இருக்கும் இறைவனை அறிய வேண்டி மூச்சுக்காற்றை பாடல் #728 இல் உள்ளபடி சுழுமுனை நாடியின் 12 அங்குல அளவிற்கும் இறைவனின் மேல் சிந்தனையை வைத்து ஏற்றி இறக்கி தமது மூலாதாரத்திலுள்ள குண்டலினி சக்தியை எழுப்பி ஒவ்வொரு சக்கரமாக ஏறி ஏழாவது சக்கரமாகிய சகஸ்ரதளம் சென்றடைந்தவுடன் பாடல் #709 இல் உள்ளபடி அதையும் தாண்டிய துவாதசாந்த வெளியில் இறைவனோடு கலந்து அவன் நான்கு உயர் தத்துவங்களாக இருப்பதை உணர்ந்து கொள்வார்கள்.
கருத்து: முறைப்படி அகயோகம் செய்யும் சாதகர்கள் இறைவனோடு கலந்து உண்மை ஞானத்தை அடைவார்கள்.
இருபத்தைந்து தத்துவங்கள்:
5 பூதங்கள்: நிலம், நீர், காற்று, நெருப்பு, ஆகாயம். 5 புலன்கள்: கண்களால் பார்த்தல், காதுகளால் கேட்டல், வாயால் சுவைத்தல், மூக்கால் நுகருதல், தோலால் தொடுதல். 5 ஞானேந்திரியங்கள்: ஓசை – கேட்பது, ஊறு – உணர்தல், ஒளி – பார்ப்பது, சுவை – உண்பது, நாற்றம் – முகர்வது. 5 கன்மேந்திரியங்கள்: வாய் – பேச்சு, கைகள் – செயல், கால்கள் – போக்குவரவு, எருவாய் – கழிவு நீக்கம் பகுதி, கருவாய் – இன்பமும் பிறப்பும். 4 அந்தக்கரணங்கள்: மனம் – எண்ணங்கள், புத்தி – அறிவு, சித்தம் – சிந்தனை, அகங்காரம் – நான் எனும் நினைப்பு. 1 புருடன்: ஆன்மா.
பாடல் #745: மூன்றாம் தந்திரம் – 14. காலச்சக்கரம் (காலத்தின் சுழற்சி)
நாலுங் கடந்தது நால்வரும் நாலைந்து
பாலங் கடந்தது பத்துப் பதினைந்து
கோலங் கடந்த குணத்தாண்டு மூவிரண்
டாலங் கடந்ததுஒன் றாரறி வாரே.
விளக்கம்:
பாடல் #744 இல் உள்ளபடி துவாதசாந்த வெளியில் இறைவன் நான்கு உயர் தத்துவங்களாக இருப்பதை உணர்ந்த யோகியர்கள் அதையும் தாண்டிய நிலையில் பாடல் #467 இல் உள்ளபடி ஒன்பது துவாரங்கள் இருபத்தைந்து தத்துவங்களால் ஆன உருவத்தைத் தாண்டி அதைச் சுற்றியிருக்கும் குணங்களைக் கொண்ட ஐந்துவித கோசங்களையும் தாண்டி அண்டசராசரங்கள் அனைத்தையும் தாண்டிய ஒரே பொருளாக இருப்பதை அறிந்துகொள்வதில்லை.
கருத்து: இறைவனை நான்கு உயர் தத்துவங்களாக உணர்ந்த யோகியர்களாலும் இறைவன் அனைத்தையும் கடந்த ஒரே பொருளாக இருப்பதை உணர்ந்துகொள்வதில்லை.
ஐந்து கோசங்கள்:
அன்னமயம் – உணவினால் உருவாகும் உடல்.
பிராணமயம் – மூச்சுக்காற்றால் உருவாகும் உயிர்.
மனோமயம் – மனதினால் உருவாகும் எண்ணங்கள்.
விஞ்ஞானமயம் – அறிவினால் உருவாகும் ஞானம்.
ஆனந்தமயம் – உண்மை ஞானமாகிய பேரறிவால் உருவாகும் பேரின்பம்.
